Δεκαεννιάμισι ώρες μετά το φόνο του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από το πιστόλι του ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια (6/12/2008, ώρα 21.00), ένας άλλος «μεμονωμένος» αστυνομικός έστρεψε και αυτός το δικό του υπηρεσιακό όπλο εναντίον άλλων πολιτών, χωρίς ευτυχώς θύματα.
Το περιστατικό που δημοσιοποιήθηκε λίγα 24ωρα μετά, κυρίως στο Ιντερνετ- είναι λίγο πολύ γνωστό. Την Κυριακή 7/12/2008 στις 16.36, κατά τη διάρκεια της οργισμένης μεγάλης διαδήλωσης προς τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, ένας αστυνομικός των ΜΑΤ συνελήφθη από το φωτογραφικό φακό του ρεπόρτερ Κώστα Τσιρώνη, στη γωνία της Κυρίλλου Λουκάρεως με τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας να «πουλάει» -κι αυτός- «τσαμπουκά».
Είναι προφανές ότι η φωτογραφία αυτή, σ' εκείνες τις κρίσιμες ώρες, είχε τεράστια πολιτική σημασία. Ηταν ένα δημοσιογραφικό ντοκουμέντο που ασφαλώς, εφόσον προβαλλόταν, θα έθετε σε σκληρή δοκιμασία την κυβερνητική προπαγάνδα περί «μεμονωμένων», «συμπτωματικών» περιστατικών και «αμυντικής» στάσης των χιλιάδων πάνοπλων αστυνομικών που είχαν καταλάβει την Αθήνα, δέρνοντας και σκορπώντας επικίνδυνα χημικά αδιακρίτως κατά του οποιουδήποτε πολίτη κυκλοφορούσε στις «εμπόλεμες ζώνες».
Μ' αυτές τις σκέψεις, ο νεαρός φωτορεπόρτερ Κ. Τσιρώνης που εργαζόταν (ώς εκείνη τη μέρα) επί σχεδόν δύο χρόνια στον «Ελεύθερο Τύπο» (ΕΤ), και με την προτροπή των εμπειρότερων συναδέλφων του, για να προστατεύσει το υλικό του (αλλά και τη σωματική του ακεραιότητα), έφυγε από το χώρο των γεγονότων κι έτρεξε αμέσως στα γραφεία της εφημερίδας του, όπου παρέδωσε -περίπου μισή ώρα αργότερα- στα χέρια του διευθυντή του, Σεραφείμ Κοτρώτσου, τυπωμένες τις συγκλονιστικές φωτογραφίες.
Η αντίδραση ήταν απροσδόκητη: «Είναι το όπλο αυθεντικό;» διερωτήθηκε ο διευθυντής. «Να καλέσουμε έναν ειδικό», απεφάνθη, «και θα δούμε». Λες κι αν ήταν ιμιτασιόν το όπλο δεν αποτελούσε πρόκληση, ικανή να ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά που είχε ήδη ξεσπάσει σ' όλη τη χώρα. Επειτα κλείστηκε στο γραφείο του με τους επιτελείς του και, αφού εγκωμίασε την επαγγελματική ευσυνειδησία του ρεπόρτερ, του ζήτησε να αναμένει. Ο κ. Κοτρώτσος δεν παρέλαβε καν το σχετικό ψηφιακό υλικό (το «φιλμ» θα λέγαμε παλιά), αποκαλύπτοντας εμμέσως ότι δεν είχε καμιά πρόθεση να αξιοποιήσει την είδηση, είτε στην ηλεκτρονική, είτε την επομένη μέρα στην έντυπη έκδοση του «ΕΤ».
Τη Δευτέρα, 8/12, η εφημερίδα κυκλοφορεί (χωρίς τη φωτογραφία) με πρωτοσέλιδο: «Εγκλημα, τρόμος και βία» - «Νεκρός για το τίποτα», ενώ οι συσκέψεις των επιτελών και των οπλουργών για τη «γνησιότητα» του όπλου του «τσαμπουκά» ΜΑΤατζή της Λ. Αλεξάνδρας παίρνουν εξόφθαλμα παρελκυστικές διαστάσεις. Παρ' όλα αυτά, ο διευθυντής ζητά από τους γραφίστες να ετοιμαστεί το πρωτοσέλιδο της Τετάρτης με την επίμαχη φωτογραφία, οπότε από το μεσημέρι όλη η παραγωγική δομή της εφημερίδας έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες. Το βράδυ, όμως, γύρω στις 22.30, ο κ. Τσιρώνης ενημερώνεται από τους προϊσταμένους του ότι η φωτογραφία «κόβεται» από το πρωτοσέλιδο. Λίγο μετά ο Σεραφείμ Κοτρώτσος εμφανίζεται στην εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη στο MEGA υποστηρίζοντας με πάθος ότι η δολοφονία του μαθητή «δεν είναι κρούσμα κρατικής βίας» κι ότι «η κυβέρνηση δεν ευθύνεται γι' αυτό»!
Τελικά η φωτογραφία δημοσιεύεται στο φύλλο της Τρίτης, αλλά όχι στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας, το οποίο βρίσκεται στην εντελώς ανάποδη κατεύθυνση («Στο έλεος της αναρχίας»), χωρίς καμιά αναφορά στην αστυνομική βία. Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο φωτορεπόρτερ ενημερώνεται ότι απολύεται, με τη δικαιολογία ότι οι φωτογραφίες είχαν διαρρεύσει σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και στο Διαδίκτυο λίγες ώρες πριν κυκλοφορήσει η εφημερίδα.
Ο ΙΟΣ του Σαββάτου, "Ελευθεροτυπία", 20 Δεκέμβρη 2008
Επιστροφή στη Sibilla
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου