«Οι ομολογίες έπειτα από άγρια βασανιστήρια δεν είναι αξιόπιστες»
Για το ίδιο θέμα, από τον δημοσιογράφο Κ. Μαρδά λάβαμε την εξής επιστολή:
«Παρ' ότι η δική μου μαρτυρία περισσεύει, επιτρέψτε μου, ως βιογράφος του μεγάλου ήρωα της αντιχουντικής αντίστασης Αλέξανδρου Παναγούλη, με βάση τα στοιχεία της πολύχρονης έρευνάς μου για τη συγγραφή του βιβλίου μου "Αλέξανδρος Παναγούλης - Πρόβες θανάτου", να απαντήσω σε ορισμένα σημεία του αφηγήματος που έγραψε ο Κύπριος συνεργάτης σας, κ. Μακάριος Δρουσιώτης, στα φύλλα της 13ης και 14ης και 20ής Αυγούστου.
Ισχυρίζεται, με δύο λόγια, ότι ο Πολύκαρπος Γεωρκάτζης βοήθησε τον Αλέξανδρο Παναγούλη να οργανώσει την εκτέλεση του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, το πρωί της 13ης Αυγούστου 1968, στο πλαίσιο ενός σχεδίου των σκληροπυρηνικών της χούντας που προέβλεπε την παράλληλη φυσική εξόντωση των μετριοπαθών Παπαδόπουλου-Μακαρίου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ανακήρυξη της Ενωσης από τους ακραιφνείς.
Περισσότερο πρόκειται για μια πολύ προχωρημένη ερμηνεία του συγγραφέα και λιγότερο για μια ντοκουμενταρισμένη απόδειξη.
Αλλά, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι ο καταχθόνιος -πράγματι- συνωμότης, αλλά και αγωνιστής της ΕΟΚΑ και μετέπειτα υπουργός του Μακαρίου, Γεωρκάτζης... χρησιμοποίησε τον Παναγούλη (λες και ο Παναγούλης ήταν ένα παιδάκι), αυτό σε τίποτα δεν μειώνει την αποκοτιά του Αλέξανδρου και των συντρόφων του, να αποφασίσουν οι ίδιοι να σκοτώσουν τον τύραννο.
Διότι την ιδέα για τη θανάτωση του ανθρώπου που είχε σκοτώσει τη Δημοκρατία δεν την έβαλε ο Γεωρκάτζης στο μυαλό του Παναγούλη, όπως φαίνεται να υπογραμμίζει ο κ. Δρουσιώτης, επικαλούμενος απόσπασμα του βιβλίου μου, όπου παραθέτω τα λόγια του συντρόφου του Παναγούλη, Νίκου Νικολαΐδη, ο οποίος στην Κύπρο άκουσε τον Γεωρκάτζη να τους λέει: "Για να έχει επιτυχία η ενέργεια κατά της δικτατορίας, πρέπει από την πρώτη μέρα να πέσει ένα μεγάλο κεφάλι".
Την επιλογή για την εκτέλεση την είχε κάνει ο Παναγούλης, πριν ακόμη διαφύγει στην Κύπρο, πριν καν γνωριστεί με τον Γεωρκάτζη. Αυτό το καταθέτει στο βιβλίο μου συναγωνιστής του στην ΕΔΗΝ, φοιτητής της Παντείου Σχολής:"Μα δεν βρίσκεται κανείς να τον καθαρίσει; Αγανακτισμένος μιλούσε ο Αλέκος Παναγούλης στον Αρη Πάνου (...) καθώς έπιναν τον καφέ τους, αρχές Ιουνίου 1967, στο ζαχαροπλαστείο Φοντάνα, στην πλατεία Κουκακίου". (σελίδα 55).
Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το ποιον, πότε και πώς θα χτυπούσε η οργάνωση "Ελληνική Αντίσταση", τον είχε ο αρχηγός της, Αλέξανδρος Παναγούλης, με σύμφωνη γνώμη των συναγωνιστών του στην Ελλάδα, στον οποίο είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη και ανυπόκριτο θαυμασμό για τη γενναιότητά του. Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο που έστειλε στην Ιταλία, στους συντρόφους, σε μια δήθεν αθώα καρτ ποστάλ, πίσω από τη θέση των γραμματοσήμων:"Αρχίζουμε την Τρίτη 13 Αυγούστου, ώρα 7 το πρωί... και ο Θεός βοηθός. Ταχυδρομήστε έντυπα από το βράδυ της 12ης/8. Γράψτε Αρη να στείλει στο δέμα της 10ης τρέχοντος και λίγες εφημερίδες και προκηρύξεις τουλάχιστον για τους ξένους ανταποκριτές... Στο δέμα φροντίστε να στείλετε χρήματα (...). Θα γίνουν ενέργειες που σας έγραψα (...). Θα πέσουν καρφιά και θα σκάσει βόμβα και στην πλατεία Κλαυθμώνος. Τη δεύτερη μέρα θα σκάσουν βόμβες στην Ομόνοια και στο Σύνταγμα (εντός υπονόμων). Τη δεύτερη μέρα επίσης θα ανατιναχθεί έξω της Γενικής Ασφάλειας και βόμβα στο Μηχανοκίνητο της Καλλιθέας. Την Τρίτη, βόμβες στο Λιμάνι του Πειραιά και στο Κολωνάκι" (σελ. 95).Ο κ. Δρουσιώτης επικαλείται κατάθεση του Γιάννη Κλωνιζάκη, συναγωνιστή του Παναγούλη, στο στρατοδικείο, όπου χαρακτηρίζει τον Γεωρκάτζη "στρατιωτικό αρχηγό της οργάνωσης Ελληνική Αντίσταση". Η δήλωση αυτή δεν μπορεί να εκληφθεί ως αληθινή μαρτυρία, γιατί ήταν αποτέλεσμα βασανιστηρίων. Σε τέτοιες ομολογίες, ο ιστορικός ερευνητής πρέπει να είναι επιφυλακτικός. Οι ανακριτές της χούντας έβαλαν στο χαρτί αυτό τον βαθμό περί... "στρατιωτικού αρχηγού", για να μεγαλοποιήσουν τον ρόλο του Γεωρκάτζη, τον οποίο ο Παπαδόπουλος είχε κουμπάρο... και έβλεπε να τον προδίδει, προς χάριν, πιθανώς, των ιδιοτελών σκοπών του."Η πικρή αλήθεια είναι πως σε λιγότερο από έναν μήνα η χούντα γνώριζε τα πάντα για την απόπειρα. Τα πλείστα, τα επιβεβαίωσαν αυτόβουλα ενώπιον του στρατοδικείου μερικοί από τους συλληφθέντες...", γράφει ο κ. Δρουσιώτης, δίνοντας πάλι βάση σε ομολογίες έπειτα από άγρια βασανιστήρια. Και θεωρώ ατόπημα να ερχόμαστε τώρα, με την άνεση που μας δίνουν ο χρόνος και το γραφείο μας, να αφήνουμε υπαινιγμούς για κάποιους αγωνιστές επειδή δεν άντεξαν τον βούρδουλα, τη φάλαγγα, την εικονική εκτέλεση και να τους λέμε σήμερα εκ τους ασφαλούς ότι, ξέρεις, τα είπες όλα... "αυτόβουλα".
Επίσης, στην κοινή επιστολή διαμαρτυρίας των συναγωνιστών, ο κ. Δρουσιώτης απαντάει με βάση ομολογίες στην ΕΣΑ, τονίζοντας ότι "οι ανακριτές ισχυρίζονται ότι ο Παναγούλης ομολόγησε και κατέδωσε τους συνεργάτες του. Συνελήφθησαν όλοι στις 16 Αυγούστου και ομολόγησαν"!
Παραλείπει, όμως, να παραθέσει την καταγγελία του Παναγούλη, στη διάρκεια της δίκης, ότι η ομολογία του ήταν πλαστογραφημένη και ότι εκείνος δεν υπέγραψε κανένα τέτοιο χαρτί.Ο Αλέξανδρος Παναγούλης δεν ομολόγησε, όπως άλλωστε το... ομολόγησαν οι βασανιστές του, που τον έδερναν δεμένο, τον κρεμούσαν από τον τοίχο, του περνούσαν πυρωμένο σύρμα από την ουρήθρα του... κι αυτός τους έβριζε πατόκορφα!
Οπως έγραψε ο ποιητής Γιώργος Χρονάς, όταν μιλάμε για τον Παναγούλη, είναι σαν να μιλάμε για έναν Ελληνα θεό».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/08/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου