ΑΛ. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ - ΠΟΛ. ΓΕΩΡΚΑΤΖΗΣΖητούμενο, η αλήθεια
Με αφορμή την έρευνα του Μακ. Δρουσιώτη για τα 40 χρόνια από την απόπειρα του Αλ. Παναγούλη κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, 12 συναγωνιστές του έστειλαν την ακόλουθη επιστολή:
Κατά την 40ή επέτειο της απόπειρας τυραννοκτονίας, που πραγματοποίησε ο Αλέξανδρος Παναγούλης και οι συναγωνιστές του, στο 31ο χιλιόμετρο της οδού Αθηνών-Σουνίου, κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, προέδρου της κυβέρνησης της Χούντας, ο κύριος Μακάριος Δρουσιώτης εκ Κύπρου με δύο ολοσέλιδα δημοσιεύματα (ίδε «Ελευθεροτυπία» Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008 σελ. 6 και 7 και Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008 σελ. 6 και 7) υποστηρίζει ότι «λύνει» το μυστήριο της συνεργασίας Παναγούλη - Γεωρκάτζη διατεινόμενος, ανάμεσα σε πολλά και διάφορα περίεργα (στα οποία θα επανέλθουμε εκτενέστερα αργότερα διά μακρών), ότι ο Αλέξανδρος Παναγούλης είχε καταστεί όργανο των επιδιώξεων του Γεωρκάτζη και κάποιων χουντικών. Ετσι ανάμεσα στ' άλλα θεωρεί ότι:
Πρώτον: Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, έχοντας πέσει στα δίκτυα της ΚΥΠ, έφτασε στον Πολύκαρπο Γεωρκάτζη, που σε συνεργασία με παράγοντες της Χούντας συναποφάσισε ή αποφάσισε (;) την απόπειρα κατά του δικτάτορα. Το γεγονός ότι υπήρξε σημείωμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και διαμεσολάβηση πολλών άλλων στον υπουργό του, το παραθεωρεί ή το απαξιώνει.
Δεύτερον: Αποπειράται να εμφανίσει -όπως δεν είναι η αλήθεια- ολόκληρο το εγχείρημα, στη σύλληψη και την εκτέλεσή του από τον Αλέξανδρο Παναγούλη και αντιστασιακούς Ελλαδίτες του εσωτερικού και εξόριστους αντιστασιακούς του εξωτερικού σαν απόφαση ή συναπόφαση (;) του Γεωρκάτζη και των χουντικών (;) συνεργατών του. Ομως με αυτόν τον τρόπο διαστρεβλώνει, κακοποιεί, αφανίζει την μόνη αλήθεια, που σε όλους μας ήταν και είναι γνωστή πως η απόπειρα τυραννοκτονίας σαν ιδέα, σαν σχέδιο, σαν προετοιμασία, σαν εκτέλεση -πλην των εκρηκτικών- ήταν έργο Ελλαδιτών αντιδικτατορικών αγωνιστών του εσωτερικού και εξωτερικού.Τρίτον: Αποπειράται να ισχυριστεί ότι τάχα ο Αλέξανδρος Παναγούλης «μίλησε και μαρτύρησε» τους συναγωνιστές του. Το ίδιο πελώριο ψεύδος αποπειράθηκε να «περάσει» στο Εκτακτο Στρατοδικείο η Χούντα. Αλλά απέτυχε. Εξάλλου οι συναγωνιστές του γνωρίζουν ότι η ανάκριση που γινόταν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και τους αφορούσε, ξεκίνησε μετά από «κάρφωμα» που έγινε από λόγους ερωτικής αντεκδίκησης παλαιάς σχέσεως ενός εξ αυτών. Αυτό επέτρεψε στη Χούντα να φτάσει στο «κρησφύγετο» του Αλέξανδρου Παναγούλη, που ευρίσκετο το οπλοστάσιο της ελληνικής αντίστασης.
Τέταρτον: Αποπειράται να συνδέσει -πολιτικά και ιστορικά- την απόπειρα κατά του αρχι-πραξικοπηματία με τις απόπειρες κατά του Μακαρίου από τους ηγέτες της Χούντας. Φαίνεται ότι ο συντάκτης πιστεύει ότι η διά της βίας «αδελφοποίηση» των ανόμοιων, και ηθικά και πολιτικά ανισοβαρών, ιστορικών γεγονότων, δεν θα βαρύνει στην κρίση των θυμάτων της προπαγάνδας του.
Ετσι θα «διακινηθούν» με επιτυχία οι εικόνες αποδοκιμασίας και αποστροφής, για την απόπειρα κατά του δικτάτορα, ίση με εκείνη που αφορούν τις απόπειρες κατά του Μακαρίου.Πέμπτον: Αποπειράται να περάσει το σύνολο των θεωρημάτων και θεωριών της Χούντας, που βρίσκονται ενσωματωμένα στη διαταγή παραπομπής στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών, που υπογράφει ο Φαίδωνας Γκιζίκης μετά από τις ανακρίσεις που έγιναν στο Ε.Α.Τ. - Ε.Σ.Α. από τον Δημήτριο Ιωαννίδη και υπό την ευθύνη του ταγματάρχη Θεόδωρου Θεοφιλογιαννάκου και του λοχαγού Δημητρίου Χατζηζήση. Αξιοσημείωτο παραμένει στα όσα αναφέρουν οι «αποκαλύψεις» ότι δεν λαμβάνονται υπ' όψιν ούτε τα δεδομένα της δίκης στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών (4-17 Νοεμβρίου 1968) ούτε οι μετέπειτα αποκαλύψεις, μαρτυρίες και ομολογίες των θυτών και θυμάτων της Δικτατορίας.
Έκτον: Αποπειράται χωρίς προσωπικούς ενδοιασμούς και αμφιβολίες να υποστηρίξει -κατά τη γνωστή από παλιά θεωρία των «εθελόδουλων»- τη θέση του, ότι αν επιτύγχανε η απόπειρα θα ζημιώνονταν η δημοκρατία και η Ελλάδα. Γιατί το καθεστώς θα γινόταν σκληρότερο και οι διώξεις των αντιχουντικών και δημοκρατικών θα δυνάμωναν. Έτσι το έργο των «πραγματιστών» και του αρχηγού της Χούντας - που περιελάμβανε ανάμεσα στα άλλα «έργα» τους, την «Ομοσπονδία Ελλάδος-Τουρκίας» και την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου- θα σταματούσε και θα αναλάμβαναν οι «σκληροί». Με αυτή τη λογική η αποτυχία του εγχειρήματος ταυτίζεται με τη σωτηρία του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου και η σωτηρία του Γ. Παπαδόπουλου με την ελπίδα επανόδου της δημοκρατίας. Σ' αυτήν τη θέση ο κ. Δρουσιώτης Μακάριος προχωρεί τόσο πολύ, ώστε, τάχα αποκαλύπτει -όπως λέγει, άγνωστα στοιχεία από αρχεία μυστικών υπηρεσιών και πρεσβειών των ΗΠΑ- προκειμένου να φτάσει στο από αυτόν «ζητούμενο»: «Οτι η δολοφονία του Μακαρίου στην Κύπρο είναι απόλυτα συναρτημένη με τη δολοφονία του Γ. Παπαδόπουλου στην Ελλάδα».Έβδομον: Αποπειράται να «κάψει» πολιτικά και ιστορικά την αντιστασιακή δράση κατά της Δικτατορίας - της οποίας λαμπρή σελίδα αποτελεί η απόπειρα κατά του αρχιπραξικοπηματία - για την οποία ουσιαστικά υποστηρίζει τη «ραγιάδικη» θεωρία, ότι θα καθιστούσε σκληρότερη τη συμπεριφορά της Χούντας και θα της επέτρεπε να εφαρμόζει σκληρότερα μέτρα.
Όγδοο: Αποπειράται -προφανώς εξαιτίας ή ίσως και στο όνομα των εσωκυπριακών αντιθέσεων, αντιπαραθέσεων, διχασμών, με τις οποίες ο Αλέξανδρος Παναγούλης και οι συναγωνιστές του ουδέποτε ασχολήθηκαν κατά τον τρόπο που προδιαγράφει για αυτούς ο κ. Δρουσιώτης Μακάριος - να τους εμφανίσει «όργανα κακούργων επιδιώξεων των παραγόντων της Χούντας», την οποία στο σύνολο της πολέμησαν με όλες τους τις δυνάμεις, μέχρι της πλήρους κατάρρευσης και συντριβής της.Πριν όμως κλείσουμε την πιο πάνω καταγγελία και διαμαρτυρία μας, θέλουμε να εκφράσουμε τη λύπη και οργή μας, γιατί τις επετειακές ημέρες και ώρες τις προ 40 ετών απόπειρας κατά του δικτάτορα τα πιο πάνω δημοσιεύματα μάς γύρισαν πίσω -πένθιμα και δραματικά όσο τότε- στα όσα τις κρίσιμες ώρες ακουγόντουσαν από το στόμα του Βύρωνα Σταματόπουλου, γενικού γραμματέα της Χούντας, που μας πληροφορούσε μετά τη σύλληψη του Αλέξανδρου Παναγούλη τα εξής:
Ένατο: ...«Σήμερα το πρωί ώρα 7 και 30 επιχειρήθηκε απόπειρα κατά της ζωής του Έλληνα πρωθυπουργού Γ. Παπαδόπουλου η οποία απέτυχε... συνελήφθη ο υπολοχαγός των Λ.Ο.Κ. Γεώργιος Παναγούλης (σ.σ. εξαφανισμένος αδερφός του Αλέξανδρου) όργανο σκοτεινών και αντιδραστικών δυνάμεων, που επιχείρησαν να εκτελέσουν τον "σωτήρα" του έθνους....».
Στην ίδια ενημέρωση ο κ. Βύρων Σταματόπουλος πρόσθετε ότι ...το μόνο σχόλιο που έκανε ο πρωθυπουργός ήταν ...«ανέκαθεν ο Θεός ήταν φιλέλλην»... και προφανώς γι' αυτό η απόπειρα απέτυχε.
Δέκατο: Όμως η αποθέωση της διαστρέβλωσης και προπαγάνδας σημειωνόταν το ίδιο βράδυ και για μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν ακουγόντουσαν ξένοι ραδιοφωνικοί σταθμοί να προπαγανδίζουν ότι... «την απόπειρα "έστησε" για να δοξαστεί και να επιβληθεί στους συν-επαναστάτες του ο ίδιος ο δικτάτορας»... Και προφανώς όχι η «Ελληνική Αντίσταση» και η «Αντιδικτατορική Πάλη».
Μετά τα πιο πάνω θεωρούμε πως ελάχιστο ηθικό και πολιτικό χρέος αφενός μεν απέναντι στην αλήθεια και αφετέρου απέναντι στον Αλέξανδρο Παναγούλη και στους αγώνες όλης της αντιδικτατορικής πάλης, μας επιβάλλει:
Να καταγγείλουμε όσα πιο πάνω σημειώνουμε και
Να διαμαρτυρηθούμε για όσα αναληθή και ανίερα αποπειράται το πιο πάνω δημοσίευμα του κ. Δρουσιώτη Μακαρίου να προσάψει σε ανιδιοτελείς αγωνιστές του Δημοκρατικού Αντιδικτατορικού Αγώνα, που επιχείρησαν για το καλό της Ελλάδος και της Κύπρου να πολεμήσουν τη Χούντα.
Οι υπογράφοντες 18 Αυγούστου 2008
1. Αβράμης Γεώργιος – συνταξιούχος
2. Ανδρουτσόπουλος Κωνσταντίνος - τ. νομάρχης
3. Βερυβάκης Ελευθέριος- τ. βουλευτής – υπουργός
4. Γιώτας Ευστάθιος - τ. βουλευτής – υπουργός
5. Ζαμπέλης Νικόλαος – επιχειρηματίας
6. Κλωνιζάκης Αρτέμιος – ιατρός
7. Κλωνιζάκης Ιωάννης - τ. δήμαρχος Χανίων
8. Κρητικός Παναγιώτης - τ. βουλευτής – υπουργός
9. Μωράκης Γεώργιος – επιχειρηματίας
10. Νικολαΐδης Νικόλαος - γ. γραμματέας Ενωσης Κέντρου - ΕΔΗΝ εξωτερικού
11. Παναγούλης Ευστάθιος - τ. βουλευτής –υπουργός12. Τσάνου Θεοδώρα - τ. δημόσιος υπάλληλος
Κατά την 40ή επέτειο της απόπειρας τυραννοκτονίας, που πραγματοποίησε ο Αλέξανδρος Παναγούλης και οι συναγωνιστές του, στο 31ο χιλιόμετρο της οδού Αθηνών-Σουνίου, κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, προέδρου της κυβέρνησης της Χούντας, ο κύριος Μακάριος Δρουσιώτης εκ Κύπρου με δύο ολοσέλιδα δημοσιεύματα (ίδε «Ελευθεροτυπία» Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008 σελ. 6 και 7 και Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008 σελ. 6 και 7) υποστηρίζει ότι «λύνει» το μυστήριο της συνεργασίας Παναγούλη - Γεωρκάτζη διατεινόμενος, ανάμεσα σε πολλά και διάφορα περίεργα (στα οποία θα επανέλθουμε εκτενέστερα αργότερα διά μακρών), ότι ο Αλέξανδρος Παναγούλης είχε καταστεί όργανο των επιδιώξεων του Γεωρκάτζη και κάποιων χουντικών. Ετσι ανάμεσα στ' άλλα θεωρεί ότι:
Πρώτον: Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, έχοντας πέσει στα δίκτυα της ΚΥΠ, έφτασε στον Πολύκαρπο Γεωρκάτζη, που σε συνεργασία με παράγοντες της Χούντας συναποφάσισε ή αποφάσισε (;) την απόπειρα κατά του δικτάτορα. Το γεγονός ότι υπήρξε σημείωμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και διαμεσολάβηση πολλών άλλων στον υπουργό του, το παραθεωρεί ή το απαξιώνει.
Δεύτερον: Αποπειράται να εμφανίσει -όπως δεν είναι η αλήθεια- ολόκληρο το εγχείρημα, στη σύλληψη και την εκτέλεσή του από τον Αλέξανδρο Παναγούλη και αντιστασιακούς Ελλαδίτες του εσωτερικού και εξόριστους αντιστασιακούς του εξωτερικού σαν απόφαση ή συναπόφαση (;) του Γεωρκάτζη και των χουντικών (;) συνεργατών του. Ομως με αυτόν τον τρόπο διαστρεβλώνει, κακοποιεί, αφανίζει την μόνη αλήθεια, που σε όλους μας ήταν και είναι γνωστή πως η απόπειρα τυραννοκτονίας σαν ιδέα, σαν σχέδιο, σαν προετοιμασία, σαν εκτέλεση -πλην των εκρηκτικών- ήταν έργο Ελλαδιτών αντιδικτατορικών αγωνιστών του εσωτερικού και εξωτερικού.Τρίτον: Αποπειράται να ισχυριστεί ότι τάχα ο Αλέξανδρος Παναγούλης «μίλησε και μαρτύρησε» τους συναγωνιστές του. Το ίδιο πελώριο ψεύδος αποπειράθηκε να «περάσει» στο Εκτακτο Στρατοδικείο η Χούντα. Αλλά απέτυχε. Εξάλλου οι συναγωνιστές του γνωρίζουν ότι η ανάκριση που γινόταν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και τους αφορούσε, ξεκίνησε μετά από «κάρφωμα» που έγινε από λόγους ερωτικής αντεκδίκησης παλαιάς σχέσεως ενός εξ αυτών. Αυτό επέτρεψε στη Χούντα να φτάσει στο «κρησφύγετο» του Αλέξανδρου Παναγούλη, που ευρίσκετο το οπλοστάσιο της ελληνικής αντίστασης.
Τέταρτον: Αποπειράται να συνδέσει -πολιτικά και ιστορικά- την απόπειρα κατά του αρχι-πραξικοπηματία με τις απόπειρες κατά του Μακαρίου από τους ηγέτες της Χούντας. Φαίνεται ότι ο συντάκτης πιστεύει ότι η διά της βίας «αδελφοποίηση» των ανόμοιων, και ηθικά και πολιτικά ανισοβαρών, ιστορικών γεγονότων, δεν θα βαρύνει στην κρίση των θυμάτων της προπαγάνδας του.
Ετσι θα «διακινηθούν» με επιτυχία οι εικόνες αποδοκιμασίας και αποστροφής, για την απόπειρα κατά του δικτάτορα, ίση με εκείνη που αφορούν τις απόπειρες κατά του Μακαρίου.Πέμπτον: Αποπειράται να περάσει το σύνολο των θεωρημάτων και θεωριών της Χούντας, που βρίσκονται ενσωματωμένα στη διαταγή παραπομπής στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών, που υπογράφει ο Φαίδωνας Γκιζίκης μετά από τις ανακρίσεις που έγιναν στο Ε.Α.Τ. - Ε.Σ.Α. από τον Δημήτριο Ιωαννίδη και υπό την ευθύνη του ταγματάρχη Θεόδωρου Θεοφιλογιαννάκου και του λοχαγού Δημητρίου Χατζηζήση. Αξιοσημείωτο παραμένει στα όσα αναφέρουν οι «αποκαλύψεις» ότι δεν λαμβάνονται υπ' όψιν ούτε τα δεδομένα της δίκης στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών (4-17 Νοεμβρίου 1968) ούτε οι μετέπειτα αποκαλύψεις, μαρτυρίες και ομολογίες των θυτών και θυμάτων της Δικτατορίας.
Έκτον: Αποπειράται χωρίς προσωπικούς ενδοιασμούς και αμφιβολίες να υποστηρίξει -κατά τη γνωστή από παλιά θεωρία των «εθελόδουλων»- τη θέση του, ότι αν επιτύγχανε η απόπειρα θα ζημιώνονταν η δημοκρατία και η Ελλάδα. Γιατί το καθεστώς θα γινόταν σκληρότερο και οι διώξεις των αντιχουντικών και δημοκρατικών θα δυνάμωναν. Έτσι το έργο των «πραγματιστών» και του αρχηγού της Χούντας - που περιελάμβανε ανάμεσα στα άλλα «έργα» τους, την «Ομοσπονδία Ελλάδος-Τουρκίας» και την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου- θα σταματούσε και θα αναλάμβαναν οι «σκληροί». Με αυτή τη λογική η αποτυχία του εγχειρήματος ταυτίζεται με τη σωτηρία του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου και η σωτηρία του Γ. Παπαδόπουλου με την ελπίδα επανόδου της δημοκρατίας. Σ' αυτήν τη θέση ο κ. Δρουσιώτης Μακάριος προχωρεί τόσο πολύ, ώστε, τάχα αποκαλύπτει -όπως λέγει, άγνωστα στοιχεία από αρχεία μυστικών υπηρεσιών και πρεσβειών των ΗΠΑ- προκειμένου να φτάσει στο από αυτόν «ζητούμενο»: «Οτι η δολοφονία του Μακαρίου στην Κύπρο είναι απόλυτα συναρτημένη με τη δολοφονία του Γ. Παπαδόπουλου στην Ελλάδα».Έβδομον: Αποπειράται να «κάψει» πολιτικά και ιστορικά την αντιστασιακή δράση κατά της Δικτατορίας - της οποίας λαμπρή σελίδα αποτελεί η απόπειρα κατά του αρχιπραξικοπηματία - για την οποία ουσιαστικά υποστηρίζει τη «ραγιάδικη» θεωρία, ότι θα καθιστούσε σκληρότερη τη συμπεριφορά της Χούντας και θα της επέτρεπε να εφαρμόζει σκληρότερα μέτρα.
Όγδοο: Αποπειράται -προφανώς εξαιτίας ή ίσως και στο όνομα των εσωκυπριακών αντιθέσεων, αντιπαραθέσεων, διχασμών, με τις οποίες ο Αλέξανδρος Παναγούλης και οι συναγωνιστές του ουδέποτε ασχολήθηκαν κατά τον τρόπο που προδιαγράφει για αυτούς ο κ. Δρουσιώτης Μακάριος - να τους εμφανίσει «όργανα κακούργων επιδιώξεων των παραγόντων της Χούντας», την οποία στο σύνολο της πολέμησαν με όλες τους τις δυνάμεις, μέχρι της πλήρους κατάρρευσης και συντριβής της.Πριν όμως κλείσουμε την πιο πάνω καταγγελία και διαμαρτυρία μας, θέλουμε να εκφράσουμε τη λύπη και οργή μας, γιατί τις επετειακές ημέρες και ώρες τις προ 40 ετών απόπειρας κατά του δικτάτορα τα πιο πάνω δημοσιεύματα μάς γύρισαν πίσω -πένθιμα και δραματικά όσο τότε- στα όσα τις κρίσιμες ώρες ακουγόντουσαν από το στόμα του Βύρωνα Σταματόπουλου, γενικού γραμματέα της Χούντας, που μας πληροφορούσε μετά τη σύλληψη του Αλέξανδρου Παναγούλη τα εξής:
Ένατο: ...«Σήμερα το πρωί ώρα 7 και 30 επιχειρήθηκε απόπειρα κατά της ζωής του Έλληνα πρωθυπουργού Γ. Παπαδόπουλου η οποία απέτυχε... συνελήφθη ο υπολοχαγός των Λ.Ο.Κ. Γεώργιος Παναγούλης (σ.σ. εξαφανισμένος αδερφός του Αλέξανδρου) όργανο σκοτεινών και αντιδραστικών δυνάμεων, που επιχείρησαν να εκτελέσουν τον "σωτήρα" του έθνους....».
Στην ίδια ενημέρωση ο κ. Βύρων Σταματόπουλος πρόσθετε ότι ...το μόνο σχόλιο που έκανε ο πρωθυπουργός ήταν ...«ανέκαθεν ο Θεός ήταν φιλέλλην»... και προφανώς γι' αυτό η απόπειρα απέτυχε.
Δέκατο: Όμως η αποθέωση της διαστρέβλωσης και προπαγάνδας σημειωνόταν το ίδιο βράδυ και για μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν ακουγόντουσαν ξένοι ραδιοφωνικοί σταθμοί να προπαγανδίζουν ότι... «την απόπειρα "έστησε" για να δοξαστεί και να επιβληθεί στους συν-επαναστάτες του ο ίδιος ο δικτάτορας»... Και προφανώς όχι η «Ελληνική Αντίσταση» και η «Αντιδικτατορική Πάλη».
Μετά τα πιο πάνω θεωρούμε πως ελάχιστο ηθικό και πολιτικό χρέος αφενός μεν απέναντι στην αλήθεια και αφετέρου απέναντι στον Αλέξανδρο Παναγούλη και στους αγώνες όλης της αντιδικτατορικής πάλης, μας επιβάλλει:
Να καταγγείλουμε όσα πιο πάνω σημειώνουμε και
Να διαμαρτυρηθούμε για όσα αναληθή και ανίερα αποπειράται το πιο πάνω δημοσίευμα του κ. Δρουσιώτη Μακαρίου να προσάψει σε ανιδιοτελείς αγωνιστές του Δημοκρατικού Αντιδικτατορικού Αγώνα, που επιχείρησαν για το καλό της Ελλάδος και της Κύπρου να πολεμήσουν τη Χούντα.
Οι υπογράφοντες 18 Αυγούστου 2008
1. Αβράμης Γεώργιος – συνταξιούχος
2. Ανδρουτσόπουλος Κωνσταντίνος - τ. νομάρχης
3. Βερυβάκης Ελευθέριος- τ. βουλευτής – υπουργός
4. Γιώτας Ευστάθιος - τ. βουλευτής – υπουργός
5. Ζαμπέλης Νικόλαος – επιχειρηματίας
6. Κλωνιζάκης Αρτέμιος – ιατρός
7. Κλωνιζάκης Ιωάννης - τ. δήμαρχος Χανίων
8. Κρητικός Παναγιώτης - τ. βουλευτής – υπουργός
9. Μωράκης Γεώργιος – επιχειρηματίας
10. Νικολαΐδης Νικόλαος - γ. γραμματέας Ενωσης Κέντρου - ΕΔΗΝ εξωτερικού
11. Παναγούλης Ευστάθιος - τ. βουλευτής –υπουργός12. Τσάνου Θεοδώρα - τ. δημόσιος υπάλληλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου