Κι οι ποιητές να γράφουν πρέπει διαρκώς...

«Κι οι ποιητές να γράφουν πρέπει διαρκώς, γιατί έξαφνα πεθαίνουν…

Κι όταν νιώθεις την ανάγκη να γράψεις, δεν συζητάς το θέμα αλλά παίρνεις την πέννα και γράφεις… Γράφεις ώσπου να λυτρωθείς…»

«ΘΑ ΡΙΞΩ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ…

ΘΑ ΦΟΡΕΣΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΝΑΠΟΔΑΘΑ ΒΓΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΕΣ, ΜΕ ΝΤΟΥΦΕΚΙΑ, ΦΩΝΕΣ, ΜΕ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ…

ΝΑ ΡΕΖΙΛΕΨΩ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΡΜΑΤΟΜΠΛΕΓΜΑΤΟΣ! ΝΑ ΒΑΛΩ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ!

ΘΑ’ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΑΛΟΥΝ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΩ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ…

ΘΑ’ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΛΕΥΡΑ ΓΙΑΤΙ ΒΑΖΩ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…

ΘΑ’ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΙΣΟΥΝ ΤΟ ΜΟΥΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΠ’ΑΥΤΟΥΣ...

ΘΑ’ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΜΑΥΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΜΑΤΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΛΕΥΚΟΣ ΑΠ’ΑΥΤΟΥΣ…

ΘΑ’ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠ’ΑΥΤΟΥΣ…

ΘΑ’ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ, ΟΙ ΣΟΒΑΡΟΙ…

ΟΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΙ, ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ…

ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ, ΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ…

ΟΙ ΔΙΚΟΙ, ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ…

ΟΙ ΔΙΑΟΛΟΙ, ΟΙ ΘΕΟΙ…

ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ…

ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΝ ΚΑΠΡΙΤΣΙΟ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ…

ΜΑ ΕΓΩ ΘΑ ΞΑΝΑΡΙΞΩ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ, ΘΑ ΞΑΝΑΦΟΡΕΣΩ ΤΟ ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΝΑΠΟΔΑ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΕΣ ΜΕ ΝΤΟΥΦΕΚΙΑ, ΦΩΝΕΣ, ΜΕ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΩ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!»

«Έφερα τα βήματα μου τσαλαπατώντας σημαίες και άμφια…

Έφερα την επανάσταση μου μέχρι το τελευταίο οδόφραγμα, Προδομένος και μόνος μου…

Έφερα την ψυχή μου μέχρι εδώ, στην ερημιά και στ’αγιάζι και το χάος το ασύνορο, με τιμή και συνέπεια.

Έφερα τα βήματα μου, μέχρις εδώ, καθαρά και ακέραια!

ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΑΚΕΡΑΙΑ!»

«Κι όμως…

Κάπου στην άκρη των χειλιών σου,

Θα ενεδρεύει πάντα μια ιδέα χαμόγελο.»

«Όσο μακραίνει ο χρόνος,

όσο οι συνθήκες γίνονται πιο δύσκολες,

όσο δολοφονούνται τα οράματα,

τόσο πιο πολύ μας λείπει ο Δώρος»

Βάσος Λυσσαρίδης

Επιστροφή στο ΔΩΡΟ ΛΟΪΖΟΥ: Sibilla

(http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/08/30-1974-30-2008.html)

Δώρος Λοΐζου: Ο ήρωας Ποιητής

Γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1944 στη Λευκωσία. Το 1956 πηγαίνει στο Παγκύπριο Γυμνάσιο από το οποίο αποφοιτά το 1963 οπόταν και εγγράφεται στη Σχολή Θεάτρου των Θάνου Σακέττα και Κωστή Μιχαηλίδη.
Το 1966 (μέχρι το 1968) μεταβαίνει στη Ρόδο για να σπουδάσει ξενοδοχειακά. Οι σπουδές του συμπίπτουν με την περίοδο της μαύρης επταετίας στην Ελλάδα.
Αρχίζει από νωρίς να εκδηλώνει τον επαναστατικό, αντικομφορμιστικό του χαρακτήρα αφού ξεσηκώνει τους συμφοιτητές του σε απεργία για διαμαρτυρία προς τους απάνθρωπους όρους ζωής. Αποτέλεσμα των πιο πάνω είναι η εκδίωξή του από τη Σχολή συνέπεια της οποίας η απόφαση να εγκαταλείψει οριστικά τον κλάδο των ξενοδοχειακών.
Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Βοστόνη όπου εγγράφεται το 1969 στο Hellenic College και το 1972 παίρνει B.A. Ιστορίας το οποίο του απονέμεται με τιμές.
Στα τέσσερα χρόνια των σπουδών του αναμειγνύεται στα κοινά προς καταπολέμηση του σκοταδισμού και της Χούντας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο. Το 1971 μάλιστα οργανώνει στο Κολέγιο σεμινάριο για τη Νεοελληνική γλώσσα και κουλτούρα.
Ο άνθρωπος, ο ποιητής, ο πολιτικός
Ο Δώρος είχε μια πολυδιάστατη προσωπικότητα. Λόγω του ανήσυχου του πνεύματος ασχολήθηκε εντατικά με μεταφράσεις στα Ελληνικά ειδικά επαναστατικών ποιητών, κυρίως Ισπανών. Μια ματιά στα ονόματα μερικών ποιητών που μετέφρασε δείχνουν την πλατύτητα του ενδιαφέροντος του: Σλαβατόρ Νόβο, Ραφαέλ Αλπέρτι, Καρλ Σανπέρκ, Τζην Φάουλερ, Πωλ Ελυάρ, Τζακς Πρέβερτ, Μικί Ροφού, Τακενάκα Ίκου κ.α.
Κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του Δώρου έπαιξε η πολιτική. Μετά την επιστροφή του στην Κύπρο το 1972 ενεργοποιείται στο αντιστασιακό σοσιαλιστικό κίνημα, την ΕΔΕΚ, ενώ παράλληλα εργάζεται σαν οργανωτικός γραμματέας της Σοσιαλιστικής Νεολαίας ΕΔΕΝ και διευθυντής της εφημερίδας «Σοσιαλιστική Έκφραση».
Διαδραματίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Κύπρου και βρισκόταν σε συνεχή εγρήγορση καθώς ήταν στο στόχαστρο πολλών. Ο Δώρος όμως ποτέ δεν παραιτήθηκε από τον αγώνα. Είχε ξεπεράσει την ιδέα του θανάτου. Έλεγε διαρκώς «Εμείς οι Έλληνες δε φοβόμαστε το θάνατο», «Είμαι πέραν από το θάνατο».
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του η γυναίκα του εκμυστηρεύεται πως ο Δώρος πάντα της έλεγε «Ένας δεν πρέπει να μένει στη χώρα του μόνο στους καλούς καιρούς». Ήταν γεννημένος αγωνιστής, ποτέ δεν το έβαζε κάτω και πάνω απ’ όλους και απ’ όλα ερχόταν η Κύπρος.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης μιλώντας για την ποιητική συλλογή του Δώρου «Ψωμί και Ελευθερία» αναφέρει «Ο Δώρος τραγουδά μέσα απ’ αυτό το βιβλίο. Ο Δώρος τραγουδά αθάνατος μέσα στους δρόμους και στις πλατέες της Λευκωσίας ένα ψιθυριστό τραγούδι που τ’ ακούει ολάκερη η ανθρωπότητα».
Παρολ’ αυτά, το πιο δυναμικό τραγούδι που τραγούδησε ο Δώρος είναι το «Τραγούδι του Λεύτερου».
«Θα ρίξω τα μαλλιά μου πίσω, θα φορέσω το πρόσωπο ανάποδα, θα βγω στους δρόμους στες πλατέες με ντουφέκια φωνές με συνθήματα…»

ΔΩΡΟΣ ΛΟΪΖΟΥ στη "Σίβυλλα":

(http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/08/30-1974-30-2008.html)

Tom Hayden

Tom Hayden

Thomas Emmet Hayden (born December 11, 1939) is an American social and political activist and politician, most famous for his involvement in the anti-war and civil rights movements of the 1960s. He is the former husband of actress Jane Fonda and the father of actor Troy Garity.

Hayden was born in Detroit, Michigan, to parents of Irish descent and later attended the University of Michigan, where he was editor of the Michigan Daily and one of the founders of the student activist group Students for a Democratic Society (SDS).
In 1961, he married Casey Hayden, a Texas-born civil rights activist who worked for the Student Non-Violent Coordinating Committee. He served as president of SDS from 1962 to 1963 and drafted its most famous work, the Port Huron Statement. From 1964 to 1968, he lived in Newark, New Jersey, where he worked with impoverished inner-city residents as part of the Newark Community Union Project. He was also witness to the city's race riots and wrote the book Rebellion in Newark: Official Violence and Ghetto Response (1967). Hayden also played a key role in the protests surrounding the 1968 Democratic National Convention in Chicago, Illinois. There, he was arrested as part of the "Chicago Seven," with other protesters including Abbie Hoffman and Jerry Rubin, and charged with conspiracy and inciting riots. He made several high-profile trips as a peace activist to Cambodia and North Vietnam during America's involvement in the Vietnam War, including an especially controversial one in 1972 to North Vietnam with his future wife, actress Jane Fonda.
In 1976, Hayden made a maverick primary election challenge against sitting California U.S. Senator John V. Tunney. Starting far behind, Hayden mounted a spirited challenge and finished a surprisingly close second in the Democratic primary field. He and Fonda went on to found the Campaign for Economic Democracy (CED), which formed a close alliance with then-Governor Jerry Brown and successfully promoted solar energy, environmental protection, and renters' rights policies while promoting candidates for local office throughout California, some 100 of whom would be elected.
Hayden later served in the California State Assembly (1982-1992) and the State Senate (1992-2000). During this time, he was frequently protested by conservative groups, including Vietnamese refugees, veterans of the US military, and Young Americans for Freedom. He mounted another maverick bid in the Democratic primary for California Governor in 1994 on the theme of campaign finance reform. He ran for Mayor of Los Angeles in 1997 but lost to incumbent Republican Richard Riordan.
In 1999, Hayden made a speech during the 1999 Seattle WTO protests. In 2001, he unsuccessfully sought election to the Los Angeles City Council. He currently lives in Los Angeles and is married to actress Barbara Williams. During the past three years, Hayden has periodically taught as an assistant and adjunct professor at Occidental College. During the fall semesters of 2005 and 2006, he taught a course on social movements at Pitzer College.
Hayden serves as a member of the advisory board for the Progressive Democrats of America, an influential "grass roots" organization created to expand progressive political cooperation within the Democratic Party.
In January 2008, Hayden wrote an oped piece for The Huffington Post supporting Barack Obama's presidential bid in the Democratic primaries.

Hayden is widely known in California as a staunch supporter of animal rights and was responsible for writing the bill popularly known as the Hayden Act, which improved protection of pets and extended holding periods for pets picked up as strays or surrendered to shelters.
Bibliography
The Port Huron Statement (1962)
The Other Side (1966)
Rebellion in Newark: Official Violence and Ghetto Response (1967)
Trial (1970)
The Love of Possession Is a Disease with Them (1972)
Vietnam: The Struggle for Peace, 1972-73 (1973)
The American Future: New Visions Beyond Old Frontiers (1980)
Reunion: A Memoir (1988)
The Lost Gospel of the Earth: A Call for Renewing Nature, Spirit and Politics (1996)
Irish Hunger (1997)
Irish on the Inside: In Search of the Soul of Irish America (2001)
The Zapatista Reader (2001)
Rebel: A Personal History of the 1960s (2003)
Street Wars: Gangs and the Future of Violence (2004)
Radical Nomad: C. Wright Mills and His Times with Contemporary Reflections by Stanley Aronowitz, Richard Flacks and Charles Lemert (2006)
Ending the War in Iraq (2007)
Writings for a Democratic Society: The Tom Hayden Reader (2008)

Tom Hayden's blog: http://www.huffingtonpost.com/tom-hayden

sibilla: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/08/tom-hayden.html

Η Κυβέρνηση Καραμανλή με ένα πλέγμα χαριστικών μεθοδεύσεων, παραχώρησε στην «εκλεκτή» του Υπουργού Επικρατείας, Μονή Βατοπεδίου

Οι δύο από τους αρχιερείς των ευλογημένων ιερών συναλλαγών της κυβέρνησης «σεμνότητας και ταπεινότητας»

ΕΡΩΤΗΣΗ

Για τους κ.κ. Υπουργούς Οικονομίας & Οικονομικών, Πολιτισμού, Απασχόλησης και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων

ΘΕΜΑ: «Αφού η Κυβέρνηση Καραμανλή με ένα πλέγμα χαριστικών μεθοδεύσεων, παραχώρησε στην «εκλεκτή» του Υπουργού Επικρατείας, Μονή Βατοπεδίου την διεκδικούμενη από το Δημόσιο περιοχή της Λίμνης Βιστωνίδας και κατόπιν αντάλλαξε αυτό το «δώρο» που η ίδια η Κυβέρνηση έκανε, με ακόμα μεγαλύτερα «δώρα» που αντιστοιχούν σε μαζικές εκχωρήσεις χιλιάδων στρεμμάτων προνομιακών περιοχών σε ολόκληρη την Ελλάδα ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΟ 1 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, με εμπλεκόμενους συμβολαιογράφο και δικηγόρο συγγενείς Υπουργού και πολιτευτή της παράταξής σας, ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ τις χαριστικές πράξεις, αποχαρακτηρίζοντας με νομικά προβληματικό τρόπο δάση που «χάρισε» στη Μονή (και που προφανώς δεν θα παραμείνουν δάση!) και επανα-Ανταλλάσοντας μέρος μόνο των ανταλλαγμένων αυτή τη φορά με τεράστιας οικονομικής αξίας ακίνητα συνολικού εμβαδού 40.449,25 τμ (!!!) στο Ολυμπιακό Χωριό, τα οποία καταλήγουν σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα!! Με λίγα λόγια, η Κυβέρνηση Καραμανλή χάρισε μια λίμνη και με απανωτές ανταλλαγές κατέληξε να παραχωρεί εκτάσεις φιλέτα σε περιοχές της μισής Ελλάδας!»

Με τις υπ’ αριθμ. 147/9/12-7-07 και 3217/13-12-07 ερωτήσεις μας είχαμε ζητήσει τη διαλεύκανση καταγγελιών σε αδιαφανείς μεθοδεύσεις ανταλλαγής δημόσιας γης με εκτάσεις στη Λίμνη Βιστωνίδα, που το δημόσιο προηγουμένως εκχώρησε στη Μονή Βατοπειδίου, κατά τις οποίες χιλιάδες στρέμματα τεράστιας οικονομικής αξίας δεκάδων δις ευρώ, που προορίζονταν για νοσοκομεία, κοινωφελή έργα και τουριστική ανάπτυξη, εκχωρήθηκαν, μέσω της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, άρον άρον στην εν λόγω Μονή, ηγούμενος της οποίας είναι ο πνευματικός του Υπουργού Επικρατείας κ. Ρουσόπουλου, με συμβολαιογράφο και δικηγόρο στενά συγγενικά πρόσωπα του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας! Οι απαντήσεις που λάβαμε από τα συναρμόδια Υπουργεία, εκτός του ότι παρέλειπαν να θίξουν επίμαχα ερωτήματα, όπως αυτό για τα ύποπτα εμβάσματα 752.000 ευρώ με αποστολέα τον Αναστάσιο Μοναχό της Μονής και αποδέκτη συγγενικό πρόσωπο του πρώην Υπουργού Πολιτισμού, υποψήφιο βουλευτή της παράταξής σας στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας, δικηγόρο των συμβολαίων που συνέταξε η αδερφή του και σύζυγος του ίδιου Υπουργού, επεδίωκαν να εμφανίσουν μια ειδυλλιακή κατάσταση, που σύντομα διαψεύσθηκε από δημοσιεύματα για διαμαρτυρίες πολιτών που συνειδητοποίησαν πως στα παραχωρούμενα μέσω Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου οικόπεδα προς τη Μονή, υπήρχαν και ιδιωτικές περιουσίες, αλλά και δάση! Επίσης, ουδέποτε δόθηκαν επαρκείς εξηγήσεις πως και γιατί η Κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε αρχικά να παραχωρήσει στη Μονή τη Λίμνη Βιστωνίδα και μετά τις εκτάσεις που η ίδια παραχώρησε και που δεν έχουν, ως υδροβιότοπος, μεγάλη εμπορική αξία, να τις ανταλλάξει πρώτα με εκτάσεις φιλέτα σαφώς μεγαλύτερης οικονομικής αξίας κυρίως σε περιοχές της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας και κατόπιν να ξανα-ανταλλάξει μέρος μόνο αυτών των εκτάσεων φιλέτων με ακίνητα συνολικού εμβαδού 40.449, 25 στην εμπορικά ανερχόμενη περιοχή του Ολυμπιακού Χωριού!!!

ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΙΜΝΗ Η ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ ΑΠΟΚΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΦΙΛΕΤΑ ΣΤΗΝ ΜΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ, ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ.

Λόγω της εκκωφαντικής σιωπής της Κυβέρνησης και της επιχείρησης συγκάλυψης του πρωτοφανούς αυτού σκανδάλου, ο αριθμός του συνόλου των οικοπέδων του Δημοσίου που «χαρίστηκαν» στη Μονή και εξακολουθούν να χαρίζονται με μαζικές ανταλλαγές των ήδη ανταλλαγμένων, παραμένει άγνωστος. Χάρη στη δημοσιογραφική έρευνα και στις καταγγελίες των κατοίκων μέχρι στιγμής έχουν αποκαλυφθεί οι παρακάτω «χαριστικές» εκχωρήσεις τεραστίων εκτάσεων συνολικής αξίας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ΣΟΕ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ με συμβόλαια της συμβολαιογράφου κας Πελέκη Βουλγαράκη και με παράσταση ως δικηγόρου, υποψηφίου βουλευτή της παράταξής σας και συγγενικού προσώπου Υπουργού της Κυβέρνησής σας. Ενδεικτικά αναφέρονται:
- Συμβόλαιο 2800/2007 για ανταλλαγή ακινήτων στην περιοχή Τρίγλιας αξίας 120.000 ευρώ
- συμβόλαιο 2801/26-4-07 για ανταλλαγή ακινήτων αξίας 10.921.778 ευρώ στην περιοχή Νέων Επιβατών
- συμβόλαιο 2802/2007 για ανταλλαγή ακινήτων στην Καλαμπάκα Τρικάλων 73.000 ευρώ
- συμβόλαιο 2803/2007 για ανταλλαγή ακινήτων στην περιοχή Πλαγιάρι αξίας 4.404.344 ευρώ
- Συμβόλαιο 2804/27-4-07 για ανταλλαγή 2 ακινήτων στην περιοχή Σχολάρι αξίας 2.153.850 ευρώ
- Συμβόλαιο 2817/2007 για ανταλλαγή 78 στρεμμάτων στην Καριανή αξίας 2.800.000 ευρώ
- Συμβόλαιο 2819/22-5-07 για ανταλλαγή στο Νομό Καβάλας ακινήτων αξίας 10.603.123 ευρώ
- Συμβόλαιο 2820/22-5-07 για ανταλλαγή στο Νομό Καβάλας ακίνητα αξίας 9.890.000 ευρώ
- Συμβόλαιο 2825/22-5-07 για ανταλλαγή ακινήτων στην περιοχή Ακροπόταμου Καβάλας αξίας 4.997.348 ευρώ
- Συμβόλαια υπ. αριθμ. 2816/9-5-07, 2815/9-5-07, 2823/22-5-07 και 2824/22-5-07 για τα οποία δεν έχει γίνει γνωστή η αξία των ακινήτων που ανταλλάχθηκαν.
- 76 επιπλέον οικόπεδα συνολικής έκτασης 25 στρεμμάτων από τις περιοχές Καρδίας, Ν. Ραιδεστού, Πανοράματος και Ωραιοκάστρου, με τα υπ’ αριθμ. 2195/21.12.2005 , 2196/21.12.2005 κσι 2335/12.4.2006 της συμβολαιογράφου κα Πελέκη – Βουλγαράκη.
- 8.801 στρέμματα δάσους στις περιοχές Ουρανούπολης, του Δήμου Σταγύρου Ακάνθου Ν. Χαλκιδικής, καθώς και άλλες μεγάλες εκτάσεις με τα υπ’ αριθμ. 2816/9-5-07, 2815/9-5-07, 2823/22-5-07 και 2824/22-5-07 συμβόλαια – και αυτά – της κα Πελέκη Βουλγαράκη.
Παράλληλα, στην από 12-7-2007 ερώτησή μας ζητήσαμε διευκρινήσεις, οι οποίες ουδέποτε δόθηκαν, σχετικά με τα παρακάτω ποσά 752.000 ευρώ που με εντολή που συνοδεύεται από την υπογραφή του Αναστασίου Μοναχού και τη Σφραγίδα Μεγίστης Βατοπεδίου η Εμπορική Τράπεζα μετέφερε σε λογαριασμό με δικαιούχο τον κ. Πελέκη Δημήτριο, πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας και στενού συγγενή Υπουργου, σε τρεις φάσεις:
- στις 26/3/07 μεταφορά ποσού 300.000 ευρώ με αρ. πράξης 15298 Εμπορικής Τράπεζας βάσει τηλεομοιοτυπικού μηνήματος υπ’ αριθμ. 148
- στις 21/5/07 μεταφορά ποσού 300.000 ευρώ με αρ. πράξης 20870 Εμπορικής Τράπεζας βάσει τηλεομοιοτυπικού μηνήματος υπ’ αριθμ. 233
- στις 4/6/07 μεταφορά ποσού 152.990 ευρώ με αρ. πράξης 23159 Εμπορικής Τράπεζας βάσει τηλεομοιοτυπικού μηνήματος υπ’ αριθμ. 275.

Παρά τις κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, η Κυβέρνηση Καραμανλή, κατά την προσφιλή αδιαφανή πρακτική της και την άρνησή της να λογοδοτεί στο λαό, αλλά και οι πολιτικές ηγεσίες των αρμοδίων Υπουργείων, αποσιώπησαν από την Ελληνική Βουλή το συνολικό ύψος της αξίας και το μέγεθος των εκτάσεων που ανταλλάχθηκαν, με αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά να μην γνωρίζουμε ούτε τον ακριβή αριθμό των συμβολαίων, ούτε των παραχωρούμενων οικοπέδων, ούτε, βέβαια, να έχουν διαλευκανθεί οι καταγγελίες για τα παραπάνω εμβάσματα.

Η ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ Η ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΕΜΒΑΔΟΥ 40 ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ

Αφού, λοιπόν, η Κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε να παραιτηθεί των διεκδικήσεων του Ελληνικού Δημοσίου στην περιοχή της Λίμνης Βιστωνίδας, παραχωρώντας την τελικά στην Μονή Βατοπεδίου, αφού, στη συνέχεια αποφάσισε να πάρει πίσω αυτές τις χαμηλής εμπορικής αξίας εκτάσεις και να παραχωρήσει επίσης στη Μονή Βατοπεδίου με τα παραπάνω ενδεικτικά αναφερόμενα συμβόλαια ανταλλαγής οικόπεδα φιλέτα συνολικής αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε περιοχές της μισής Ελλάδας, τελικά κατέληξε να ανταλλάξει ξανά μέρος των ανταλλαγμένων για να παραχωρήσει και πάλι στην Μονή Βατοπεδίου και ένα τεράστιο ακίνητο στο Ολυμπιακό Χωριό (;!).Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση Καραμανλή παίρνοντας πίσω, μέσω της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου, μέρος ακινήτων που είχε παραχωρήσει η ίδια στη Μονή Βατοπεδίου με τα υπ’ αριθμ. 2800, 2801, 2802, 2803, 2804, 2817, 2819, 2825/2007 συμβόλαια της συμβολαιογράφου Αθηνών κας Πελέκη – Βουλγαράκη, παραχώρησε εκ νέου στη Μονή Βατοπεδίου με το υπ’ αριθμ. 2875/13-7-07, δύο μήνες πριν τις εκλογές, 2 οικοδομικά τετράγωνα συνολικού εμβαδού πάνω από 40 στρέμματα στο Ολυμπιακό Χωριό!
Πρόκειται, για παραχώρηση τεράστιας αξίας, αφού στην συγκεκριμένη έκταση που ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας είχε πουλήσει στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), έχει ανεγερθεί Κτίριο Διοίκησης, που προοριζόταν να στεγάσει το Υπουργείο Απασχόλησης, και που υπερβαίνει τα 22.000 τ.μ! Σύμφωνα δε με πληροφορίες, εξαιτίας της θέσης, αλλά και της ποιότητας του κτιρίου αυτού, αμέσως μετά την αναιτιολόγητη παραχώρησή του στη Μονή Βατοπεδίου, η Μονή ήρθε σε συμφωνία με ισχυρό παράγοντα της οικονομικής ζωής της χώρας για την εμπορική εκμετάλλευση του ακινήτου αυτού επ’ ωφελεία της. Αν αυτές οι πληροφορίες αληθεύουν, προβληματίζει ακόμα περισσότερο η Κυβερνητική επιλογή να εκχωρηθεί αυτό το ακίνητο στη Μονή Βατοπεδίου με τέτοιες χαριστικές μεθοδεύσεις, τη στιγμή που θα μπορούσε το ίδιο το Δημόσιο επ’ ωφελεία του να προχωρήσει σε επωφελείς συμφωνίες για την εμπορική εκμετάλλευσή του.

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣΑΝ, ΚΑΘΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ, ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ

Την ύπαρξη περίεργων και αδιαφανών μεθοδεύσεων ενισχύει το γεγονός ότι η απόφαση της ΚΕΔ για την δεύτερη κατά σειρά ανταλλαγή, την ανταλλαγή της ανταλλαγής δηλαδή, προκειμένου η Μονή Βατοπεδίου να αποκτήσει το παραπάνω ακίνητο – φιλέτο στο Ολυμπιακό Χωριό, ελήφθη στις 27-3-07, πριν ακόμα συνταχθούν, τον Απρίλιο του ίδιου έτους, τα συμβόλαια παραχώρησης από το Δημόσιο στη Μονή Βατοπεδίου των εκτάσεων (λχ της Τρίγλιας) που κατόπιν αντάλλαξε για να αποκτήσει ακίνητα στο Ολυμπιακό Χωριό. Φαίνεται, λοιπόν, πως εξαιτίας της προκλητικής διαφοράς στην εμπορική αξία των ανταλλασσόμενων ακινήτων, ενώ είχε προαποφασιστεί η παραχώρηση του κτιρίου Διοίκησης του Ολυμπιακού Χωριού στη Μονή Βατοπεδίου, προτιμήθηκαν οι αλλεπάλληλες ανταλλαγές επί ανταλλαγών, οι οποίες συνοδεύονται και από επιπλέον συμβολαιογραφικές και δικηγορικές αμοιβές των γνωστών εμπλεκομένων συγγενών Υπουργού.
Με δεδομένο, άλλωστε ότι η Μονή Βατοπεδίου έλαβε από το Ελληνικό Δημόσιο πλήθος ακινήτων, εκ των οποίων μερικά μόνο ανταλλάγησαν κατά τη δεύτερη φάση, προκύπτει πλήθος ερωτημάτων σχετικά με το πώς και από ποιον έγινε η επιλογή αυτών που τελικά επέστρεψαν στο Ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να αποκτήσει η Μονή ακίνητα και το κτίριο Διοίκησης στο Ολυμπιακό Χωριό.

ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ, ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΟΡΓΑΝΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ αρ. 24 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΟΝ ΟΙΣΤΡΟ ΤΗΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΘΗΚΕ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΝΟΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΤΑ ΔΑΣΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΔΑΣΗ.
Σαν να μην έφθανε αυτό, όπως και η ίδια η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης παραδέχεται με την υπ΄αριθμ. 516/25-2-08 στη Βουλή, μέσα στις ανταλλάξιμες εκτάσεις, περιλαμβάνεται και δάσος 8.801 στρεμμάτων, το οποίο παραχωρήθηκε επίσης στη Μονή Βατοπεδίου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα. Αυτό το δάσος που αποτελεί αντάλλαγμα μόνο του 2,36% των εκτάσεων της λίμνης Βιστωνίδας και αποτιμήθηκε με το προκλητικά χαμηλό ποσό των 1,1 εκ ευρώ, όταν σύμφωνα με τους κατοίκους αξίζει δεκάδες εκκατομύρια ευρώ! Στα πλαίσια, δε, της άκρως ευνοιοκρατικής συμπεριφοράς της Κυβέρνησης προς της συγκεκριμένη Μονή, δεν αρκούσε η παραχώρηση της έκτασης, αλλά επιδιώχθηκε και ο αποχαρακτηρισμός της, ώστε, κατά προσαρμογή στην Κυβερνητική πραγματικότητα των εξαγγελιών του Πρωθυπουργού, όπου ήταν δάσος να μην παραμείνει δάσος.
Και επειδή, κατά τις προσφιλείς πρακτικές της Κυβέρνησης Καραμανλή όταν κάτι δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια των θεσμών και των νόμων, γίνεται απλά και ατιμώρητα έξω από αυτά τα πλαίσια, ο αποχαρακτηρισμός της συγκεκριμένης έκτασης προχώρησε τελικά από αναρμόδιο όργανο, όπως αναφέρουν σχετικά δημοσιεύματα. Συγκεκριμένα, ύστερα από αλλεπάλληλες προσπάθειες να καμφθούν οι αντιρρήσεις της δασικής υπηρεσίας, επιστρατεύτηκε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και άνοιξε το δρόμο για την αξιοποίηση της επίμαχης περιοχής, βαφτίζοντας την «δασική έκταση» και όχι «δάσος» και ανασύροντας νόμο του 1979. Πέρα από το γεγονός ότι οι περιβαλλοντική κρίση της εποχής μας επιβάλλει την φειδωλή χρήση παρόμοιων παλαιών νομοθετημάτων, που είχαν θεσπιστεί όταν οι ανάγκες και οι προτεραιότητες ήταν διαφορετικές, προκαλεί μεγάλη αίσθηση το γεγονός, ότι ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος του ΝΣΚ διαφώνησε ανοικτά με την επιχειρούμενη διαδικασία ανατροπής, υπογραμμίζοντας ότι με βάση την ισχύουσα νομοθεσία το ΝΣΚ δεν έχει καμία αρμοδιότητα να γνωμοδοτήσει εάν η επίμαχη έκταση είναι δάσος ή δασική έκταση.
Ουσιαστικά, στο βωμό της εξυπηρέτησης συμφερόντων, η Κυβέρνηση Καραμανλή άνοιξε το δρόμο της καταστρατήγησης στην πράξη του αρ. 24 του Συντάγματος για την προστασία των δασών, και μάλιστα μέσω αναρμοδίου οργάνου κατά παράκαμψη της Διοίκησης και του Συμβουλίου Επικρατείας. Αλλά τι άλλο να περιμένει κανείς από την Κυβέρνηση που αποπειράθηκε με νοθεία στο ίδιο το Κοινοβούλιο να αναθεωρήσει το αρ. 24 του Συντάγματος!

Τελικά, σε κάθε λειτουργία της Κυβέρνησης Καραμανλή, αποκαλύπτονται αδιαφανείς μεθοδεύσεις κατασπατάλησης και λεηλασίας του δημόσιου πλούτου προς όφελος ολίγων εκλεκτών και εις βάρος του συνόλου του Ελληνικού Λαού. Κοινό χαρακτηριστικό η δήθεν τυχαία σύμπραξη Υπουργών και λοιπών στελεχών που φανερώνει κεντρικό Κυβερνητικό σχεδιασμό, η αλλαγή του προστατευτικού καθεστώτος που ίσχυε μέχρι την άνοδο της Κυβέρνησης Καραμανλή στην εξουσία προκειμένου να καταστεί δυνατή η λεηλασία, ο αντιθεσμικός χαρακτήρας των μέσων που μετέρχεται η Κυβέρνηση για να υλοποιήσει τις επιδιώξεις της, η ασέβεια προς το δημόσιο συμφέρον, η κερδοφόρα εμπλοκή συγγενών και κουμπάρων, οι αποκαλυπτικοί τραπεζικοί λογαριασμοί και η προκλητική υποκρισία των εμπλεκομένων. Έτσι και στην περίπτωση αυτή με αδιαφανείς μεθοδεύσεις, χαριστικές πράξεις και ανταλλαγές επί ανταλλαγών παραχωρημένων από το Δημόσιο εκτάσεων, καθώς και με αποφάσεις αναρμοδίων οργάνων τεράστιας αξίας δημόσιες εκτάσεις παραχωρούνται με εμπλοκή ημετέρων σε φορείς που απολαμβάνουν την εύνοια της Κυβέρνησης, δάση αποχαρακτηρίζονται και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται με μόνιμο θύμα την δημόσια περιουσία, αλλά και το φυσικό πλούτο της πατρίδας μας.

Μετά τα παραπάνω ερωτάσθε:

1. Με ποια πολιτική και ηθική δικαιολογία η Κυβέρνηση Καραμανλή με σύμπραξη διαφόρων Υπουργών και λοιπών στελεχών της «χάρισε» στη Μονή Βατοπεδίου σημαντικές εκτάσεις που για χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικούσε και κατόπιν τις αντάλλαξε εκχωρώντας δάση και οικόπεδα – φιλέτα, αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, που προορίζονταν για σημαντικές χρήσεις κοινωνικής πολιτικής, μέρος των οποίων κατόπιν επανά-αντάλλαξε με ακίνητο τεράστιας αξίας στο Ολυμπιακό Χωρίο, το οποίο φέρεται να κατέληξε σε ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα;
2. Πως ερμηνεύεται η κατάρτισή των δεκάδων σχετικών συμβολαιογραφικών εγγράφων πάντα με δικηγόρο και συμβολαιογράφο, συγγενικά πρόσωπα Υπουργού της Κυβέρνησης σας, εκ των οποίων ο συγκεκριμένος δικηγόρος, που έλαβε από τη Μονή τραπεζικά εμβάσματα ύψους 752.000 ευρώ, για τα οποία ουδέποτε εδόθησαν απαντήσεις, υπήρξε και υποψήφιος βουλευτής της παράταξής σας στην Αιτωλοακαρνανία;
3. Γιατί ενώ είχε, σύμφωνα με πληροφορίες, προαποφασιστεί από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου ήδη από τις 27-3-07 η παραχώρηση στη μονή Βατοπεδίου ακινήτου άνω των 40 στρεμμάτων με κτίσμα 22.000 τετραγωνικών μέτρων στο Ολυμπιακό Χωριό, παρεμβλήθηκαν με μεταγενέστερες της απόφασης συμβολαιογραφικές πράξεις ενδιάμεσες ανταλλαγές άλλων δημοσίων εκτάσεων, μέρος των οποίων τελικά χρησιμοποιήθηκε για την τελική ανταλλαγή με το Ολυμπιακό χωριό; Γιατί επιλέχθηκε να μην γίνει απευθείας η ανταλλαγή, ώστε να μειωθούν και τα δικηγορικά και συμβολαιογραφικά έξοδα του Δημοσίου; Μήπως για να μην φανεί η προκλητική δυσαναλογία εις βάρος του Δημοσίου σε πραγματικές εμπορικές αξίες μεταξύ των ακινήτων που ανταλλάχθηκαν;
4. Με ποιο τρόπο έγινε η αποτίμηση των εκτάσεων που δόθηκαν στην Μονή Βατοπεδίου ως αντάλλαγμα για τις εκτάσεις στη Λίμνη Βιστωνίδα; Είναι δυνατόν μόνο το 2,36% των ανταλλάξιμων εκτάσεων που ουσιαστικά «χάρισε» στη Μονή η Κυβέρνηση Καραμανλή να αποτιμάται από τους κατοίκους σε δεκάδες δις ευρώ, όταν η επίσημη αποτίμηση είναι 1,1 εκ ευρώ;
5. Είναι δυνατόν 8.801 στρέμματα δάσους να αποχαρακτηρίζονται υπέρ της Μονής Βατοπεδίου με μια απλή γνωμοδότηση του αναρμόδιο για το θέμα αυτό Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τη στιγμή που ο ίδιος ο Αντιπρόεδρός του εκφράζει οξύτατες αντιρρήσεις για τη νομιμότητα της διαδικασίας, θεωρώντας ότι παρακάμπτονται το Συμβούλιο της Επικρατείας και η Διοίκηση; Περισσεύουν 8.801 στρέμματα δάσους στη ταλαιπωρημένη χώρα μας από τις περυσινές καταστροφικές πυρκαγιές και την ανικανότητα της Κυβέρνησής σας να προστατέψει το φυσικό πλούτο;
6. Αντιλαμβάνεσθε ότι μετά την πρωτοφανή αντιθεσμική απόπειρα της Κυβερνώσας παράταξης να διαπράξει νοθεία μέσα στη Βουλή προκειμένου να πετύχει την αναθεώρηση του αρ. 24 του Συντάγματος που προστατεύει τα δάση, η Κυβέρνηση Καραμανλή με την μεθόδευση της παραπάνω γνωμοδότησης ανοίγει το δρόμο για εύκολους, ανέξοδους αποχαρακτηρισμούς, ώστε να εξασφαλίσει ότι όπου είναι δάσος δεν πρόκειται να παραμείνει δάσος, αποδεικνύοντας τον εμπαιγμό στις περιβόητες Πρωθυπουργικές κορώνες προεκλογικές κατανάλωσης;
7. Με δεδομένο ότι διαρκώς αποκαλύπτονται και νέα συμβόλαια με δεκάδες χιλιάδες στρέμματα αξίας πολλών εκαττομυρίων ευρώ να «χαρίζονται» ουσιαστικά στη Μονή Βατοπεδίου, απαντήστε στον Ελληνικό λαό:
(α), ποιο είναι το σύνολο των εκτάσεων και της αξίας της περιουσίας του, που αδικαιολόγητα αποφασίσατε να του στερήσετε και
(β) ποιο είναι το σύνολο των δικηγορικών και συμβολαιογραφικών δικαιωμάτων συγγενικών προσώπων Υπουργού και πολιτευτού της παράταξής σας, που, καταβλήθηκαν με πληρωμές από χρήματα του Ελληνικού λαού, ο οποίος όχι μόνο στερήθηκε δάση και δημόσιες εκτάσεις, αλλά πλήρωσε και για την παραχώρησή τους;
8. Γιατί δεν επιλέχθηκαν για λόγους διαφάνειας συμβολαιογράφοι των περιοχών στις οποίες αφορούσαν οι ανταλλαγές; Γιατί είναι πανταχού παρούσα η σύζυγος του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας ως συμβολαιογράφος και ο αδερφός αυτής και πολιτευτής της παράταξής σας ως δικηγόρος; Σε ποια άλλη θέση οργανισμού δημοσίου ενδιαφέροντος απασχολείται σήμερα ο κ. Πελέκης;
9. Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εισέπραξε μέσω των γραμματίων του Δικηγορικού Συλλόγου ο δικηγόρος κ. Πελέκης στενότατος συγγενής του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και πολιτευτής της παράταξής σας στην Αιτωλοακαρνανία, με δεδομένο το γεγονός ότι η συνολική αξία των μέχρι τώρα αποκαλυφθέντων συμβολαίων αθροίζεται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ανεβάζοντας την αμοιβή των παραστάντων δικηγόρων σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ;
10. Για ποιες υπηρεσίες ο κ. Δημήτρης Πελέκης έλαβε 752.990 ευρώ με εμβάσματα της Εμπορικής Τράπεζας σε τραπεζικό λογαριασμό του και με εντολή του Αναστασίου Μοναχού, Ταμία της Μονής Βατοπεδίου; Πρόκειται για μέρος κάποιας «αντιπαροχής» προς την ευρύτερη οικογένεια του κ. Βουλγαράκη από το ξεπούλημα δημόσιας γης και το «χάρισμα» της περιουσίας των Ελλήνων στη Μονή; Γιατί έλαβε αυτά τα χρήματα, πέραν των ποσών των γραμματίων που κατέβαλε η Μονή στο Δικηγορικό Σύλλογο για την αμοιβή του δικηγόρου, γραμμάτια τα οποία αναφέρονται και στα συμβόλαια με τους αριθμούς των διπλοτύπων τους;
11. Ποια η θέση της Κυβέρνησής σας και ποια η πολιτική της ευαισθησία απέναντι στο δικής της οργάνωσης και εκτέλεσης σκάνδαλο ξεπουλήματος της δημόσιας γης, από το οποίο ζημιώνεται το σύνολο των Ελλήνων πολιτών, αλλά ευνοείται σαφώς η Μονή Βατοπεδίου, η οικογένεια Υπουργού της Κυβέρνησής σας και λοιποί συγγενείς;
12. Αντιλαμβάνεσθε την απαξίωση της πολιτικής ζωής και των θεσμών που διαπράττει η Κυβέρνησή σας συστηματικά όταν, τελικά, σε κάθε λειτουργία της Κυβέρνησης Καραμανλή, αποκαλύπτονται αδιαφανείς μεθοδεύσεις κατασπατάλησης και λεηλασίας του δημόσιου πλούτου προς όφελος ολίγων εκλεκτών και εις βάρος του συνόλου του Ελληνικού Λαού με κοινό χαρακτηριστικό τη δήθεν τυχαία σύμπραξη Υπουργών και λοιπών στελεχών που φανερώνει κεντρικό Κυβερνητικό σχεδιασμό, την αλλαγή του προστατευτικού καθεστώτος που ίσχυε μέχρι την άνοδο της Κυβέρνησης Καραμανλή στην εξουσία προκειμένου να καταστεί δυνατή η λεηλασία, τον αντιθεσμικό χαρακτήρας των μέσων που μετέρχεται η Κυβέρνηση για να υλοποιήσει τις επιδιώξεις της, την ασέβεια προς το δημόσιο συμφέρον, την κερδοφόρα εμπλοκή συγγενών και κουμπάρων, τους αποκαλυπτικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και την προκλητική υποκριτική επικοινωνιακή διαχείριση των αποκαλύψεων;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Μιχάλης Καρχιμάκης
Γιάννης Δριβελέγκας
Μάρκος Μπόλαρης
Μιχάλης Τιμοσίδης
Χρύσα Αράπογλου
Ντίνος Βρεττός
Γιώργος Ντόλιος
Γιώργος Πεταλωτής
Θάνος Μωραίτης
Χρήστος Αηδόνης
Θεοδώρα Τζάκρη
Παναγιώτης Ρήγας
Τάσος Σιδηρόπουλος
Νίκος Ζωίδης
Λεωνίδας Γρηγοράκος
Βαγγέλης Παπαχρήστος
Δημήτρης Τσιρώνης
Μιχάλης Παντούλας
Βασίλης Κεγκέρογλου
Μανώλης Στρατάκης
Γιάννης Σκουλάς
Γιάννης Αμοιρίδης
Χρήστος Χάιδος
Δημήτρης Βαρβαρήγος
Μιχάλης ΚατρίνηςΔημήτρης Κουσελάς

Michelle Obama

Η ομιλία της Michelle Obama στο Democratic National Convention
Denver, Colorado
Monday, August 25, 2008

As you might imagine, for Barack, running for President is nothing compared to that first game of basketball with my brother Craig.
I can't tell you how much it means to have Craig and my mom here tonight. Like Craig, I can feel my dad looking down on us, just as I've felt his presence in every grace-filled moment of my life.
At six-foot-six, I've often felt like Craig was looking down on me too…literally. But the truth is, both when we were kids and today, he wasn't looking down on me – he was watching over me.
And he's been there for me every step of the way since that clear February day 19 months ago, when – with little more than our faith in each other and a hunger for change – we joined my husband, Barack Obama, on the improbable journey that's brought us to this moment.
But each of us also comes here tonight by way of our own improbable journey.
I come here tonight as a sister, blessed with a brother who is my mentor, my protector and my lifelong friend.
I come here as a wife who loves my husband and believes he will be an extraordinary president.
I come here as a Mom whose girls are the heart of my heart and the center of my world – they're the first thing I think about when I wake up in the morning, and the last thing I think about when I go to bed at night. Their future – and all our children's future – is my stake in this election.
And I come here as a daughter – raised on the South Side of Chicago by a father who was a blue collar city worker, and a mother who stayed at home with my brother and me. My mother's love has always been a sustaining force for our family, and one of my greatest joys is seeing her integrity, her compassion, and her intelligence reflected in my own daughters.
My Dad was our rock. Although he was diagnosed with Multiple Sclerosis in his early thirties, he was our provider, our champion, our hero. As he got sicker, it got harder for him to walk, it took him longer to get dressed in the morning. But if he was in pain, he never let on. He never stopped smiling and laughing – even while struggling to button his shirt, even while using two canes to get himself across the room to give my Mom a kiss. He just woke up a little earlier, and worked a little harder.
He and my mom poured everything they had into me and Craig. It was the greatest gift a child can receive: never doubting for a single minute that you're loved, and cherished, and have a place in this world. And thanks to their faith and hard work, we both were able to go on to college. So I know firsthand from their lives – and mine – that the American Dream endures.
And you know, what struck me when I first met Barack was that even though he had this funny name, even though he'd grown up all the way across the continent in Hawaii, his family was so much like mine. He was raised by grandparents who were working class folks just like my parents, and by a single mother who struggled to pay the bills just like we did. Like my family, they scrimped and saved so that he could have opportunities they never had themselves. And Barack and I were raised with so many of the same values: that you work hard for what you want in life; that your word is your bond and you do what you say you're going to do; that you treat people with dignity and respect, even if you don't know them, and even if you don't agree with them.
And Barack and I set out to build lives guided by these values, and pass them on to the next generation. Because we want our children – and all children in this nation – to know that the only limit to the height of your achievements is the reach of your dreams and your willingness to work for them.
And as our friendship grew, and I learned more about Barack, he introduced me to the work he'd done when he first moved to Chicago after college. Instead of heading to Wall Street, Barack had gone to work in neighborhoods devastated when steel plants shut down, and jobs dried up. And he'd been invited back to speak to people from those neighborhoods about how to rebuild their community.
The people gathered together that day were ordinary folks doing the best they could to build a good life. They were parents living paycheck to paycheck; grandparents trying to get by on a fixed income; men frustrated that they couldn't support their families after their jobs disappeared. Those folks weren't asking for a handout or a shortcut. They were ready to work – they wanted to contribute. They believed – like you and I believe – that America should be a place where you can make it if you try.
Barack stood up that day, and spoke words that have stayed with me ever since. He talked about "The world as it is" and "The world as it should be." And he said that all too often, we accept the distance between the two, and settle for the world as it is – even when it doesn't reflect our values and aspirations. But he reminded us that we know what our world should look like. We know what fairness and justice and opportunity look like. And he urged us to believe in ourselves – to find the strength within ourselves to strive for the world as it should be. And isn't that the great American story?
It's the story of men and women gathered in churches and union halls, in town squares and high school gyms – people who stood up and marched and risked everything they had – refusing to settle, determined to mold our future into the shape of our ideals.
It is because of their will and determination that this week, we celebrate two anniversaries: the 88th anniversary of women winning the right to vote, and the 45th anniversary of that hot summer day when Dr. King lifted our sights and our hearts with his dream for our nation.
I stand here today at the crosscurrents of that history – knowing that my piece of the American Dream is a blessing hard won by those who came before me. All of them driven by the same conviction that drove my dad to get up an hour early each day to painstakingly dress himself for work. The same conviction that drives the men and women I've met all across this country:
People who work the day shift, kiss their kids goodnight, and head out for the night shift – without disappointment, without regret – that goodnight kiss a reminder of everything they're working for.
The military families who say grace each night with an empty seat at the table. The servicemen and women who love this country so much, they leave those they love most to defend it.
The young people across America serving our communities – teaching children, cleaning up neighborhoods, caring for the least among us each and every day.
People like Hillary Clinton, who put those 18 million cracks in the glass ceiling, so that our daughters – and sons – can dream a little bigger and aim a little higher.
People like Joe Biden, who's never forgotten where he came from, and never stopped fighting for folks who work long hours and face long odds and need someone on their side again.
All of us driven by a simple belief that the world as it is just won't do – that we have an obligation to fight for the world as it should be.
That is the thread that connects our hearts. That is the thread that runs through my journey and Barack's journey and so many other improbable journeys that have brought us here tonight, where the current of history meets this new tide of hope.
That is why I love this country.
And in my own life, in my own small way, I've tried to give back to this country that has given me so much. That's why I left a job at a law firm for a career in public service, working to empower young people to volunteer in their communities. Because I believe that each of us – no matter what our age or background or walk of life – each of us has something to contribute to the life of this nation.
It's a belief Barack shares – a belief at the heart of his life's work.
It's what he did all those years ago, on the streets of Chicago, setting up job training to get people back to work and afterschool programs to keep kids safe – working block by block to help people lift up their families.
It's what he did in the Illinois Senate, moving people from welfare to jobs, passing tax cuts for hard working families, and making sure women get equal pay for equal work.
It's what he's done in the United States Senate, fighting to ensure the men and women who serve this country are welcomed home not just with medals and parades, but with good jobs and benefits and health care – including mental health care.
That's why he's running – to end the war in Iraq responsibly, to build an economy that lifts every family, to make health care available for every American, and to make sure every child in this nation gets a world class education all the way from preschool to college. That's what Barack Obama will do as President of the United States of America.
He'll achieve these goals the same way he always has – by bringing us together and reminding us how much we share and how alike we really are. You see, Barack doesn't care where you're from, or what your background is, or what party – if any – you belong to. That's not how he sees the world. He knows that thread that connects us – our belief in America's promise, our commitment to our children's future – is strong enough to hold us together as one nation even when we disagree.
It was strong enough to bring hope to those neighborhoods in Chicago.
It was strong enough to bring hope to the mother he met worried about her child in Iraq; hope to the man who's unemployed, but can't afford gas to find a job; hope to the student working nights to pay for her sister's health care, sleeping just a few hours a day.
And it was strong enough to bring hope to people who came out on a cold Iowa night and became the first voices in this chorus for change that's been echoed by millions of Americans from every corner of this nation.
Millions of Americans who know that Barack understands their dreams; that Barack will fight for people like them; and that Barack will finally bring the change we need.
And in the end, after all that's happened these past 19 months, the Barack Obama I know today is the same man I fell in love with 19 years ago. He's the same man who drove me and our new baby daughter home from the hospital ten years ago this summer, inching along at a snail's pace, peering anxiously at us in the rearview mirror, feeling the whole weight of her future in his hands, determined to give her everything he'd struggled so hard for himself, determined to give her what he never had: the affirming embrace of a father's love.
And as I tuck that little girl and her little sister into bed at night, I think about how one day, they'll have families of their own. And one day, they – and your sons and daughters – will tell their own children about what we did together in this election. They'll tell them how this time, we listened to our hopes, instead of our fears. How this time, we decided to stop doubting and to start dreaming. How this time, in this great country – where a girl from the South Side of Chicago can go to college and law school, and the son of a single mother from Hawaii can go all the way to the White House – we committed ourselves to building the world as it should be.
So tonight, in honor of my father's memory and my daughters' future – out of gratitude to those whose triumphs we mark this week, and those whose everyday sacrifices have brought us to this moment – let us devote ourselves to finishing their work; let us work together to fulfill their hopes; and let us stand together to elect Barack Obama President of the United States of America.Thank you, God bless you, and God bless America.

Κώστας Μαρδάς: Οι ομολογίες έπειτα από άγρια βασανιστήρια δεν είναι αξιόπιστες

«Οι ομολογίες έπειτα από άγρια βασανιστήρια δεν είναι αξιόπιστες»

Για το ίδιο θέμα, από τον δημοσιογράφο Κ. Μαρδά λάβαμε την εξής επιστολή:

«Παρ' ότι η δική μου μαρτυρία περισσεύει, επιτρέψτε μου, ως βιογράφος του μεγάλου ήρωα της αντιχουντικής αντίστασης Αλέξανδρου Παναγούλη, με βάση τα στοιχεία της πολύχρονης έρευνάς μου για τη συγγραφή του βιβλίου μου "Αλέξανδρος Παναγούλης - Πρόβες θανάτου", να απαντήσω σε ορισμένα σημεία του αφηγήματος που έγραψε ο Κύπριος συνεργάτης σας, κ. Μακάριος Δρουσιώτης, στα φύλλα της 13ης και 14ης και 20ής Αυγούστου.

Ισχυρίζεται, με δύο λόγια, ότι ο Πολύκαρπος Γεωρκάτζης βοήθησε τον Αλέξανδρο Παναγούλη να οργανώσει την εκτέλεση του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, το πρωί της 13ης Αυγούστου 1968, στο πλαίσιο ενός σχεδίου των σκληροπυρηνικών της χούντας που προέβλεπε την παράλληλη φυσική εξόντωση των μετριοπαθών Παπαδόπουλου-Μακαρίου, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ανακήρυξη της Ενωσης από τους ακραιφνείς.

Περισσότερο πρόκειται για μια πολύ προχωρημένη ερμηνεία του συγγραφέα και λιγότερο για μια ντοκουμενταρισμένη απόδειξη.

Αλλά, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι ο καταχθόνιος -πράγματι- συνωμότης, αλλά και αγωνιστής της ΕΟΚΑ και μετέπειτα υπουργός του Μακαρίου, Γεωρκάτζης... χρησιμοποίησε τον Παναγούλη (λες και ο Παναγούλης ήταν ένα παιδάκι), αυτό σε τίποτα δεν μειώνει την αποκοτιά του Αλέξανδρου και των συντρόφων του, να αποφασίσουν οι ίδιοι να σκοτώσουν τον τύραννο.

Διότι την ιδέα για τη θανάτωση του ανθρώπου που είχε σκοτώσει τη Δημοκρατία δεν την έβαλε ο Γεωρκάτζης στο μυαλό του Παναγούλη, όπως φαίνεται να υπογραμμίζει ο κ. Δρουσιώτης, επικαλούμενος απόσπασμα του βιβλίου μου, όπου παραθέτω τα λόγια του συντρόφου του Παναγούλη, Νίκου Νικολαΐδη, ο οποίος στην Κύπρο άκουσε τον Γεωρκάτζη να τους λέει: "Για να έχει επιτυχία η ενέργεια κατά της δικτατορίας, πρέπει από την πρώτη μέρα να πέσει ένα μεγάλο κεφάλι".

Την επιλογή για την εκτέλεση την είχε κάνει ο Παναγούλης, πριν ακόμη διαφύγει στην Κύπρο, πριν καν γνωριστεί με τον Γεωρκάτζη. Αυτό το καταθέτει στο βιβλίο μου συναγωνιστής του στην ΕΔΗΝ, φοιτητής της Παντείου Σχολής:"Μα δεν βρίσκεται κανείς να τον καθαρίσει; Αγανακτισμένος μιλούσε ο Αλέκος Παναγούλης στον Αρη Πάνου (...) καθώς έπιναν τον καφέ τους, αρχές Ιουνίου 1967, στο ζαχαροπλαστείο Φοντάνα, στην πλατεία Κουκακίου". (σελίδα 55).

Τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το ποιον, πότε και πώς θα χτυπούσε η οργάνωση "Ελληνική Αντίσταση", τον είχε ο αρχηγός της, Αλέξανδρος Παναγούλης, με σύμφωνη γνώμη των συναγωνιστών του στην Ελλάδα, στον οποίο είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη και ανυπόκριτο θαυμασμό για τη γενναιότητά του. Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο που έστειλε στην Ιταλία, στους συντρόφους, σε μια δήθεν αθώα καρτ ποστάλ, πίσω από τη θέση των γραμματοσήμων:"Αρχίζουμε την Τρίτη 13 Αυγούστου, ώρα 7 το πρωί... και ο Θεός βοηθός. Ταχυδρομήστε έντυπα από το βράδυ της 12ης/8. Γράψτε Αρη να στείλει στο δέμα της 10ης τρέχοντος και λίγες εφημερίδες και προκηρύξεις τουλάχιστον για τους ξένους ανταποκριτές... Στο δέμα φροντίστε να στείλετε χρήματα (...). Θα γίνουν ενέργειες που σας έγραψα (...). Θα πέσουν καρφιά και θα σκάσει βόμβα και στην πλατεία Κλαυθμώνος. Τη δεύτερη μέρα θα σκάσουν βόμβες στην Ομόνοια και στο Σύνταγμα (εντός υπονόμων). Τη δεύτερη μέρα επίσης θα ανατιναχθεί έξω της Γενικής Ασφάλειας και βόμβα στο Μηχανοκίνητο της Καλλιθέας. Την Τρίτη, βόμβες στο Λιμάνι του Πειραιά και στο Κολωνάκι" (σελ. 95).Ο κ. Δρουσιώτης επικαλείται κατάθεση του Γιάννη Κλωνιζάκη, συναγωνιστή του Παναγούλη, στο στρατοδικείο, όπου χαρακτηρίζει τον Γεωρκάτζη "στρατιωτικό αρχηγό της οργάνωσης Ελληνική Αντίσταση". Η δήλωση αυτή δεν μπορεί να εκληφθεί ως αληθινή μαρτυρία, γιατί ήταν αποτέλεσμα βασανιστηρίων. Σε τέτοιες ομολογίες, ο ιστορικός ερευνητής πρέπει να είναι επιφυλακτικός. Οι ανακριτές της χούντας έβαλαν στο χαρτί αυτό τον βαθμό περί... "στρατιωτικού αρχηγού", για να μεγαλοποιήσουν τον ρόλο του Γεωρκάτζη, τον οποίο ο Παπαδόπουλος είχε κουμπάρο... και έβλεπε να τον προδίδει, προς χάριν, πιθανώς, των ιδιοτελών σκοπών του."Η πικρή αλήθεια είναι πως σε λιγότερο από έναν μήνα η χούντα γνώριζε τα πάντα για την απόπειρα. Τα πλείστα, τα επιβεβαίωσαν αυτόβουλα ενώπιον του στρατοδικείου μερικοί από τους συλληφθέντες...", γράφει ο κ. Δρουσιώτης, δίνοντας πάλι βάση σε ομολογίες έπειτα από άγρια βασανιστήρια. Και θεωρώ ατόπημα να ερχόμαστε τώρα, με την άνεση που μας δίνουν ο χρόνος και το γραφείο μας, να αφήνουμε υπαινιγμούς για κάποιους αγωνιστές επειδή δεν άντεξαν τον βούρδουλα, τη φάλαγγα, την εικονική εκτέλεση και να τους λέμε σήμερα εκ τους ασφαλούς ότι, ξέρεις, τα είπες όλα... "αυτόβουλα".

Επίσης, στην κοινή επιστολή διαμαρτυρίας των συναγωνιστών, ο κ. Δρουσιώτης απαντάει με βάση ομολογίες στην ΕΣΑ, τονίζοντας ότι "οι ανακριτές ισχυρίζονται ότι ο Παναγούλης ομολόγησε και κατέδωσε τους συνεργάτες του. Συνελήφθησαν όλοι στις 16 Αυγούστου και ομολόγησαν"!

Παραλείπει, όμως, να παραθέσει την καταγγελία του Παναγούλη, στη διάρκεια της δίκης, ότι η ομολογία του ήταν πλαστογραφημένη και ότι εκείνος δεν υπέγραψε κανένα τέτοιο χαρτί.Ο Αλέξανδρος Παναγούλης δεν ομολόγησε, όπως άλλωστε το... ομολόγησαν οι βασανιστές του, που τον έδερναν δεμένο, τον κρεμούσαν από τον τοίχο, του περνούσαν πυρωμένο σύρμα από την ουρήθρα του... κι αυτός τους έβριζε πατόκορφα!

Οπως έγραψε ο ποιητής Γιώργος Χρονάς, όταν μιλάμε για τον Παναγούλη, είναι σαν να μιλάμε για έναν Ελληνα θεό».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/08/2008

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=82594088

Στ. Καράμπελας τον Α. Παναγούλη

Σε δημοσιεύματα της «Ε» για τον Α. Παναγούλη αναφέρεται ο πρόεδρος της ΕΔΗΝ Στ. Καράμπελας με επιστολή του στην «Ε»:Αθήνα, 21.8.2008

Κύριε Διευθυντά,

Οργή και κατάπληξη μας κατέλαβε όλους διαβάζοντας τα φληναφήματα και τις πομφόλυγες του συνεργάτη της έγκριτης «Ελευθεροτυπίας» Μακάριου Δρουσιώτη καθώς και το ατυχές άρθρο του Γιώργου Βότση για τον Αλέκο Παναγούλη.

Είναι τραγικό το γεγονός ότι βρήκαν χώρο για να σπιλώσουν την Ηρωικότερη πράξη Αντίστασης κατά της χούντας, μέσα σε μια Εφημερίδα με πολλούς αγώνες, που σχεδόν έχει υιοθετήσει την προσπάθεια να μην πέσει ο Αλέκος στη λήθη. Τα δύο απανωτά χτυπήματα έρχονται να προστεθούν στη διάθεση από την Εφημερίδα της έκδοσης «Ιστορία των Ελλήνων», όπου ο «ιστορικός» κ. Σαμπατακάκης στο κεφάλαιο για τον Αντιδικτατορικό αγώνα αγνοεί παντελώς την απόπειρα...Είναι άξιο απορίας γιατί αυτή η προσπάθεια απαξίωσης από τον κ. Βότση, ίσως γιατί διακατέχεται από τη χρονία ψύχωση της δογματικής αριστεράς, να μην αναγνωρίζει αγωνιστές πλην των δικών της. Πάντως οι κύριοι Βότσης και Δρουσιώτης θα πρέπει να συμφωνήσουν: Ή ήταν αδύναμος ο μηχανισμός (κατά Βότση) ή ισχυρός (κατά Δρουσιώτη). Για να κλείσει το κομμάτι με τον κ. Βότση τον παραπέμπουμε στον προηγούμενο, όπου αναφέρεται σαφώς η εκπαίδευση του Παναγούλη στα εκρηκτικά και το γεγονός ότι ο ΙΔΙΟΣ επέλεξε τι θα χρησιμοποιήσει. Εμείς πάντως, έχουμε όλη την καλή διάθεση να προσφέρουμε θωρακισμένο αυτοκίνητο στον κ. Βότση να επαναλάβει το γεγονός...

Ευτυχώς, ο κ. Δρουσιώτης στις χωρίς επίκληση αποδείξεων θεωρίες του, λέει ότι όλοι όσοι έγραψαν για τον Αλέκο λένε τα αντίθετα από αυτόν...

Τα περί κομμουνιστή Παναγούλη είναι τουλάχιστον αστεία, αφού είναι γνωστό ότι ο Αλέκος είχε συλληφθεί ως ΕΔΗΝίτης σε διαδηλώσεις του Ανένδοτου Αγώνα, και για τον εθνικιστή Γεωρκάτζη η Ενωση Κέντρου ήταν εθνικό κόμμα. Αλλωστε στο κείμενο προσπαθεί να κρύψει το γεγονός ότι η συνάντηση Αλέκου - Γεωρκάτζη έγινε με εντολή Μακαρίου. Εκτός και αν ο Μακάριος ήταν και αυτός χουντικός...

Δύο σημεία όμως αποτελούν ντροπή για τον κ. Δρουσιώτη, το πρώτο στην προσπάθειά του να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του στην Κύπρο, πλέκει το σενάριο φαντασίας για το σχέδιο των σκληρών της χούντας να εξοντώσουν τον Παπαδόπουλο και ότι κάνει ο Γιωρκάτζης όργανο αυτών των σχεδίων τον Αλέκο. Αν πρόσεχε λίγο τις πηγές, θα έβλεπε ότι ο Αλέκος λιποτάκτησε στις 27 Μαΐου του 1967, έναν μόλις μήνα μετά το πραξικόπημα, και υπάρχουν αναφορές για τις προθέσεις του να κάνει την τυραννοκτονία από τις αρχές Ιουνίου ακόμα. Ο ισχυρισμός δηλαδή είναι ότι οι σκληροί της χούντας ήθελαν από τον πρώτο μήνα να φάνε τον Παπαδόπουλο;... Τα σχόλια περιττεύουν.

Το δεύτερο σημείο ντροπής είναι ότι αφήνει να εννοηθεί ότι ο Αλέκος πρόδωσε τους συντρόφους του. Αν έψαχνε λίγο, θα έβλεπε πώς έγινε η αποκάλυψη των ονομάτων και τον παραπέμπουμε στον κ. Βότση για τα όσα είπε ο Παπαδόπουλος ή στον Θεοφιλογιαννάκο και τα όσα δήλωσε στη Δίκη των βασανιστών στη Χαλκίδα.

Τέλος, η θεωρία του ότι η επιτυχία της απόπειρας θα σκλήραινε το καθεστώς, είναι ανάλογη εκείνης στην Κατοχή, μην χτυπάτε τους Γερμανούς γιατί θα έχουμε αντίποινα. Ο Ελληνικός λαός και τότε και στη χούντα και στην Κύπρο ακόμα και σύγχρονα ξέρει να λέει ΟΧΙ. Ο κ. Δρουσιώτης βέβαια ξέρει να λέει ναι και να εμπλέκει Ηρωες στις προσωπικές του εμπάθειες. Τουλάχιστον είμαστε βέβαιοι ότι το μεγάλο του ναι δεν έγινε με αμερικανικά χρήματα όπως άλλων στην Κύπρο αλλά για το καλό της Μαρτυρικής Νήσου... Το επόμενο άρθρο του κυρίου φανταζόματε ότι θα είναι η αποκάλυψη ότι ο Αλέκος δεν βασανίστηκε από τη χούντα, αλλά τον φιλοξενούσε η ΕΣΑ...

Με τις ευχαριστίες μας για τη φιλοξενία και αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

Σταύρος Καράμπελας

Πρόεδρος ΕΔΗΝ

Απάντηση του Γ. Βότση

Ο Γιώργος Βότσης, που έλαβε γνώση της επιστολής Καράμπελα, παρατηρεί:Σε όσα υποστήριξε στην έρευνά του ο Μακάριος Δρουσιώτης απάντησαν σοβαρά και με επιχειρήματα 12 από τους συναγωνιστές του αλησμόνητου Αλέκου Παναγούλη. Τι έρχεται τάχα να προσθέσει με την επιστολή του ο πρόεδρος της ΕΔΗΝ (;) εκτός από την εμπάθεια και την κακοήθειά του; Δεν απολογούμαι σ' αυτόν, λοιπόν. Δεν με αφορούν όσα λέει. Με αγανάκτηση τα αντιπαρέρχομαι. Το κείμενό μου υπάρχει. Και από την πρώτη ώς την τελευταία αράδα είναι ένας ύμνος (για πολλοστή φορά) για την «κορυφαία αντιστασιακή ενέργεια», για το «ανυπότακτο παλικάρι, από τις ηρωικότερες μορφές στη νεοελληνική Ιστορία» και για τους συναγωνιστές του. Για να μη δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις στον αδαή αναγνώστη, θα επισημάνω απλώς ότι δεν υπάρχει ένας απ' όσους τουλάχιστον έλαβαν μέρος στην αντίσταση, που θα διενοείτο να πει το παραμικρό μειωτικό ή απαξιωτικό για τον Αλέκο Παναγούλη, που ήταν και παραμένει το καμάρι μας. Οι χουνταίοι, οι κιοτήδες και οι άκαπνοι είναι άλλη ιστορία.

Απάντηση του Μ. Δρουσιώτη

Αν ο στόχος του κ. Σταύρου Καράμπελα ήταν ο κοινός προβληματισμός και ο διάλογος στην αναζήτηση της αλήθειας για ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, θα μπορούσα να σχολιάσω όλα τα σημεία που θίγει και με αφορούν. Εξάλλου, ο αναγνώστης μπορεί να βρει τεκμηριωμένες απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα που εγείρει, στο αρχικό κείμενό μου που είναι δημοσιευμένο στην «Ε», στις 13 και 14 Αυγούστου. Η αναφορά στα αμερικανικά δολάρια δεν με αφορά. Κερδίζω μέχρι και την τελευταία δεκάρα των εσόδων μου από το γράψιμο και ΜΟΝΟ. Είναι συνήθης αντίδραση από ανθρώπους που τους λείπουν τα επιχειρήματα να καταφεύγουν στα υπονοούμενα. Αλλά, αφού ο κ. Καράμπελας ανάμειξε μια ιστορική έρευνα με τα ΝΑΙ, τα ΟΧΙ και τα δολάρια, τον παροτρύνω, προτού αγγίξει ξανά αυτό το ζήτημα, να διαβάσει με προσοχή τα πρακτικά της δίκης ενώπιον του στρατοδικείου...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/08/2008

(http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=74834856)

Τι γυρεύει η Τζούλια στην ΠΑΣΠ

Τι γυρεύει η Τζούλια στην ΠΑΣΠ

Η παρουσία της τηλεπερσόνας κυρίας Αλεξανδράτου

στο προεκλογικό πάρτι της φοιτητικής παράταξης του ΠαΣοΚ

αποτέλεσε «ξεχωριστή έκπληξη» για το πανεπιστήμιο

και για ολόκληρη την Κομοτηνή

(http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=15334&m=A44&aa=1)

και (http://vraseryzi.com/tzoulia-stin-pasp/)

Επιστροφή στη Σίβυλλα-Sibilla:

(http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/)

Ζητούμενο, η αλήθεια

ΑΛ. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ - ΠΟΛ. ΓΕΩΡΚΑΤΖΗΣ

Ζητούμενο, η αλήθεια

Με αφορμή την έρευνα του Μακ. Δρουσιώτη για τα 40 χρόνια από την απόπειρα του Αλ. Παναγούλη κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, 12 συναγωνιστές του έστειλαν την ακόλουθη επιστολή:

Κατά την 40ή επέτειο της απόπειρας τυραννοκτονίας, που πραγματοποίησε ο Αλέξανδρος Παναγούλης και οι συναγωνιστές του, στο 31ο χιλιόμετρο της οδού Αθηνών-Σουνίου, κατά του δικτάτορα Παπαδόπουλου, προέδρου της κυβέρνησης της Χούντας, ο κύριος Μακάριος Δρουσιώτης εκ Κύπρου με δύο ολοσέλιδα δημοσιεύματα (ίδε «Ελευθεροτυπία» Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008 σελ. 6 και 7 και Πέμπτη 14 Αυγούστου 2008 σελ. 6 και 7) υποστηρίζει ότι «λύνει» το μυστήριο της συνεργασίας Παναγούλη - Γεωρκάτζη διατεινόμενος, ανάμεσα σε πολλά και διάφορα περίεργα (στα οποία θα επανέλθουμε εκτενέστερα αργότερα διά μακρών), ότι ο Αλέξανδρος Παναγούλης είχε καταστεί όργανο των επιδιώξεων του Γεωρκάτζη και κάποιων χουντικών. Ετσι ανάμεσα στ' άλλα θεωρεί ότι:
Πρώτον: Ο Αλέξανδρος Παναγούλης, έχοντας πέσει στα δίκτυα της ΚΥΠ, έφτασε στον Πολύκαρπο Γεωρκάτζη, που σε συνεργασία με παράγοντες της Χούντας συναποφάσισε ή αποφάσισε (;) την απόπειρα κατά του δικτάτορα. Το γεγονός ότι υπήρξε σημείωμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και διαμεσολάβηση πολλών άλλων στον υπουργό του, το παραθεωρεί ή το απαξιώνει.
Δεύτερον: Αποπειράται να εμφανίσει -όπως δεν είναι η αλήθεια- ολόκληρο το εγχείρημα, στη σύλληψη και την εκτέλεσή του από τον Αλέξανδρο Παναγούλη και αντιστασιακούς Ελλαδίτες του εσωτερικού και εξόριστους αντιστασιακούς του εξωτερικού σαν απόφαση ή συναπόφαση (;) του Γεωρκάτζη και των χουντικών (;) συνεργατών του. Ομως με αυτόν τον τρόπο διαστρεβλώνει, κακοποιεί, αφανίζει την μόνη αλήθεια, που σε όλους μας ήταν και είναι γνωστή πως η απόπειρα τυραννοκτονίας σαν ιδέα, σαν σχέδιο, σαν προετοιμασία, σαν εκτέλεση -πλην των εκρηκτικών- ήταν έργο Ελλαδιτών αντιδικτατορικών αγωνιστών του εσωτερικού και εξωτερικού.Τρίτον: Αποπειράται να ισχυριστεί ότι τάχα ο Αλέξανδρος Παναγούλης «μίλησε και μαρτύρησε» τους συναγωνιστές του. Το ίδιο πελώριο ψεύδος αποπειράθηκε να «περάσει» στο Εκτακτο Στρατοδικείο η Χούντα. Αλλά απέτυχε. Εξάλλου οι συναγωνιστές του γνωρίζουν ότι η ανάκριση που γινόταν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και τους αφορούσε, ξεκίνησε μετά από «κάρφωμα» που έγινε από λόγους ερωτικής αντεκδίκησης παλαιάς σχέσεως ενός εξ αυτών. Αυτό επέτρεψε στη Χούντα να φτάσει στο «κρησφύγετο» του Αλέξανδρου Παναγούλη, που ευρίσκετο το οπλοστάσιο της ελληνικής αντίστασης.
Τέταρτον: Αποπειράται να συνδέσει -πολιτικά και ιστορικά- την απόπειρα κατά του αρχι-πραξικοπηματία με τις απόπειρες κατά του Μακαρίου από τους ηγέτες της Χούντας. Φαίνεται ότι ο συντάκτης πιστεύει ότι η διά της βίας «αδελφοποίηση» των ανόμοιων, και ηθικά και πολιτικά ανισοβαρών, ιστορικών γεγονότων, δεν θα βαρύνει στην κρίση των θυμάτων της προπαγάνδας του.
Ετσι θα «διακινηθούν» με επιτυχία οι εικόνες αποδοκιμασίας και αποστροφής, για την απόπειρα κατά του δικτάτορα, ίση με εκείνη που αφορούν τις απόπειρες κατά του Μακαρίου.Πέμπτον: Αποπειράται να περάσει το σύνολο των θεωρημάτων και θεωριών της Χούντας, που βρίσκονται ενσωματωμένα στη διαταγή παραπομπής στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών, που υπογράφει ο Φαίδωνας Γκιζίκης μετά από τις ανακρίσεις που έγιναν στο Ε.Α.Τ. - Ε.Σ.Α. από τον Δημήτριο Ιωαννίδη και υπό την ευθύνη του ταγματάρχη Θεόδωρου Θεοφιλογιαννάκου και του λοχαγού Δημητρίου Χατζηζήση. Αξιοσημείωτο παραμένει στα όσα αναφέρουν οι «αποκαλύψεις» ότι δεν λαμβάνονται υπ' όψιν ούτε τα δεδομένα της δίκης στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών (4-17 Νοεμβρίου 1968) ούτε οι μετέπειτα αποκαλύψεις, μαρτυρίες και ομολογίες των θυτών και θυμάτων της Δικτατορίας.
Έκτον: Αποπειράται χωρίς προσωπικούς ενδοιασμούς και αμφιβολίες να υποστηρίξει -κατά τη γνωστή από παλιά θεωρία των «εθελόδουλων»- τη θέση του, ότι αν επιτύγχανε η απόπειρα θα ζημιώνονταν η δημοκρατία και η Ελλάδα. Γιατί το καθεστώς θα γινόταν σκληρότερο και οι διώξεις των αντιχουντικών και δημοκρατικών θα δυνάμωναν. Έτσι το έργο των «πραγματιστών» και του αρχηγού της Χούντας - που περιελάμβανε ανάμεσα στα άλλα «έργα» τους, την «Ομοσπονδία Ελλάδος-Τουρκίας» και την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου- θα σταματούσε και θα αναλάμβαναν οι «σκληροί». Με αυτή τη λογική η αποτυχία του εγχειρήματος ταυτίζεται με τη σωτηρία του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου και η σωτηρία του Γ. Παπαδόπουλου με την ελπίδα επανόδου της δημοκρατίας. Σ' αυτήν τη θέση ο κ. Δρουσιώτης Μακάριος προχωρεί τόσο πολύ, ώστε, τάχα αποκαλύπτει -όπως λέγει, άγνωστα στοιχεία από αρχεία μυστικών υπηρεσιών και πρεσβειών των ΗΠΑ- προκειμένου να φτάσει στο από αυτόν «ζητούμενο»: «Οτι η δολοφονία του Μακαρίου στην Κύπρο είναι απόλυτα συναρτημένη με τη δολοφονία του Γ. Παπαδόπουλου στην Ελλάδα».Έβδομον: Αποπειράται να «κάψει» πολιτικά και ιστορικά την αντιστασιακή δράση κατά της Δικτατορίας - της οποίας λαμπρή σελίδα αποτελεί η απόπειρα κατά του αρχιπραξικοπηματία - για την οποία ουσιαστικά υποστηρίζει τη «ραγιάδικη» θεωρία, ότι θα καθιστούσε σκληρότερη τη συμπεριφορά της Χούντας και θα της επέτρεπε να εφαρμόζει σκληρότερα μέτρα.
Όγδοο: Αποπειράται -προφανώς εξαιτίας ή ίσως και στο όνομα των εσωκυπριακών αντιθέσεων, αντιπαραθέσεων, διχασμών, με τις οποίες ο Αλέξανδρος Παναγούλης και οι συναγωνιστές του ουδέποτε ασχολήθηκαν κατά τον τρόπο που προδιαγράφει για αυτούς ο κ. Δρουσιώτης Μακάριος - να τους εμφανίσει «όργανα κακούργων επιδιώξεων των παραγόντων της Χούντας», την οποία στο σύνολο της πολέμησαν με όλες τους τις δυνάμεις, μέχρι της πλήρους κατάρρευσης και συντριβής της.Πριν όμως κλείσουμε την πιο πάνω καταγγελία και διαμαρτυρία μας, θέλουμε να εκφράσουμε τη λύπη και οργή μας, γιατί τις επετειακές ημέρες και ώρες τις προ 40 ετών απόπειρας κατά του δικτάτορα τα πιο πάνω δημοσιεύματα μάς γύρισαν πίσω -πένθιμα και δραματικά όσο τότε- στα όσα τις κρίσιμες ώρες ακουγόντουσαν από το στόμα του Βύρωνα Σταματόπουλου, γενικού γραμματέα της Χούντας, που μας πληροφορούσε μετά τη σύλληψη του Αλέξανδρου Παναγούλη τα εξής:
Ένατο: ...«Σήμερα το πρωί ώρα 7 και 30 επιχειρήθηκε απόπειρα κατά της ζωής του Έλληνα πρωθυπουργού Γ. Παπαδόπουλου η οποία απέτυχε... συνελήφθη ο υπολοχαγός των Λ.Ο.Κ. Γεώργιος Παναγούλης (σ.σ. εξαφανισμένος αδερφός του Αλέξανδρου) όργανο σκοτεινών και αντιδραστικών δυνάμεων, που επιχείρησαν να εκτελέσουν τον "σωτήρα" του έθνους....».
Στην ίδια ενημέρωση ο κ. Βύρων Σταματόπουλος πρόσθετε ότι ...το μόνο σχόλιο που έκανε ο πρωθυπουργός ήταν ...«ανέκαθεν ο Θεός ήταν φιλέλλην»... και προφανώς γι' αυτό η απόπειρα απέτυχε.
Δέκατο: Όμως η αποθέωση της διαστρέβλωσης και προπαγάνδας σημειωνόταν το ίδιο βράδυ και για μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν ακουγόντουσαν ξένοι ραδιοφωνικοί σταθμοί να προπαγανδίζουν ότι... «την απόπειρα "έστησε" για να δοξαστεί και να επιβληθεί στους συν-επαναστάτες του ο ίδιος ο δικτάτορας»... Και προφανώς όχι η «Ελληνική Αντίσταση» και η «Αντιδικτατορική Πάλη».
Μετά τα πιο πάνω θεωρούμε πως ελάχιστο ηθικό και πολιτικό χρέος αφενός μεν απέναντι στην αλήθεια και αφετέρου απέναντι στον Αλέξανδρο Παναγούλη και στους αγώνες όλης της αντιδικτατορικής πάλης, μας επιβάλλει:
Να καταγγείλουμε όσα πιο πάνω σημειώνουμε και
Να διαμαρτυρηθούμε για όσα αναληθή και ανίερα αποπειράται το πιο πάνω δημοσίευμα του κ. Δρουσιώτη Μακαρίου να προσάψει σε ανιδιοτελείς αγωνιστές του Δημοκρατικού Αντιδικτατορικού Αγώνα, που επιχείρησαν για το καλό της Ελλάδος και της Κύπρου να πολεμήσουν τη Χούντα.
Οι υπογράφοντες 18 Αυγούστου 2008
1. Αβράμης Γεώργιος – συνταξιούχος
2. Ανδρουτσόπουλος Κωνσταντίνος - τ. νομάρχης
3. Βερυβάκης Ελευθέριος- τ. βουλευτής – υπουργός
4. Γιώτας Ευστάθιος - τ. βουλευτής – υπουργός
5. Ζαμπέλης Νικόλαος – επιχειρηματίας
6. Κλωνιζάκης Αρτέμιος – ιατρός
7. Κλωνιζάκης Ιωάννης - τ. δήμαρχος Χανίων
8. Κρητικός Παναγιώτης - τ. βουλευτής – υπουργός
9. Μωράκης Γεώργιος – επιχειρηματίας
10. Νικολαΐδης Νικόλαος - γ. γραμματέας Ενωσης Κέντρου - ΕΔΗΝ εξωτερικού
11. Παναγούλης Ευστάθιος - τ. βουλευτής –υπουργός12. Τσάνου Θεοδώρα - τ. δημόσιος υπάλληλος

ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΣΑΝΙΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ 20-8-08

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

Για τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης

ΘΕΜΑ: «Τεράστιες πολιτικές ευθύνες φέρει ο Υπουργός Δικαιοσύνης και η Κυβέρνησή του, που μετά την οργιώδη συγκάλυψη του σκανδάλου που σχετίζεται με τον πρώην Υπουργό Αιγαίου, συνεχίζει απροκάλυπτα να παραπλανά τον Ελληνικό λαό, διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενο ισχυόντων νόμων, για να καλύψουν τα σοβαρά πολιτειακά ατοπήματα της Κυβέρνησης Καραμανλή: Αποκρύπτουν ότι προφανώς ΣΚΟΠΙΜΑ, αλλά κυρίως ΠΑΡΑΝΟΜΑ, σε προφανη καταστρατηγηση του αρ. 4 του ισχύοντα ν.3126/03, δεν έφθασε ΠΟΤΕ στη Βουλή ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΡΟΔΟΥ που είναι η μόνη θεσμικά αρμόδια να αποφανθεί περί τυχόν ευθυνών του πρώην Υπουργού κ. Παυλίδη. Το Σύνταγμα οι νόμοι επιβάλλουν να παραδοθεί ΑΜΕΣΑ στη Βουλή το Εισαγγελικό πόρισμα που παρανόμως απεκρύβει, ΝΑ ΖΗΤΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΑΥΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ κατά το αρ. 91 παρ. 3 του Συντάγματος και τον Οργανισμό των Δικαστηρίων, να μάθει ο Ελληνικός λαός όλη την αλήθεια και να κρίνει η Βουλή την τύχη των εμπλεκόμενων πολιτικών προσώπων.»

Το όργιο διαφθοράς και αδιαφάνειας της Κυβέρνησης Καραμανλή και η αντιδημοκρατική εκστρατεία συγκάλυψης μέσω, όπως φαίνεται, ενός «γαλάζιου» κομματικού κέντρου που διαχειρίζεται με μυστικότητα τις καταγγελίες σκανδάλων και ενός χειραγωγούμενου παρασυστήματος ορισμένων αυθαιρετούντων δικαστών, αποτυπώνεται απροκάλυπτα και στην σκανδαλώδη υπόθεση Παυλίδη. Και κορυφώνεται απροκάλυπτα από την συνειδητή προσπάθεια του Υπουργού Δικαιοσύνης να αποκρύψει από τον Ελληνικό λαό ότι ρητή διάταξη του αρ. 4 του ν. 3126/03 επέβαλλε αμελλητί την διαβίβαση του πορίσματος του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρόδου στη Βουλή, χωρίς την παρεμβολή φιλτραρίσματος από την εισαγγελια του αρειου παγου.

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΔΕΝ ΕΦΘΑΣΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΥ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ, ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΕΙ

Πίσω από τις μισές αλήθειες και τις παραπλανητικές δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης, κρύβονται οι μεθοδεύσεις που έγιναν, κατά απροκάλυπτη καταστρατήγηση του ισχύοντος νόμου περί ευθύνης Υπουργών.

Ø Στα μέσα Μαΐου του 2007, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Ρόδου, κ. Οικονόμου, στέλνει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μία δικογραφία και ένα εμπεριστατωμένο πόρισμα, όπου αναπτύσσει τους λόγους και τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με αξιόποινες πράξεις, συνιστώντας για τον τότε Υπουργού κ. Παυλίδη περίπτωση εφαρμογής του σχετικού νόμου περί ευθύνης Υπουργών, ζητώντας να διαβιβαστεί ο φάκελος στη Βουλή κατά τα οριζόμενα στο ν. 3126/2003, δηλαδή αμελλητί.
Ø Ο ν.3126/2003 στο αρ. 4 αυτού ορίζει ότι η αποστολή τέτοιων δικογραφιών στη Βουλή γίνεται από «αυτόν που διενεργεί την εξέταση, ανάκριση ή προανάκριση» χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση και συνεπώς επιβάλλει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, να διαβιβάσει άμεσα την σχετική δικογραφία στη Βουλή.
Ø Όμως, ο κ. Σανιδάς εν πλήρη γνώση των εκτός νόμιμης διαδικασίας μεθοδεύσεών του, επέλεξε να αποκρύψει την δικογραφία από τον νόμιμο παραλήπτη της, τη Βουλή δηλαδή, και αντ’ αυτού, χρέωσε την υπόθεση στον κ. Αθανάσιο Κονταξή, Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Ø Ο κ. Κονταξής, με τη σειρά του, και γνωρίζοντας και αυτός ότι κινείται εκτός του νόμου, αποφάνθηκε ότι δεν προκύπτουν ευθύνες του κ. Παυλίδη και επέστρεψε τη δικογραφία για τα περαιτέρω (ποινική διερεύνηση πράξεων μη πολιτικών προσώπων) στην Εισαγγελία Ρόδου.
Ø Η παράνομη απόκρυψη των στοιχείων από τη Βουλή απήλαξε την Κυβέρνηση Καραμανλή από μία ηχηρή αποκάλυψη κατά Υπουργού της, λίγο πριν την προκήρυξη εθνικών εκλογών.

Είναι προφανές ότι η επιταγή του Συντάγματος και η νομοθεσία περί ευθύνης Υπουργών είναι σαφής. Δεν επιτρέπεται προδικαστική έρευνα για κάθε πράξη, από την οποία προκύπτουν έστω και απλές ενδείξεις ότι ενέχεται με οποιονδήποτε τρόπο Υπουργός, διότι επί αδικήματος στο οποίο φέρεται ενεχόμενος Υπουργός αποκλειστική αρμοδιότητα διενέργειας έρευνας πάσης μορφής, είτε σε εξεταστικό πρώτο επίπεδο, είτε σε επίπεδο προανακριτικής εξέτασης, έχει ΜΟΝΟ η Βουλή των Ελλήνων κατά τη διαδικασία του ν. 3126/03. Συνεπώς, τα επιχειρήματα και τα λεγόμενα του Υπουργού Δικαιοσύνης, που αναφέρονται σε δήθεν προδικαστικές έρευνες της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, είναι όχι μόνο συνταγματικά ανεπίτρεπτα, αλλά καταδεικνύουν και μια δεοντολογικά, πολιτικά και νομικά ανεπίτρεπτη επικοινωνιακή μεθόδευση πλήρους διαστρέβλωσης του περιεχομένου του νόμου εκ μέρους του ίδιου του Υπουργού Δικαιοσύνης! Ενός Υπουργού, ο οποίος συστηματικά τον τελευταίο καιρό, αρέσκεται να διατυπώνει προκλητικούς αφορισμούς προς πάσα κατεύθυνση, επικαλούμενος δήθεν την ανάγκη προστασίας του κύρους της Δικαιοσύνης, την οποία τελικά ο ίδιος πλήττει με την κάλυψη παράνομων πράξεων και παραλείψεων ορισμένων Εισαγγελικών λειτουργών, που εμφανίζονται να λειτουργούν ως κομματικοί υπηρέτες της Κυβερνώσας παράταξης.

! Η πράξη του κ. Σανιδά να χρεώσει τη δικογραφία στον Κονταξή είναι απολύτως παράνομη και δεν προβλέπεται από καμία διάταξη νόμου.

! Η πράξη του κ. Κονταξή να αποφανθεί επί της ουσίας είναι απολύτως παράνομη και δεν προβλέπεται από καμία διάταξη νόμου.

! Η ΠΡΑΞΗ του Υπουργού Δικαιοσύνης να προσπαθήσει να παραπλανήσει τον Ελληνικό λαό, εμφανίζοντας ως σύννομες τις παραπάνω ενέργειες των κ.κ. Σανιδά και Κονταξή, ενώ γνωρίζει καλά έχουν ευθέως παραβιασθεί οι διατάξεις του ισχύοντος νόμου περί ευθύνης Υπουργών, αποτελεί ΜΕΓΙΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΤΟΠΗΜΑ και μια ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ και νόθευσης του δημόσιου δημοκρατικού διαλόγου μέσω παραπληροφόρησης.

Γίνεται πλέον φανερό σε όλους, ότι η διορισμένη ηγεσία της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, προκειμένου να καλύψει ενέργειες και συμπεριφορές που εκθέτουν την Κυβέρνηση, δεν διστάζει να τελεί ακόμα και παράνομες πράξεις (παράβασης καθήκοντος, κατάχρηση εξουσίας, υπεξαγωγής εγγράφων), μια πρακτική που εφαρμόστηκε τόσο στην περίπτωση της δικογραφίας του Εισαγγελέα Ρόδου για την υπόθεση Παυλίδη, όσο και στην περίπτωση της «εξαφάνισης» του πορίσματος Ζορμπά για τα αμαρτωλά δομημένα ομόλογα, που προφανώς το περιεχόμενό τους αναφερόταν και σε Κυβερνητικές ευθύνες. Για όλες αυτές τις παράνομες πράξεις της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης αντί να ελέγξει, όπως οφείλει, τους παρανομούντες Εισαγγελείς, καταφέρεται με σαθρά και αναληθή επιχειρήματα κατά του πολιτικού ελέγχου που ασκεί δικαίως η αντιπολίτευση.
Ο κ. Υπουργός, καλό θα ήταν, καθώς έχει και την ιδιότητα του νομικού, να μελετήσει τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, τις αναφερόμενες στην έννοια του αδικήματος της υπεξαγωγής δημοσίου εγγράφου, καθώς και των αδικημάτων της παράβασης καθήκοντος και καταχρήσεως εξουσίας.

ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Η Κυβέρνηση Καραμανλή οφείλει, δια του αρμοδίου Υπουργού Δικαιοσύνης, να ενεργήσει ώστε:
Ø Να αποσταλεί, όπως ρητά το αρ. 4 του ν. 3126/03 ορίζει, αμέσως στη Βουλή το έγγραφο του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου και το έγγραφο του Αντιεισαγγελέα κ.Κονταξή, ώστε η Βουλή να κρίνει κυριαρχικά, ως μόνη αρμόδια κατά τους νόμους και το πολίτευμά μας, αν και κατά πόσο προκύπτουν ποινικές ευθύνες Υπουργών στο μεγάλο αυτό σκάνδαλο χρηματισμού.
Ø Να κινηθεί ΑΜΕΣΑ πειθαρχικός έλεγχος, όπως το Σύνταγμα ορίζει στο αρ. 91 παρ. 3 από τον μόνο αρμόδιο Υπουργό Δικαιοσύνης κατά του Εισαγγελέα κ. Σανιδά για την παράνομη πράξη του να αποκρύψει το σχετικό πόρισμα του κ. Οικονόμου από τη Βουλή.
Ø Να κινηθεί, με πρωτοβουλία του Υπουργού Δικαιοσύνης, πειθαρχικός έλεγχος και κατά του Αντιεισαγγελέα κ. Κονταξή για την συμμετοχή του στις κατάφορα παράνομες μεθοδεύσεις συγκάλυψης του κ. Σανιδά, κατά τα οριζόμενα στο Σύνταγμα και τον Οργανισμό των Δικαστηρίων.
Ø Να διερευνηθούν και οι ποινικές ευθύνες των δύο φερόμενων ως «εντολοδόχων» της Κυβέρνησης Εισαγγελέων.

Αποτελεί θεσμική υποχρέωση της ευρισκόμενης σε ηθική και πολιτειακή παρακμή Κυβέρνησή σας, να προχωρήσει, έστω και με καθυστέρηση, αν όχι στο σύνολο των ηθικά επιβαλλομένων, τουλάχιστον στην εφαρμογή του Συντάγματος και των νόμων και να πάψει να παρακωλύει τη λειτουργία των θεσμών και της δημοκρατίας μας.


Μετά τα παραπάνω καλείστε:

Δημόσια να αποκαταστήσετε την αλήθεια, ανταποκρινόμενος στο βασικό καθήκον σας να υπερασπίζεστε και το κύρος του θεσμού που υπηρετείτε, ανασκευάζοντας τις παραπλανητικές δηλώσεις σας, με τις οποίες αποπειραθήκατε να εμφανίσετε ως νόμιμες τις εν γνώσει σας παράνομες ενέργειες των κ.κ. Σανιδά και Κονταξή, ενέργειες που καταστρατηγούν απροκάλυπτα το αρ. 4 του ν. 3126/03.
Να προβείτε στις νομικά και πολιτειακά επιβαλλόμενες ενέργειες, ώστε τα επίμαχα έγγραφα και το πόρισμα του κ. Οικονόμου, να φθάσΟΥΝ ΑΜΕΣΑ στην Βουλή, που είναι η μόνη αρμόδια να κρίνει τα περί ποινικών ευθυνών του πρώην Υπουργού της Κυβέρνησής σας, ζητήματα τα οποία παρανόμως και αναρμοδίως έκρινε, μετά από επίσης παράνομη μεθόδευση της διορισμένης από την Κυβέρνησή σας ηγεσίας της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ο Εισαγγελέας κ. Κονταξής.
Να εφαρμοστεί η διάταξη του άρθρου 91 παρ. 3 του Συντάγματος, αλλά και των σχετικών διατάξεων του Οργανισμού των Δικαστηρίων, ώστε με πρωτοβουλία του Υπουργού Δικαιοσύνης να ελεγχθεί πειθαρχικά και ποινικά ο κ. Σανιδάς και ο Αντιεισαγγελέας κ. Κονταξής για τις παράνομες ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.
Να τηρήσει, έστω και για μία φορά, υπεύθυνη στάση το Υπουργείο σας και να απέχει από σαθρές και τυπικές υπεκφυγές του τύπου «το Υπουργείο μας δεν παρεμβαίνει στο έργο της Δικαιοσύνης», που συνήθως χρησιμοποιεί για να αποφύγει τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο και που μόνο στόχο έχουν την περαιτέρω συγκάλυψη των αντιθεσμικών μεθοδεύσεών σας και τη συνέχιση της εκτός θεσμών «προστασίας» που επιμένετε να παρέχετε στους παρανομούντες εντολοδόχους σας.
Να πάψετε, επιτέλους, να προσβάλλετε δημοκρατικές αξίες και έννοιες, επιδιδόμενοι σε μία εκστρατεία παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης, διαστρέβλωσης του περιεχομένου των ισχυόντων νόμων και στην επιλεκτική προσχηματική επίκληση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, της ανεξαρτησίας που ταυτόχρονα συνειδητά πλήττεται από τις Κυβερνητικές μεθοδεύσεις, τις παρεμβάσεις, τις προαναγγελίες εισαγγελικών ενεργειών και πορισμάτων δια στόματος Υπουργού, τις προκλητικές αρχειοθετήσεις Κυβερνητικών σκανδάλων, μια προσχηματική επίκληση που πλέον εμφανώς γίνεται προκειμένου φορείς της Κυβέρνησής σας να συνεχίζουν υπογείως, αλλά εμφανώς κατά το αποτέλεσμα, να παρεμβαίνουν, και η οποία απαξιώνει ακόμα περισσότερο το κύρος του θεσμού, προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών, κλονίζει περαιτέρω την αξιοπιστία της πολιτικής και της δικαιοσύνης και περιορίζει την ουσιαστική δημοκρατία στον τόπο μας.

Οι ερωτώντες και αιτούντες Βουλευτές
Μιχάλης Καρχιμάκης
Θεοδώρα Τζάγκρη
Γιώργος Πεταλωτής
Θάνος Μωραίτης
Χρήστος Αηδόνης
Χρύσα Αράπογλου
Μάρκος Μπόλαρης
Δημήτρης Τσιρώνης
Τάκης Ρήγας
Γιάννης Σκουλάς
Βασίλης Κεγκέρογλου
Μιχάλης Τιμοσίδης
Βαγγέλης Παπαχρήστος
Μιχάλης Παντούλας
Τάσος Σιδηρόπουλος
Μανώλης Στρατάκης
Λεωνίδας Γρηγοράκος
Γιάννης Αμοιρίδης
Δημήτρης Βαρβαρήγος
Δημήτρης Κουσελάς

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ

ΤΡΙΤΗ 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2008

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Καλησπέρα σας. Αρχίζουμε τη συνέντευξη Τύπου που γίνεται με αφορμή την αγωγή που κατέθεσε ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κατά του βουλευτή ΠΑΣΟΚ του κ. Καρχιμάκη. Προτού δώσω το λόγο στον κ. Καρχιμάκη θα μου επιτρέψετε να κάνω μερικές εισαγωγικές παρατηρήσεις.
Είναι πρωτόγνωρο στη χώρα μας αν ασκείται από Υπουργό αγωγή κατά βουλευτή της αντιπολίτευσης με βασικό αντικείμενο και θέμα την άσκηση του αυτονόητου κοινοβουλευτικού ελέγχου που είναι η αρμοδιότητα και η βασική αποστολή ενός βουλευτή της αντιπολίτευσης.
Αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη αγωγή ακόμα πιο δυσάρεστη για το πολιτικό μας σύστημα είναι ότι το αίτημα συνοδεύεται και από την προσπάθεια εκφοβισμού μέσω της αναφοράς σε προφυλάκιση του βουλευτή.
Αυτό από ότι θυμόμαστε δεν έχει ξανασυμβεί και θα μου επιτρέψετε να πω ότι αν ο κ. Αλογοσκούφης πιστεύει ότι με αυτές τις απειλές θα σταματήσει την κριτική που του ασκείται από το ΠΑΣΟΚ για την οικονομική του πολιτική και για τον τρόπο λειτουργίας του ιδίου στο Υπουργείο του κάνει λάθος.
Αν πιστεύει βεβαίως ότι φυλακίζοντας μερικούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα πάρει πάλι μπροστά η ανάπτυξη, θα αυξηθούν οι επενδύσεις, θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, επίσης κάνει λάθος.
Για να σοβαρευτούμε, εδώ και μια πενταετία περίπου στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών υπό τον κ. Αλογοσκούφη υπάρχουν πολιτικές που πλήττουν τον Έλληνα πολίτη. Υπάρχουν συγκεκριμένες πρακτικές εκποίησης του δημοσίου πλούτου με αδιαφανείς διαδικασίες και σε ευτελείς τιμές.
Υπάρχουν πρακτικές πελατειακές, υπάρχουν πρακτικές απορύθμισης, διάλυσης, εισπρακτικών μηχανισμών που τα πληρώνει τώρα ο προϋπολογισμός. Υπάρχουν πρακτικές σκανδάλων όπως στην περίπτωση τω δομημένων ομολόγων. Υπάρχουν πρακτικές που κάνουν χαριστικές ρυθμίσεις σε μεγάλα συμφέροντα. Και όλα αυτά τα πληρώνει ο Έλληνας πολίτης.
Πέντε χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει ένας οικονομικός δείκτης ο οποίος να έχει βελτιωθεί. Ένας. Η ανάπτυξη έχει καταρρεύσει, η ανταγωνιστικότητα επίσης. Είμαστε στο τρίτο τρίμηνο που οι ιδιωτικές επενδύσεις έχουν μειωθεί.
Ο Έλληνας πολίτης τα βιώνει αυτά στην τσέπη του. Τα βιώνει με την ακρίβεια, τα βιώνει με τους υψηλότερους φόρους, τα βιώνει με το μειωμένο εισόδημα. Και καμία προσπάθεια του Υπουργού Οικονομίας να μετατοπίσει τη συζήτηση σε μια προσωπική διένεξη δεν μπορεί να αποκρύψει αυτό το γεγονός, το γεγονός της πλήρους κατάρρευσης της οικονομικής πολιτικής αυτής της κυβέρνησης.
Εγώ θα σταματήσω εδώ και θα δώσω το λόγο στον κ. Καρχιμάκη.
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Να σας ευχαριστήσω και εγώ για την παρουσία σας σήμερα σε αυτή τη συνέντευξη. Είναι επικίνδυνο που σήμερα 24 χρόνια μετά την μεταπολίτευση χρειάζεται να επαναλάβουμε το αυτονόητο.
Το Σύνταγμα μας δεν αφήνει περιθώρια άμεσης ποινικοποίησης του κοινοβουλευτικού ελέγχου και της δημόσιας πολιτικής κριτικής που στηρίζεται σε αυτόν. Ακριβώς γιατί θέτει τη διαφύλαξη της ελευθερίας γνώμης των βουλευτών ως αναγκαίο όρο λειτουργίας της δημοκρατίας μας.
Η κυβέρνηση Καραμανλή όμως σε μια ακόμα έκφραση πρωτοφανούς αντιθεσμικής και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς αποπειράται δια της πλαγίας οδού να παρακάμψει το Σύνταγμα, ανίκανη να δώσει απαντήσεις με μια ομολογουμένως σκληρή κριτική, τεκμηριωμένη όμως από τις ίδιες τις πρωτοφανείς κυβερνητικές ενέργειες αυταρχισμού και αυθαιρεσίας που η κριτική αυτή περιγράφει. Αυτή η κυβέρνηση και τα πρόσωπα που συνδέονται με αυτήν έχουν επιδοθεί σε μια εκστρατεία έμμεσης ποινικοποίησης της κοινοβουλευτικής γνώμης και της πολιτικής κριτικής.
Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που κοινοβουλευτικές ερωτήσεις, ομιλίες στη Βουλή και οι πολιτικές δηλώσεις που γίνονται σχετικά με αυτές, οι οποίες είναι στο σύνολο τους πολιτικά αιτήματα διαλεύκανσης και λογοδοσίας της κυβέρνησης, αλλά και τεκμηριωμένη πολιτική κριτική ανάδειξης της κυβερνητικής αναξιοπιστίας, καταλήγουν στις δικαστικές αίθουσες με την απειλή κατά βουλευτών για την καταβολή υπέρογκων ποσών, αλλά ακόμα και φυλάκισης ως δήθεν μέσο εξαναγκασμού τους στην καταβολή των αιτούμενων αποζημιώσεων.
Αστήριχτες αγωγές που όμως εξαναγκάζουν βουλευτές να σύρονται στα δικαστήρια, να ξοδεύουν σημαντικά ποσά σε καταβολή αμοιβών δικηγόρων προκειμένου να εκπροσωπηθούν δικαστικά και να υφίστανται μια ιδιότυπη τρομοκρατία προκειμένου να σιωπήσουν. Και εδώ μπαίνει ένα πολύ μεγάλο ζήτημα δημοκρατίας.
Η άσκηση της αγωγής του κ. Αλογοσκούφη εναντίον μου, αλλά και άλλων αγωγών κυβερνητικών παραγόντων εναντίον βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε μια όπως φαίνεται ενορχηστρωμένη κυβερνητική προσπάθεια πρωτοφανούς αυταρχισμού τον τελευταίο χρόνο, στρέφεται κατά συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, αλλά και υποχρεώσεων των βουλευτών να υπερασπίζονται την πολιτική τους θέση, εκφράζοντας σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας την άποψη και την κριτική τους όσο σκληρή και αν είναι αυτή.
Και δεν είναι τα λόγια μας σκληρότερα από τις επιπτώσεις που έχει η συστηματική νομοθέτηση της αδιαφάνειας και η αδικαιολόγητη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια λίγων, στη ζωή της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Γι' αυτό αναδεικνύουμε τη διαφθορά. Γι' αυτό είμαστε σκληροί. Και δεν σκανδαλολογούμε. Διαφθορά και αδιαφάνεια σημαίνει συγκέντρωση παράνομου χρήματος σε λίγους. Αλλά αυτό το χρήμα για να συμπληρωθεί αφαιμάζεται από τους πολλούς. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης.
Δεν ήταν αδικαιολόγητα σκληρή η κριτική μας για το κυβερνητικό μηχάνευμα των σύνθετων δομημένων ομολόγων. Αλήθεια, ποιος σχεδίασε και ποιος οργάνωσε αυτή την καταλήστευση; Ποιος υποθήκευσε το μέλλον δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων και συνταξιούχων εξαιτίας της καταλήστευσης των Ταμείων τους; Και χωρίς αυτή τη σκληρή κριτική που κάναμε μπορεί να συνέχισε η αφαίμαξη των Ταμείων ακόμα και όχι μόνο.
Η κριτική που ασκούμε στην κυβέρνηση Καραμανλή όσο εξωφρενικά και αν ακούγονται αυτά που καταγγέλλουμε είναι τεκμηριωμένη και υπεύθυνη, γιατί εξωφρενικά και πρωτοφανή είναι τα φαινόμενα αυταρχισμού, διαφθοράς, συγκάλυψης, ηθικής και κοινωνικής σήψης και ιδιότυπης υποδούλωσης των πολιτών σε ένα σκληρό κομματικό κράτος που κόλλησε αυτή η κυβέρνηση του δήθεν μεσαίου χώρου στην Ελλάδα, την Ελλάδα που οδηγεί καθημερινά στην παρακμή.
Οι πολιτικοί, λοιπόν, που σέβονται το Σύνταγμα και το δημοκρατικό πολίτευμα μας και που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν, απαντούν στην κριτική εντός Βουλής με στοιχεία και εκτός Βουλής με τα έργα τους, Όπως έπραττε χρόνια το ΠΑΣΟΚ απέναντι στις ανεύθυνες κατηγορίες εντυπωσιασμού της συντηρητικής παράταξης, με αποτέλεσμα σήμερα μετά τις επιδόσεις της κυβέρνησης Καραμανλή στη διαφθορά εκφράσεις όπως «αρχιερέας της διαπλοκής», «κανακάρης των συμφερόντων», θυμάστε τον κ. Αλογοσκούφη για τον Πρόεδρο μας, «η μίζα ήταν κυβερνητική οδηγία», να γυρνούν τελικά μπούμερανγκ σε μια κυβέρνηση μηδενικού έργου για τον τόπο.
Διότι οι πολίτες πλέον γνωρίζουν ότι η μίζα γίνεται κυβερνητική οδηγία όταν ενσωματώνεται σε σύνθετα δομημένα ομόλογα, όταν επιχειρηματίες καταγγέλλουν Υπουργούς στη δικαιοσύνη ότι πήραν αυτή τη μίζα και η κυβέρνηση τους καλύπτει, μέσω ενός συστήματος διορισμένων - ορισμένων επίορκων δικαστών, που με αυταρχικές ενέργειες επιδίδονται σε ένα αθέμιτο αγώνα περιστολής της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.
Και όταν ένας Υφυπουργός Οικονομικών παροτρύνει τελωνειακούς υπαλλήλους να παίρνουν μίζες αλλά με μέτρο. Και αυτός ο Υπουργός ενώ έχει εκφράσει αυτή την άποψη να παίρνουν μίζες με μέτρο τον Ιούνιο, αποπέμπεται μετά από 6 μήνες. Ποιος τον καλύπτει και ποιος του δίνει ομπρέλα προστασίας; Και αν δεν αποκαλύπτονταν όλα αυτά στη δημοσιότητα πιθανόν να ήταν ακόμα στη θέση του.
Ένας Υπουργός Οικονομικών, λοιπόν, που δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι το σύνολο της πολιτικής που εφαρμόζει με σωρεία άλλων νομοθετικών και κυβερνητικών παρεμβάσεων όχι μόνο επιβραβεύει και καλλιεργεί τη διαφθορά σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και στέλνει σαφή μηνύματα - διαπιστευτήρια ασυδοσίας, παροχής προστασίας σε εμπλεκόμενους και συγκάλυψης προς πάσα κατεύθυνση.
Για να δούμε λοιπόν. Ποιος λοιπόν με νόμο αποποινικοποίησε τη χρήση των πλαστών και εικονικών τιμολογίων και ποιος αμνήστευσε τους ήδη διωκόμενους με εκκρεμείς δίκες ακόμα και στα Εφετεία, παραγράφοντας ποινικά αδικήματα για τα οποία είχαν πρωτόδικα καταδικαστεί, αλλά και παραγράφοντας ταυτόχρονα σε μεγαλοεπιχειρηματίες οικονομικά ποσά τεράστια τα οποία στην πορεία αφαιρέθηκαν από το σύνολο του ελληνικού λαού;
Και ποιος βεβαίως αυτούς τους απατεώνες επιχειρηματίες, που έδωσε ομπρέλα προστασίας η κυβέρνηση τους ξαναεπιδοτεί για ιδίας φύσης επενδύσεις από τον αναπτυξιακό νόμο με πολλά εκατομμύρια ευρώ; Μπορεί να απαντήσει ο κ. Αλογοσκούφης σε αυτά μας τα ερωτήματα που δεν πήραμε ποτέ απάντηση στη Βουλή;
Ποιος λοιπόν με νόμο έκανε χαριστικές ρυθμίσεις για τον επαναπατρισμό του μαύρου χρήματος, όπου επαναπατρίστηκαν και οι μίζες της SIEMENS;
Ποιος μεθόδευσε το αδιαφανές ξεπούλημα του ΟΤΕ μέσω επωφελούμενου ιδιώτη μεσάζοντα σε κρατική γερμανική εταιρεία που ιδρύει θυγατρικές με την SIEMENS και της οποίας τα ακίνητα διαχειρίζεται η εταιρεία που εκπροσωπεί η ίδια η σύζυγος του Υπουργού στην Ελλάδα; Τα έγγραφα είναι εδώ, στη διάθεσή σας.
Ποιος, επιτρέπει να λειτουργούν με την ανοχή του κυκλώματα στη βόρεια Ελλάδα που κάνουν κατάχρηση νομοθετικών διατάξεων και μεταφέρουν εικονικά έδρες στην παραμεθόριο προκειμένου να μπουν στο σύστημα ρύθμισης με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου χρεών στις Τράπεζες, τα οποία δεν πληρώνουν ποτέ κι έρχεται το ελληνικό Δημόσιο να τα ξαναπληρώσει, με ποίου την ενοχή εμφανίστηκαν όλα αυτά τα φαινόμενα;
Με ποιου πρωτοβουλία νομοθετούνται φοροαπαλλαγές σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στερώντας τεράστια έσοδα στο Δημόσιο προκειμένου εκ των υστέρων να νομιμοποιηθεί παράνομη απόφαση φοροαπαλλαγής του Γενικού του Γραμματέα για τον οποίο υπάρχει καταγγελία ότι πήρε μίζα 2 εκατομμύρια ευρώ;
Με ποιου αποφάσεις έγιναν χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και ομίλων Τραπεζών, εταιρείες των οποίων αποτελούν πελάτες της συζύγου του;
Ποιος έφερε στη Βουλή το νόμο για την ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας φοροελεγκτικού μηχανισμού για το πετρέλαιο θέρμανσης προκειμένου ν’ ανατεθεί χωρίς διαγωνισμό και παρά τις αντιρρήσεις της συνταγματικά κατοχυρωμένης οικονομικής και κοινωνικής Επιτροπής σε προεπιλεγμένη εταιρεία συμφερόντων γνωστού επιχειρηματικού ομίλου και μάλιστα με απόλυτη πρόσβαση στη διαχείριση εισροών πληροφορίας για ευαίσθητα περιουσιακά στοιχεία φορολογουμένων;
Εδώ ο κ. Αλογοσκούφης δε νομοθέτησε με ρύθμιση μίας σειράς απ’ ευθείας ανάθεση σε συγκεκριμένη εταιρεία; Εδώ δε νομοθετεί τη διαφθορά; Γιατί δε μας φέρνει στη Βουλή τη σύμβαση; Γιατί δεν απαντά στη Βουλή ποιο ήταν το ύψος της σύμβασης; Και μέσα σε 12 μέρες από την ψήφιση του νόμου κατάφερε να φτιάξει όλες τις διαδικασίες, ακόμα και τον προσυμβατικό έλεγχο για ν’ αναθέσει σε συγκεκριμένη εταιρεία, με νόμο παρακαλώ.
Με ποιου τη συνενοχή δια της ανοχής του επιτρέπει να διοικείται η Εθνική Τράπεζα με τέτοιον τρόπο και να φτάνει σε σημείο να ιδρύει θυγατρική φοροαποφυγής και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος στα νησιά Γκέρσεϊ; Και, προσέξτε, όταν καταγγείλαμε αυτή την υπόθεση στη Βουλή γιατί ήταν στην επίσημη ιστοσελίδα της Εθνικής Τράπεζας, διαφήμιζε η Εθνική Τράπεζα με εποπτεύοντα τον κ. Αλογοσκούφη πώς μπορεί να γίνεται ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και μετά την καταγγελία μας το έβγαλαν. Βεβαίως το μήνυμα εδόθη και οι εργασίες συνεχίζονται. Με ευθύνη ποίου;
Με ευθύνη ποίου εδόθησαν μπόνους εκατομμυρίων ευρώ μέσω stock options σε συγκεκριμένα υψηλόβαθμα στελέχη της Τράπεζας ερήμην των εργαζομένων όταν ο ίδιος έβαζε την υπογραφή του κατηγορώντας τον Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, τον Καρατζά, ότι έπαιρνε 17.000 ευρώ το μήνα για να φτάσει ο διορισμένος απ’ αυτόν να παίρνει μέσο όρο πάνω από 50-100.000 ευρώ το μήνα, με όλα αυτά τα οποία κατεργάζονται.
Παρεμπιπτόντως ακόμα περιμένουμε την υλοποίηση της δημόσιας δήλωσης του Υπουργού Οικονομίας ότι η κυβέρνησή του θα πάρει τις μαύρες λίστες του Λιχτενστάιν για τους Έλληνες φοροφυγάδες, ακόμα και αν χρειαστεί να πληρώσει τις γερμανικές Αρχές. Δεν τις πήρες ποτέ; Ή τις πήρε και τις συγκαλύπτει; Θα ζητήσει και τις μαύρες λίστες των νησιών Γκέρσεϊ της Εθνικής από τον κ. Αράπογλου που λογικά δε χρειάζεται να τον πληρώσει; Να μην πούμε για το πρωτοφανές όργιο το οποίο το γνωρίζετε, διορισμού γνωστών, συγγενών, «βιονικών» προσώπων σε καμιά 30αριά θέσεις αθροιστικά.
Ποιος παρέχει προστασία -μπορεί να μας απαντήσει, ο κ. Αλογοσκούφης που διαμαρτύρεται - σε διεφθαρμένους τελωνειακούς υπαλλήλους; Ποιος έδωσε ευνοϊκές μεταθέσεις παροχής άνωθεν προστασίας σε υποδίκους για λαθρεμπορία, «ημετέρους» τελωνειακούς; Με την υπογραφή του τους έβαλε στα Τελωνεία της Δοϊράνης. Με την υπογραφή του, όταν έγινε αντιληπτό το σκάνδαλο του λαθρέμπορου τελωνειακού, με την ομπρέλα προστασίας του Υπουργού μετατέθηκε στο Κιλκίς για να ηρεμήσουν τα πράγματα και μετά τον μετέφερε, ακούστε, σε ένα μήνα, ο ίδιος ο Υπουργός με την υπογραφή του, κι είναι εδώ τα έγγραφα, στο Τελωνείο Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης Θεσσαλονίκης. Ποτά και τσιγάρα. Τα συμπεράσματα δικά σας. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό.
Ποιος διόρισε σε διευθυντικές θέσεις και υπηρεσιακά Συμβούλια «ημετέρους» Εφοριακούς, οι οποίοι κατέληξαν να εκβιάζουν στο Κολωνάκι επιχειρηματίες και οι οποίοι, μετά την αυτόφωρη σύλληψή τους, ούτε καν προφυλακίστηκαν; Κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αυτούς τους διόρισε ο κ. Αλογοσκούφης. Τα γεγονότα μιλούν.
Ποιος με την αντιδημοκρατική ενέργειά του να υπονομεύσει την αρχή Ζορμπά, αρχικά υποχρηματοδοτώντας την και στη συνέχεια καταργώντας την, ανέθεσε τελικά στον εαυτό του ως εποπτεύοντα τη νέα υπαγόμενη Υπηρεσία στο Υπουργείο του, μια διορισμένη Επιτροπή υπαγόμενη στον ίδιο τον Υπουργό Οικονομικών που θα διερευνά την ταυτότητα των αποδεκτών μαύρων βαλιτσών από τα κυβερνητικής εμπνεύσεως σύνθετα δομημένα ομόλογα ή από τις μίζες της SIEMENS.
Η το ποιοι έπαιξαν, που εμποδίστηκε αυτή η έρευνα από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τον υποτακτικό του, τον κ. Πιλάβιο, πιοι έπαιξαν μετοχές από τη χειραγώγηση της μετοχής ΓΕΡΜΑΝΟΥ; Γιατί δεν προχώρησε η έρευνα στις χρηματιστηριακές εταιρείες; Γιατί δεν προχώρησε η έρευνα πέρα από την EUROBANK, μπήκε ένα πρόστιμο σε γνωστές χρηματιστηριακές εταιρείες που μετέχουν γνωστοί «φίλοι» του και οι οποίοι ήταν εμπλεκόμενοι στα ομόλογα και διαχειρίστηκαν τεράστια πακέτα μετοχών στην χειραγώγηση της μετοχής ΓΕΡΜΑΝΟΣ; Για να δούμε ποιος τα πήρε, έχουμε καταθέσει σχετικές ερωτήσεις δίνοντας ακόμα και τα βήματα που μπορεί να προχωρήσει η έρευνα. Στη διάθεσή σας, όποτε θέλετε. Δεν έγινε όμως, γιατί εάν γινόταν θα οδηγούμαστε σε τρομακτικές αποκαλύψεις και ο κ. Υπουργός θα έπρεπε να τα μαζεύει απ’ το Υπουργείο του.
Ένας τέτοιος Υπουργός είναι τουλάχιστον ακατάλληλος. Δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος του θεσμού που υπηρετεί, και ζημιώνει την δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος. Ο Υπουργός όμως που για όλα αυτά αρνείται εδώ και καιρό ν’ απαντήσει όπως οφείλει σε ερωτήσεις βουλευτών στη Βουλή, που αρνείται να λογοδοτήσει στο λαό μέσω του Κοινοβουλίου για τις ανεπίτρεπτες επιλογές του και για τον ζημιογόνο για το δημόσιο συμφέρον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την εξουσία του, είναι επικίνδυνος καθώς συνειδητά λειτουργεί αντιδημοκρατικά, ασύδοτα και αυθαίρετα.
Και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνος όταν σε μια έξαρση αλαζονείας της εξουσίας αλλά και εκδικητικής επίδειξης αυταρχισμού, ενοχλημένος από την πολιτική κριτική που του ασκείται από τη Βουλή όσο σκληρή κι αν είναι, και ανίκανος να δώσει πειστικές απαντήσεις εντός Κοινοβουλίου, επιστρατεύει αστήρικτες αγωγές εκφοβισμού με στόχο τη φίμωση της δημοκρατικής αντιπαράθεσης, την ψυχική και οικονομική εξόντωση ενός βουλευτή, την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής. Και τελικά την από το παράθυρο κατάργηση στην πράξη της ασυλίας που θεσμοθετήθηκε ακριβώς για να μπορούν οι εκπρόσωποι του λαού ν’ ασκούν χωρίς φόβο της εξουσίας την πολιτική τους κριτική.
Γυρνά αλαζονικά την πλάτη του στη Βουλή ο Υπουργός, και στέλνει τους εκλεγμένους εκπροσώπους του λαού στη Δικαιοσύνη. Σε ένα παραλήρημα αυταρχισμού και αυθαιρεσίας συνεχίζει τον εκφοβισμό του επικαλούμενος, ακούστε, σε στενούς του κύκλους ότι ελέγχουν την Δικαιοσύνη και ότι η αυξημένη κατά την άποψη του ιδίου επιρροή, του εξασφαλίζουν όπως διατείνεται, μια δικαστική νίκη. «Θα του τα πάρω», λέει, προαναγγέλλοντας την απόφαση της Δικαιοσύνης.
Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό. Είναι μια παντελής έλλειψη δημοκρατικής συνείδησης και μια άκρως προσβλητική για την δημοκρατία μας αίσθηση του ανεξέλεγκτου. Ο Υπουργός ζητά την προσωπική κράτηση ενός βουλευτή, τη φυλάκισή του δηλαδή αδυνατώντας ν’ αντιληφθεί τον αντιδημοκρατικό συμβολισμό της ενέργειάς του. Της ενέργειας ενός Υπουργού ν’ απειλεί με κράτηση αντιπολιτευόμενο βουλευτή ως απάντηση στην πολιτική κριτική του τελευταίου.
Είναι αλήθεια, ότι τα τελευταία 20 χρόνια στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας που τόσο πάλεψε να ξεπεράσει τ’ αντιδημοκρατικά και διχαστικά βιώματα της σύγχρονης ιστορίας της, όσο σκληρή κριτική κι αν κάνουμε διστάζουμε και σωστά διστάζουμε να χρησιμοποιήσουμε εκφράσεις και λέξεις που παραπέμπουν σε αυτές τις μνήμες. Του διχασμού, της ανελευθερίας, του εκφοβισμού.
Όμως δυστυχώς, ο τρόπος που διαχειρίζεται τα τελευταία χρόνια η Νέα Δημοκρατία τόσο στην περίοδο της αντιπολίτευσης όσο και στην περίοδο που κυβερνά την εξουσία, εμμένει σε μια ρητορεία παραποίησης σε βαθμό ευτελισμού λέξεων και εννοιών που φέρουν ένα ιστορικό φορτίο σε αυτό τον τόπο και μη διστάζοντας παράλληλα ν’ ακρωτηριάσει δημοκρατικούς θεσμούς και εγγυήσεις, μόνο με τέτοιες ξεχασμένες λέξεις θα μπορούσε ν’ αποδοθεί. Λέξεις που δεν θα ειπωθούν σήμερα από σεβασμό στους αγώνες και τις θυσίες δημοκρατικών πολιτών που συνδέονται μ’ αυτές τις λέξεις.
Διότι, κ. Αλογοσκούφη, πολιτικός πολιτισμός δεν είναι ο νεογιάπικος πολιτικός καθωσπρεπισμός. Είναι να έχει κανείς το δημοκρατικό ήθος να μην ευτελίζει τις Αρχές, τις έννοιες και τις αξίες, που με την εντολή του λαού οφείλει να υπηρετεί. Και δημοκρατικό ήθος σημαίνει θάρρος να υπερασπίζεσαι τις πολιτικές σου απέναντι στον εντολοδόχο λαό και στη Βουλή. Και όχι θράσος, να μηχανεύεσαι πώς θα καθυποτάξεις την ελεύθερη αντίθετη γνώμη.
Δημοκρατικό ήθος σημαίνει πρωτίστως λογοδοσία των κυβερνώντων στη Βουλή και στο λαό. Τη λογοδοσία που εσείς αρχικά αρνείστε κ. Αλογοσκούφη, απαξιώνοντας την ίδια τη Βουλή, μεταφέροντας την πολιτική στις αίθουσες των Δικαστηρίων με απειλητικά αιτήματα κράτησης και διαρροές ανεξέλεγκτου αντιθεσμικού εξουσιασμού και περιστέλλοντας τελικά την δημοκρατία μας.
Δημοκρατικό ήθος σημαίνει να θλίβεσαι βαθιά που χρειάζεται να εξηγήσει σε μια εκλεγμένη κυβέρνηση τι σημαίνει δημοκρατικό ήθος.
Καλούμε όλα τα πολιτικά κόμματα και τον Πρόεδρο της Βουλής που σήμερα απαξιώνεται, να πάρουν θέση απέναντι σε αυτή την ιδιότυπη κυβερνητική πρακτική φίμωσης των βουλευτών. Μια πρακτική που απώτερο στόχο έχει την καλλιέργεια ενός γενικότερου κλίματος εκφοβισμού στο σύνολο της κοινωνίας, αφού οι συστηματικές πλέον ενέργειες αυταρχισμού και περιστολής της λειτουργίας των δημοκρατικών δικαιωμάτων και εγγυήσεων γίνονται απροκάλυπτα και πανηγυρικά ως επίδειξη παντοδυναμίας, μιας κυβέρνησης μειωμένου δημοκρατικού ήθους που διευθετεί συμφέροντα και χαρακτηρίζεται από μηδενικό έργο.
Το μήνυμα τέτοιων πρακτικών της Κυβέρνησης προς την κοινωνία είναι σαφές. Η κυβέρνηση Καραμανλή ελέγχει τη Δικαιοσύνη, ελέγχει τη Βουλή, ελέγχει το Κράτος. Δημοκρατικές αξίες, οράματα και ιδέες δεν έχουν θέση στο ασύδοτο αυτό καθεστώς. Οι λίγοι θα κερδοσκοπούν ανενόχλητοι και οι πολλοί θα βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα κλίμα απαξίωσης της πολιτικής, όπου οι ατομικές αναζητήσεις λύσεων θα τους καθιστούν εύκολη λεία για τους πελατειακούς μηχανισμούς ομηρίας της δεξιάς. Αυτό το μήνυμα είναι χρέος όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων να μην περάσει.
Όσο ο Πρωθυπουργός δεν αντιδρά σε αυτού του είδους τις ανεπίτρεπτες πρακτικές όπως η συγκεκριμένη του κ. Αλογοσκούφη, επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται ο ίδιος πίσω από το όργιο αυταρχισμού, αυθαιρεσίας και υποβάθμισης του πολιτικού μας συστήματος, στο οποίο επιδίδονται και οι κορυφαίοι της κυβέρνησής του. Περιμένουμε λοιπόν ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Σας ευχαριστώ.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ευχαριστούμε πολύ. Παρακαλώ τις ερωτήσεις σας.
Γ.ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Κύριε Καρχιμάκη, επειδή βλέπω ότι επιμένετε σε αυτή την κριτική σας στον κ. Αλογοσκούφη, να υποθέσω ότι σας περισσεύουν αυτά τα χρήματα που ζητάει ο κ. Αλογοσκούφης;
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Είμαστε υποχρεωμένοι να αναδεικνύουμε όλες αυτές τις πρακτικές απέναντι στον ελληνικό λαό. Γιατί όπως σας είπα, τα φαινόμενα της διαφθοράς, τα οποία με ομπρέλα προστασίας της καλύπτει αυτή η κυβέρνηση, δεν οδηγούν πουθενά αλλού παρά στην αφαίμαξη πολλών χρημάτων, τεράστιων ποσών τα οποία διοχετεύονται σε λίγους. Το στόμα δεν θα μας το κλείσει κανείς.
Γ.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ο κ. Σκουρής.
Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Δύο ερωτήσεις στον κ. Παπακωνσταντίνου. Πρώτον, υιοθετείτε αυτά που λέει ο κ. Καρχιμάκης για τον κ. Αλογοσκούφη και κυρίως τους χαρακτηρισμούς; Και δεύτερον, ζητάτε παραίτηση του Υπουργού Οικονομίας μετά τα όσα ακούστηκαν («επικίνδυνος», «αντιδημοκρατικός», «ασύδοτος», «μειωμένης δημοκρατικής ευαισθησίας» κλπ.);
Και ήθελα να κάνω και μία ερώτηση στον κ. Καρχιμάκη. Γιατί κατά τη γνώμη του τα κάνει αυτά ο κ. Αλογοσκούφης; Από πολιτική αντίληψη, ή τον κατηγορείτε και για χρηματισμό, τουλάχιστον μελών της οικογενείας του, αν καλά άκουσα; Τον κατηγορείτε και για χρηματισμό, ή όλα αυτά τα κάνει ως εκπρόσωπος μιας συγκεκριμένης πολιτικής;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Να απαντήσω εγώ στο σκέλος που απευθύνθηκε σε μένα. Όπως βλέπετε, αυτή η Συνέντευξη Τύπου γίνεται στην Αίθουσα Τύπου του ΠΑΣΟΚ και δίπλα στον κ. Καρχιμάκη κάθεται ο Εκπρόσωπος Τύπου.
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Έχουμε πει κι άλλη φορά ότι αυτή η κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομίας, ο οποίος υλοποιεί αυτή την πολιτική, εφαρμόζουν μία πολιτική συγκέντρωσης του χρήματος στους λίγους, μία πολιτική της κάλυψης των φαινομένων της διαφθοράς, αυτή η πολιτική είναι μια πολιτική καταδικαστέα και θα συνεχίσουμε να καταδικάζουμε αυτές τις πολιτικές που υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Παρακαλώ
Β.ΣΚΟΥΡΗΣ: Για την παραίτηση του κ. Αλογοσκούφη;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ο κ. Πρωθυπουργός έχει το ρόλο να αναλάβει τις ευθύνες για μέλη της κυβέρνησής του.
Δ.ΜΠΟΤΩΝΗΣ: Με όλα αυτά τα στοιχεία που έχετε δώσει κατά καιρούς στη δημοσιότητα, ερωτήσεις και όλα αυτά που έχετε εδώ, εσείς θα έπρεπε να έχετε αγωγή στον κ. Αλογοσκούφη.
Και ένα δεύτερο. Ο κ. Αλογοσκούφης λέει ότι όλα αυτά είναι ψευδή, είναι συκοφαντικά. Δεν μπορεί να κάνει δηλαδή μία αγωγή, δεν έχει αυτό το δικαίωμα;
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Όλες οι αποδείξεις είναι εδώ. Και βεβαίως δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσω πρακτικές που ακολουθεί ο κ. Αλογοσκούφης κάνοντας αγωγές. Εμείς μιλάμε πολιτικά, συγκρουόμαστε πολιτικά, απαιτούμε πολιτικές απαντήσεις, γιατί όλα αυτά τα φαινόμενα λειτουργούν πάντα σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και σε βάρος του ελληνικού λαού.
Γ.ΤΣΑΚΙΡΗΣ: Ήθελα να ρωτήσω πόσο εμπιστοσύνη μπορεί να έχετε στη Δικαιοσύνη μετά και από όσα μάθαμε χθες, με τη μη διαβίβαση φακέλου στη Βουλή από τον Άρειο Πάγο σχετικά με τον κ. Παυλίδη.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Να κάνω εγώ μία γενική απάντηση επ’ αυτού. Εμείς έχουμε επανειλημμένα στηλιτεύσει τη λειτουργία συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών και βεβαίως την προσπάθεια της κυβέρνησης να χειραγωγήσει τη Δικαιοσύνη με κάθε μέσο.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν θέλουμε να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Γιατί αν το κάνουμε αυτό, υποσκάπτουμε ένα από τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος σε αυτή τη χώρα. Άρα εμείς θα εξακολουθήσουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και να στηρίζουμε όλους τους δικαστικούς λειτουργούς που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και να απονείμουν το δίκιο.
Γιατί αυτό είναι η Δικαιοσύνη, να απονέμεται δίκιο, να απονέμεται με σωστό τρόπο, σε σύντομο χρόνο και χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση. Και έχουμε εμπιστοσύνη ότι η πλειονότητα των δικαστικών λειτουργών αυτό επιχειρεί να κάνει.
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Να συμφωνήσω κι εγώ σε όλα όσα είπε ο Εκπρόσωπός μας και να επαναλάβω για άλλη μια φορά, και αυτό να αποτελέσει μήνυμα και προς τη Δικαιοσύνη, που δεν πιστεύω ότι παίρνει μηνύματα προαναγγελίας αποφάσεων από τον κ. Αλογοσκούφη, που δεν πιστεύω ότι αυτό το οποίο διατείνεται ο κ. Αλογοσκούφης ότι θα μου τα πάρει, εννοώντας προφανώς και συζητώντας σε στενούς του κύκλους ότι δεν θα υπάρξει δικαστής που δεν θα με δικάσει, να αντιληφθεί η Ελληνική Δικαιοσύνη ότι δεν μπορεί κανένας Υπουργός να προαναγγέλλει τις αποφάσεις της. Υπονοώντας βέβαια και διάφορα άλλα πράγματα.
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ο κ. Γιακουμής.
Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: Ήθελα να σας ρωτήσω, αν κατάλαβα καλά από τα όσα είπατε τελευταία για τον κ. Αλογοσκούφη, παρομοιάζετε τις πρακτικές που ακολουθεί ο Υπουργός με την περίοδο της χούντας;
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Έδωσα απάντηση, είπα: δεν θα χρησιμοποιήσω λέξεις οι οποίες οδηγούν στο παρελθόν. Θεωρώ λοιπόν ότι τα συμπεράσματα από όλα όσα είπα είναι δικά σας. Και νομίζω ότι έχουμε τη δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε τι εννοούμε και πού οδηγούν όλες αυτές οι συμπεριφορές και οι πρακτικές.
ΣΤ.ΓΙΑΝΝΙΣΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, θεωρείτε όμως ότι όλη αυτή τη πολεμική κατά του κ. Αλογοσκούφη, δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη, κινήθηκε συνεχώς στα πλαίσια της πολιτικής αντιπαράθεσης; Θεωρείτε ότι ίσως μερικές φορές κι εσείς κατά κάποιο τρόπο προσβάλατε προσωπικά τον κ. Αλογοσκούφη ώστε να καταλήξει σε αυτό το σημείο, να φτάσει στο σημείο να σας καταθέσει αγωγή;
Μ. ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Ακούστε. Πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους μας ότι όσοι ασχολούνται με την πολιτική είναι πρόσωπα που παράγουν πολιτικά αποτελέσματα. Και ως πρόσωπα, παράγοντας συγκεκριμένα πολιτικά αποτελέσματα κρίνονται και επικρίνονται.
Δεν είναι λοιπόν προσωπική η αντιπαράθεση με τον κ. Αλογοσκούφη, ο κ. Αλογοσκούφης με τις συμπεριφορές του παράγει ορισμένα αποτελέσματα και παράγει αποτελέσματα που έχουν να κάνουν με φαινόμενα διαφθοράς, με φαινόμενα αδιαφάνειας, με φαινόμενα συγκάλυψης. Και όλα αυτά τα φαινόμενα πλήττουν πρωτίστως τον ελληνικό λαό.
Αποτελέσματα δεν παράγουν ούτε οι πόρτες, ούτε τα τραπέζια, ούτε τα άψυχα αντικείμενα, παράγουν τα πρόσωπα. Και τα πρόσωπα κρίνονται. Επιτέλους πρέπει να διαχωρίσουμε αυτή τη φημολογία περί προσωπικών επιθέσεων. Δεν υπάρχουν προσωπικές επιθέσεις, έχουμε ένα δημοκρατικό δικαίωμα να ασκούμε κριτική, να κρίνουμε τις πράξεις και τις παραλείψεις της κυβέρνησης και βεβαίως να κρίνουμε τα πρόσωπα τα οποία οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα.
Όσον αφορά δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες, νομίζω ότι τα στοιχεία που παραθέτουμε κάθε φορά συγκλίνουν στο ότι όλη μας αυτή η αντιπαράθεση, η πολιτική αντιπαράθεση, είναι απολύτως αιτιολογημένη και εκφράζει το σύνολο του ελληνικού λαού.