Το πλήρες κείμενο της πολιτικής παρέμβασης-ομιλίας του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ (3 Ιούλη 2009)Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αποτελεί παράδοση και μάλιστα από τις παλαιότερες, μετά από μια εκλογική αναμέτρηση, να συνεδριάζουν τα όργανα για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Και αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό, αν έχουμε ήττα, αποτελεί παράδοση να βρίσκουμε τις αιτίες, να στρογγυλεύουμε τα πράγματα και να διατρανώνουμε την πίστη μας στη μελλοντική νίκη.
Αν πάλι μιλάμε για νίκη, αποτελεί παράδοση να πανηγυρίζουμε, να πιστώνουμε το μέγεθος της νίκης στον αρχηγό και να σκεπάζουμε τα λάθη για να μην εμποδίζουν την πορεία προς την επόμενη νίκη.
Το ίδιο συμβαίνει για πολλά θέματα. Όλα έχουν την παράδοσή τους.
Μετά από τριάντα πέντε χρόνια ΠΑΣΟΚ, πολλά αρχίζουν και μοιάζουν με παράδοση.
Με συνήθεια.
Εγώ ο ίδιος πιάνω τον εαυτό μου να ανέχεται πολλά, μόνο και μόνο από συνήθεια.
Όμως αν ένα Κίνημα Αλλαγής σαν το ΠΑΣΟΚ γίνει συνήθεια και παράδοση υπάρχει ο κίνδυνος ν’ αλλάξει ο λαός συνήθειες και να μας οδηγήσει σε συρρίκνωση.
Τα ίδια και τα ίδια δεν οδηγούν πουθενά.
Νιώθω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αναπτύξει τέτοιες αδράνειες στην ανάλυσή του που ακόμα και ατομική βόμβα να ρίξει ο Πρόεδρός μας, οι περισσότεροι θα μείνουμε κολλημένοι στην συνήθεια της αδράνειας, με αποτέλεσμα στην κοινωνία να φτάσει ο απόηχος μιας χειροβομβίδας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όπως έκανα πάντα, θα εκθέσω ξεκάθαρα την ανάλυσή μου για τις ευρωεκλογές, θα καταθέσω τις απόψεις μου με την ειλικρίνεια που μου επιβάλει η αγωνία μου για την πορεία του κινήματος μας στην τελική ευθεία για την ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας.
Κάποτε πρέπει να το πάρουμε απόφαση, ότι για να πείσουμε την κοινωνία να μας δώσει μια νέα πλατιά πλειοψηφία, πρέπει ν’ αλλάξουμε. Πρέπει να πάψουμε να πολιτευόμαστε από συνήθεια.
Πρέπει να ξαναλατρέψουμε την αλλαγή και την πρωτοπορία. Πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία στα καινούρια μηνύματα. Πρέπει ν’ αφήσουμε στην άκρη τις αυταπάτες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κάθε εκλογή και κάθε αποτέλεσμα στην πραγματικότητα κόβουν σα μαχαίρι την επανάπαυση στις παραδοσιακές αναλύσεις ρουτίνας.
Οι Ευρωεκλογές μοιάζουν με το τραγούδι της Μελίνας: «αγάπη που ‘γινε δίκοπο μαχαίρι». Μοιάζουν και με νόμισμα με δύο όψεις.
Διχασμένες ερμηνείες,
Διχασμένα συναισθήματα.
Νικήσαμε. Ναι.
Νίκησε ο Πρόεδρος. Ναι.
Είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην επάνοδο στην εξουσία. Ναι.
Μετά από πολλά χρόνια βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να συνεδριάσουμε έχοντας μπροστά μας ένα πολιτικό τοπίο δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο για το ΠΑ.ΣΟ.Κ και τον ελληνικό λαό.
Είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που το ΠΑ.ΣΟ.Κ κέρδισε την Ν.Δ.
Είναι η πρώτη φορά που ο Πρόεδρός μας Γεώργιος Α. Παπανδρέου κέρδισε τον κ. Καραμανλή και η νίκη αυτή πρέπει να πιστωθεί στον Πρόεδρό μας που διέσχισε ακούραστος όλη την Ελλάδα.
Ταρακούνησε και ζωντάνεψε τον κόσμο μας, δίνοντας του, προοπτική και αγωνιστική δύναμη για να αντιπαρατεθεί απέναντι στην δεξιά.
Είναι βέβαιο ότι όχι μόνο η Ν.Δ έχασε καθαρά αλλά και ο κ. Καραμανλής έπαψε πλέον να διαθέτει την νομιμοποίηση του άμεμπτου και ακέραιου ηγέτη.
Δεν διαθέτει πλέον κανένα ηθικό πλεονέκτημα.
Αντίθετα ο Πρόεδρός μας διαθέτει πλέον την εικόνα του στιβαρού και αποφασιστικού ηγέτη που έχει επίγνωση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο τόπος και θέλει να δώσει λύση.
Αυτή είναι η μία κόψη του μαχαιριού. Η μία όψη του νομίσματος.
Απ’ την άλλη, όμως, να σκεφτούμε.
Πόσο μακρύτερα θα ‘χαμε φτάσει, αν είχαμε πλαισιώσει το λόγο του Προέδρου με συγκεκριμένες λύσεις που περίμενε ο κόσμος ν’ ακούσει;
Πόσο πλατύτερη θα ‘ταν η νίκη, αν είχαμε πείσει ότι δεν θέλουμε να ξανάρθουμε στην κυβέρνηση για να εξουσιάσουμε, αλλά για ν’ αλλάξουμε ξανά την Ελλάδα;
Πόσο ασφαλέστερη θα ‘ταν η προοπτική της αυτοδυναμίας αν είχαμε πυροδοτήσει τη δημόσια συνείδηση και αν μπορούσαμε να φέρναμε το λαό στην κάλπη;
Πήραμε περισσότερες ψήφους από πριν;
Όχι.
Μετακινήθηκαν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας σε μας αναζητώντας νέα ελπίδα;
Όχι.
Αγγίξαμε τις ψυχές των αριστερών πολιτών που έμειναν στο σπίτι και αρκέστηκαν σ’ ένα δικό τους ατομικό πικραμένο διάλογο με το κόμμα τους, αντί να έρθουν στην κάλπη να βρουν τη λύση στο ΠΑΣΟΚ;
Όχι.
Αυτή είναι η άλλη, η κακή κόψη του μαχαιριού σύντροφοι. Η άλλη όψη του νομίσματος.
Κι αν κλείσουμε τα μάτια σ’ αυτή την πραγματικότητα, φοβάμαι ότι ο λαός θα μας σπρώξει σιγά – σιγά, στο ίδιο κάδρο με τη Νέα Δημοκρατία, ως μέρος του προβλήματος και όχι ως μέρος της λύσης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το εκλογικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών κρύβει ορισμένες παγίδες τις οποίες πρέπει να προσέξουμε.
Η διαφορά των 4,5 μονάδων που έχουμε από την Ν.Δ δείχνει ότι χρειάζεται ακόμα αρκετή δουλειά για να σφραγιστεί η νίκη που θα δίνει κυβερνητική αυτοδυναμία.
Το ποσοστό της αποχής είναι αρκετά μεγάλο.
Η απάθεια του λαού είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο και πρέπει να μας προβληματίσει.
Τι συμβαίνει και παρόλη την δυναμική εκλογική μας καμπάνια ο λαός εξακολουθεί να παραμένει αδιάφορος;
Γιατί ενώ είχε την επιλογή ψήφου διαμαρτυρίας προτίμησε τις παραλίες;
Είναι βέβαιο και τα εκλογικά αποτελέσματα το δείχνουν, ότι η παραδοσιακή αριστερά έχασε τελείως την εναλλακτική ταυτότητά της, προσκολλημένη σε στείρες και ανέφικτες προτάσεις.
Το αποτέλεσμα των οικολόγων είναι καθαρά ψήφος διαμαρτυρίας. Με θολές προτάσεις δεν συγκροτείς ιδεολογία για το περιβάλλον.
Υπάρχει όμως, συντρόφισσες και σύντροφοι ένα ανησυχητικό αποτέλεσμα που σχετίζεται με την άνοδο της ακροδεξιάς στην χώρα μας.
Βέβαια το φαινόμενο συντηρικοποίησης της κοινωνίας δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο αλλά και Ευρωπαϊκό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε όλη την Ευρώπη η κοινωνία αρχίζει να γυρίζει την πλάτη στα κατεστημένα κόμματα, μα πιο πολύ τη γύρισε στη Σοσιαλδημοκρατία.
Στη Σοσιαλδημοκρατία που δεν έπεισε. Που δεν ενέπνευσε. Που δεν πήρε συγχωροχάρτι για το γεγονός ότι η σημερινή τρομακτική κρίση γεννήθηκε με την ανοχή της.
Οι κλέφτες του σήμερα ήσαν κλέφτες και χθες.
Η φτώχια του σήμερα έχει αιτίες και στο χθες.
Η αίσθηση ματαιότητας του αγώνα και της δράσης των πολιτών σήμερα γεννήθηκε πολύ πριν, όταν σε όλη την Ευρώπη, οι εργαζόμενοι ήσαν στη γωνία και έβλεπαν κάποιους να πλουτίζουν ασύστολα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάσουμε. Για μας, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει μεγάλη σημασία να κατανοήσουμε το γιατί υπάρχει αύξηση των ακροδεξιών και συντηρητικών σχηματισμών με ταυτόχρονη απόρριψη μιας σοσιαλδημοκρατικής προοπτικής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το συμπέρασμα είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ νίκησε στις εκλογές αλλά η πολιτική ευθύνη που αναλαμβάνει είναι μεγάλη.
Η νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ εκ των πραγμάτων έχει «πιλοτικό χαρακτήρα» σε σχέση με τις απαντήσεις και τις λύσεις που μπορεί να δώσει η σοσιαλδημοκρατία στα αδιέξοδα των συντηρητικών πολιτικών και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πρόεδρος μας είναι και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Όπως το ’81 ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Μιττεράν σάλπισαν τον αέρα της Αλλαγής στην Νότια Ευρώπη, έτσι μπορεί και πρέπει να γίνει και τώρα.
Είναι πλέον δική μας ευθύνη να πείσουμε τους πολίτες να εμπιστευτούν το κίνημά μας.
Πρέπει να πείσουμε τους πολίτες να κάνουν δικό τους κτήμα την διακυβέρνηση της χώρας.
Η παρουσία μας πρέπει να γίνει δυναμική στην κοινωνία την οποία πρέπει να επανασυσπειρώσουμε γύρω από την πολιτική.
Με οργανωμένη και συγκροτημένη παρέμβαση μπορούμε να ανατρέψουμε την χαλαρή ενασχόληση, την βαριεστημένη παρουσία, την αμφισβήτηση, τη αδιαφορία.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ οφείλει να εξηγήσει στο λαό αυτά που συμβαίνουν και να καταθέσει την πρόταση του για την διακυβέρνηση της χώρας.
Η Ν.Δ βρίσκεται παγιδευμένη στις 151 έδρες και δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική. Θα σέρνεται από τους πολιτικούς υπεύθυνους των σκανδάλων και τους μικροεκβιασμούς των υπουργήσιμων.
Μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει δυνατότητες για την μεγάλη ανατροπή αν επανασυνδεθεί με τις λαϊκές δυνάμεις που παραδοσιακά το στήριξαν και δημιούργησαν το πλειοψηφικό ρεύμα που το έφεραν στην εξουσία.
Η επανασύνδεση θα γίνει αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ ανοίξει όλα τα καυτά θέματα, τα θέσει σε δημόσιο διάλογο και ταυτόχρονα να δεσμευτεί τουλάχιστον για την ειλικρινή πρόθεσή του να τα λύσει και τις βέβαιες δυνατότητες που έχει γι’ αυτό.
Ο ελληνικός λαός δεν χρειάζεται γενικότητες αλλά συγκεκριμένο πρόγραμμα όπως το ’81 (πρόγραμμα 100 ημερών) για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα της Νέας Αλλαγής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για να πάμε στις εκλογές χρειάζεται να έχουμε υπόψη μας μερικά πολύ βασικά πράγματα.
Μερικά πολύ συγκεκριμένα πράγματα:
Κατ’ αρχήν χρειαζόμαστε συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα.
Πρέπει να προσδιορίσουμε τις στρατηγικές μας και να εξειδικεύσουμε προτάσεις προσαρμοσμένες στην ιδεολογία μας.
Που σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να εξηγήσει στο λαό:
► ποιο κράτος θέλει
► ποιος θα είναι ο ρόλος του κράτους
1. στην ανάπτυξη
2. στην οικονομία
3. στην υγεία
4. στην παιδεία
5. στην κοινωνική ασφάλιση
6. στις εργασιακές σχέσεις, κ.λ.π.
και να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά, την οργάνωση και τη λειτουργία αυτού του κράτους, σε σύγχρονη βάση.
Η «απόσυρση» του κράτους έχει απαξιωθεί ως εργαλείο οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και έχει υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας μας.
Αυτό δεν σημαίνει επιστροφή στον κρατισμό, ο οποίος έχει αποτύχει ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, αλλά λειτουργία ενός κράτους που θα κυριαρχείται από κοινωνικά χαρακτηριστικά, εμποδίζοντας την ανάπτυξη κάθε είδους ασυδοσίας.
Χρειαζόμαστε ένα κράτος ρυθμιστή, ένα κράτος που θα αρνηθεί το ρόλο του μεσάζοντα για να επιβραβεύσει τους πολιτικούς που θεωρούν ότι κατέχουν μετοχές ανωνύμου εταιρείας για να εισπράξουν κέρδη.
Το πολιτικό σύστημα της χώρας ζει στον αστερισμό των αποκαλύψεων του Χριστοφοράκου και το ζήτημα δεν είναι αν κάποια αδικήματα έχουν παραγραφεί, αλλά αν υπάρχει δυνατότητα οι πολιτικοί να αποκτήσουν αξιοπιστία και ευθύνη σεβασμού του δημόσιου συμφέροντος.
Δεν γίνεται να φορολογείται ο Ελληνικός Λαός και να αυξάνεται το δημόσιο χρέος για να πλουτήσουν κάποιοι. Έχουν χρέος όσοι ευθύνονται για την αδιαφάνεια να μιλήσουν.
Στα κόμματα ηγεσίας δεν ευθύνονται μόνο κάποια μεμονωμένα άτομα αλλά τα συστήματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία. Είναι ώρα πλέον να αναλάβουμε όλοι της ευθύνες μας, όποιες και αν είναι για να αποκατασταθεί μια στοιχειώδη ηθική ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει:
-Να εξηγήσει στο λαό πως θα φορολογήσει τον πλούτο και πως θα προστατεύσει το εισόδημα των εργαζόμενων, των αγροτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων.
-Να εξηγήσει πως θα διαχειριστεί τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των πολιτών.
-Να ενημερώσει το λαό για τις προτάσεις του σε θέματα Δημόσιας υγείας η οποία καταρρέει κάτω από το βάρος των υπέρογκων χρεών.
-Να στηρίξει τη Δημόσια παιδεία.
Αλήθεια για πιο λόγο η νεολαία μας πρέπει να κάνει την προσπάθεια για το πανεπιστήμιο;
Τι προσφέρει η τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Ποιός ο λόγος που πρέπει να ξοδεύονται τα νοικοκυριά για να σπουδάσουν τα παιδιά μας;
Για να αμείβονται με 600 €;
-Να προστατεύσει την απασχόληση και να εγγυηθεί την εργασία.
-Να εξηγήσει στο λαό πως θα αντιμετωπίσει την ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία.
-Να δεσμευτεί και να εξαγγείλει ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία της Δημόσιας περιουσίας.
Πως θα πεισθούν αλήθεια οι πολίτες να πληρώνουν τους φόρους τους όταν η δημόσια περιουσία εκποιείται με τόση θρασύτητα;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να πείσει ότι επιδιώκει την εξουσία για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Λαού και να βγάλει την χώρα από την κρίση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ χρειάζεται να πείσει το Λαό περισσότερο για τις προθέσεις του μιας και οι δυνατότητες είναι πολλές φορές δεδομένες.
Πρέπει να οικοδομήσουμε μια έντιμη και ειλικρινή σχέση με το Λαό, ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο αλλά συγχρόνως να πείσουμε ότι θα τιμήσουμε την υπογραφή μας σ’ αυτό.
Σ’ αυτή λοιπόν τη συγκυρία το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, καταθέτοντας στον Ελληνικό λαό συγκροτημένη πρόταση για το κοινωνικό κράτος, που διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή, την οικονομία των πολιτών, το περιβάλλον, την οικονομική Δημοκρατία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το δεύτερο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι ένα κόμμα όπου το στελεχιακό δυναμικό δουλεύει συντονισμένα και ενωτικά.
Η πορεία μας προς τις εκλογές δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά των ευρωεκλογών.
Η δεξιά θα επιχειρήσει με την κινδυνολογία και την κρατική μηχανή να αντισταθεί.
Εμείς μόνο μ’ ένα κόμμα συνθετικό και αποφασισμένο μπορούμε να απαντήσουμε.
Για να νικήσουμε απαιτείται συλλογική και συντονισμένη προσπάθεια για να μειωθούν στο ελάχιστο οι μικροπολιτικές επιδιώξεις.
Ο ελληνικός λαός περιμένει από εμάς υπερβάσεις και μόνο η ενιαία έκφραση του κόμματος μπορεί να του τη δώσει.
Σ’ αυτές τις εκλογές δεν περισσεύει κανείς και είναι χρέος της κομματικής ηγεσίας να το εγγυηθεί. Όλοι οφείλουν να συστρατευθούν και να οργώσουμε την Ελλάδα από το Σουφλί μέχρι τη Γαύδο. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι οι εκλογές εξαρτώνται μόνο από μας και μόνο έτσι θα κερδίσουμε.
Όταν ο λαός είναι σε σύγχυση, αποκλεισμό ή ομηρία, δεν πρόκειται να ενεργοποιηθεί, δεν πρόκειται να συναινέσει στην ανασυγκρότηση της χώρας, αν δεν έχουμε ένα κόμμα ισχυρό να τον ταρακουνήσει και να τον καθοδηγήσει.
Η πορεία μας προς την εξουσία είναι δεδομένη.
Η διακυβέρνηση όμως της χώρας θα είναι δύσκολη και επίπονη και ίσως και μη αρεστή, διότι χρειάζονται μέτρα και πολύ συγκεκριμένες πολιτικές για να βγούμε από την Εθνική και την Διεθνή κρίση.
Η πορεία του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε συγκεκριμένο μονόδρομο.
Υπηρετώντας εμφανώς το κοινωνικό κράτος, μπορεί να ελπίζει στη στήριξη των πολιτών.
Πάμε κοντά στο λαό, Ξαναφέρνουμε κοντά μας τη νεολαία.
Με τη συμμετοχή, με τη σοβαρότητα και με τους πολίτες συμμάχους μας έχουμε το δικαίωμα και την πίστη να λέμε ότι θα πετύχουμε!!!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σ’ αυτό το περιβάλλον, το ζητούμενο δεν είναι μόνο μια κυβερνητική αυτοδυναμία. Την ώρα που έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του λαού στο πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση θα γίνει αυτός που θα επιδιώξει την κοινωνική αυτοδυναμία.
Αυτός που θα σβήσει το κοντέρ της αντιπαράθεσης για την εξουσία και θα γράψει χιλιόμετρα μιλώντας με την κοινωνία.
Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το ’81 σήμαινε κυβέρνηση κοινωνικής αυτοδυναμίας. Σήμαινε συσχετισμούς μέσα στους οποίους ο λαός ένιωσε αγάπη, φροντίδα, ζεστασιά.
Ένιωσε ικανός να πετύχει το ακατόρθωτο. Πέταξε σαν αητός ο λαός.
Και σήμερα έχει γίνει ο λαός αντικείμενο μετρήσεων που καταγράφουν αν μπορεί ακόμη να σέρνεται στον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης.
Ο λαός δεν αγαπά τις «λευκές επιταγές». Ούτε τις δίνει, ούτε τις παίρνει.
Ο λαός θέλει μια σύγχρονη, συλλογική, διάφανη και ασυμβίβαστη πορεία προς τον σοσιαλισμό.
Κάνουμε βήμα εμπρός για να πάμε απ’ την παράδοση στο μέλλον. Για να πάμε μπροστά τα πράγματα. Για ν’ ανοίξουμε τα αυτιά, τα μάτια και τις καρδιές μας και να συναντηθούμε με τη νέα κοινωνική πλειοψηφία που έχει διαμορφωθεί.
Για να ξαναγράψουμε την ιστορία απ’ την αρχή.
Για να γίνουν οι επόμενες εθνικές εκλογές νέα αφετηρία για τους Έλληνες και τερματισμός αδιέξοδων φιλοδοξιών.
Δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα κόμματα το 2009.Υπάρχουν μικρές και μεγάλες αλήθειες που η κοινωνία είναι έτοιμη ν’ ακολουθήσει.
Αποτελεί παράδοση και μάλιστα από τις παλαιότερες, μετά από μια εκλογική αναμέτρηση, να συνεδριάζουν τα όργανα για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Και αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό, αν έχουμε ήττα, αποτελεί παράδοση να βρίσκουμε τις αιτίες, να στρογγυλεύουμε τα πράγματα και να διατρανώνουμε την πίστη μας στη μελλοντική νίκη.
Αν πάλι μιλάμε για νίκη, αποτελεί παράδοση να πανηγυρίζουμε, να πιστώνουμε το μέγεθος της νίκης στον αρχηγό και να σκεπάζουμε τα λάθη για να μην εμποδίζουν την πορεία προς την επόμενη νίκη.
Το ίδιο συμβαίνει για πολλά θέματα. Όλα έχουν την παράδοσή τους.
Μετά από τριάντα πέντε χρόνια ΠΑΣΟΚ, πολλά αρχίζουν και μοιάζουν με παράδοση.
Με συνήθεια.
Εγώ ο ίδιος πιάνω τον εαυτό μου να ανέχεται πολλά, μόνο και μόνο από συνήθεια.
Όμως αν ένα Κίνημα Αλλαγής σαν το ΠΑΣΟΚ γίνει συνήθεια και παράδοση υπάρχει ο κίνδυνος ν’ αλλάξει ο λαός συνήθειες και να μας οδηγήσει σε συρρίκνωση.
Τα ίδια και τα ίδια δεν οδηγούν πουθενά.
Νιώθω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αναπτύξει τέτοιες αδράνειες στην ανάλυσή του που ακόμα και ατομική βόμβα να ρίξει ο Πρόεδρός μας, οι περισσότεροι θα μείνουμε κολλημένοι στην συνήθεια της αδράνειας, με αποτέλεσμα στην κοινωνία να φτάσει ο απόηχος μιας χειροβομβίδας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όπως έκανα πάντα, θα εκθέσω ξεκάθαρα την ανάλυσή μου για τις ευρωεκλογές, θα καταθέσω τις απόψεις μου με την ειλικρίνεια που μου επιβάλει η αγωνία μου για την πορεία του κινήματος μας στην τελική ευθεία για την ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας.
Κάποτε πρέπει να το πάρουμε απόφαση, ότι για να πείσουμε την κοινωνία να μας δώσει μια νέα πλατιά πλειοψηφία, πρέπει ν’ αλλάξουμε. Πρέπει να πάψουμε να πολιτευόμαστε από συνήθεια.
Πρέπει να ξαναλατρέψουμε την αλλαγή και την πρωτοπορία. Πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία στα καινούρια μηνύματα. Πρέπει ν’ αφήσουμε στην άκρη τις αυταπάτες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κάθε εκλογή και κάθε αποτέλεσμα στην πραγματικότητα κόβουν σα μαχαίρι την επανάπαυση στις παραδοσιακές αναλύσεις ρουτίνας.
Οι Ευρωεκλογές μοιάζουν με το τραγούδι της Μελίνας: «αγάπη που ‘γινε δίκοπο μαχαίρι». Μοιάζουν και με νόμισμα με δύο όψεις.
Διχασμένες ερμηνείες,
Διχασμένα συναισθήματα.
Νικήσαμε. Ναι.
Νίκησε ο Πρόεδρος. Ναι.
Είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην επάνοδο στην εξουσία. Ναι.
Μετά από πολλά χρόνια βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να συνεδριάσουμε έχοντας μπροστά μας ένα πολιτικό τοπίο δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο για το ΠΑ.ΣΟ.Κ και τον ελληνικό λαό.
Είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που το ΠΑ.ΣΟ.Κ κέρδισε την Ν.Δ.
Είναι η πρώτη φορά που ο Πρόεδρός μας Γεώργιος Α. Παπανδρέου κέρδισε τον κ. Καραμανλή και η νίκη αυτή πρέπει να πιστωθεί στον Πρόεδρό μας που διέσχισε ακούραστος όλη την Ελλάδα.
Ταρακούνησε και ζωντάνεψε τον κόσμο μας, δίνοντας του, προοπτική και αγωνιστική δύναμη για να αντιπαρατεθεί απέναντι στην δεξιά.
Είναι βέβαιο ότι όχι μόνο η Ν.Δ έχασε καθαρά αλλά και ο κ. Καραμανλής έπαψε πλέον να διαθέτει την νομιμοποίηση του άμεμπτου και ακέραιου ηγέτη.
Δεν διαθέτει πλέον κανένα ηθικό πλεονέκτημα.
Αντίθετα ο Πρόεδρός μας διαθέτει πλέον την εικόνα του στιβαρού και αποφασιστικού ηγέτη που έχει επίγνωση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο τόπος και θέλει να δώσει λύση.
Αυτή είναι η μία κόψη του μαχαιριού. Η μία όψη του νομίσματος.
Απ’ την άλλη, όμως, να σκεφτούμε.
Πόσο μακρύτερα θα ‘χαμε φτάσει, αν είχαμε πλαισιώσει το λόγο του Προέδρου με συγκεκριμένες λύσεις που περίμενε ο κόσμος ν’ ακούσει;
Πόσο πλατύτερη θα ‘ταν η νίκη, αν είχαμε πείσει ότι δεν θέλουμε να ξανάρθουμε στην κυβέρνηση για να εξουσιάσουμε, αλλά για ν’ αλλάξουμε ξανά την Ελλάδα;
Πόσο ασφαλέστερη θα ‘ταν η προοπτική της αυτοδυναμίας αν είχαμε πυροδοτήσει τη δημόσια συνείδηση και αν μπορούσαμε να φέρναμε το λαό στην κάλπη;
Πήραμε περισσότερες ψήφους από πριν;
Όχι.
Μετακινήθηκαν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας σε μας αναζητώντας νέα ελπίδα;
Όχι.
Αγγίξαμε τις ψυχές των αριστερών πολιτών που έμειναν στο σπίτι και αρκέστηκαν σ’ ένα δικό τους ατομικό πικραμένο διάλογο με το κόμμα τους, αντί να έρθουν στην κάλπη να βρουν τη λύση στο ΠΑΣΟΚ;
Όχι.
Αυτή είναι η άλλη, η κακή κόψη του μαχαιριού σύντροφοι. Η άλλη όψη του νομίσματος.
Κι αν κλείσουμε τα μάτια σ’ αυτή την πραγματικότητα, φοβάμαι ότι ο λαός θα μας σπρώξει σιγά – σιγά, στο ίδιο κάδρο με τη Νέα Δημοκρατία, ως μέρος του προβλήματος και όχι ως μέρος της λύσης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το εκλογικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών κρύβει ορισμένες παγίδες τις οποίες πρέπει να προσέξουμε.
Η διαφορά των 4,5 μονάδων που έχουμε από την Ν.Δ δείχνει ότι χρειάζεται ακόμα αρκετή δουλειά για να σφραγιστεί η νίκη που θα δίνει κυβερνητική αυτοδυναμία.
Το ποσοστό της αποχής είναι αρκετά μεγάλο.
Η απάθεια του λαού είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο και πρέπει να μας προβληματίσει.
Τι συμβαίνει και παρόλη την δυναμική εκλογική μας καμπάνια ο λαός εξακολουθεί να παραμένει αδιάφορος;
Γιατί ενώ είχε την επιλογή ψήφου διαμαρτυρίας προτίμησε τις παραλίες;
Είναι βέβαιο και τα εκλογικά αποτελέσματα το δείχνουν, ότι η παραδοσιακή αριστερά έχασε τελείως την εναλλακτική ταυτότητά της, προσκολλημένη σε στείρες και ανέφικτες προτάσεις.
Το αποτέλεσμα των οικολόγων είναι καθαρά ψήφος διαμαρτυρίας. Με θολές προτάσεις δεν συγκροτείς ιδεολογία για το περιβάλλον.
Υπάρχει όμως, συντρόφισσες και σύντροφοι ένα ανησυχητικό αποτέλεσμα που σχετίζεται με την άνοδο της ακροδεξιάς στην χώρα μας.
Βέβαια το φαινόμενο συντηρικοποίησης της κοινωνίας δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο αλλά και Ευρωπαϊκό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε όλη την Ευρώπη η κοινωνία αρχίζει να γυρίζει την πλάτη στα κατεστημένα κόμματα, μα πιο πολύ τη γύρισε στη Σοσιαλδημοκρατία.
Στη Σοσιαλδημοκρατία που δεν έπεισε. Που δεν ενέπνευσε. Που δεν πήρε συγχωροχάρτι για το γεγονός ότι η σημερινή τρομακτική κρίση γεννήθηκε με την ανοχή της.
Οι κλέφτες του σήμερα ήσαν κλέφτες και χθες.
Η φτώχια του σήμερα έχει αιτίες και στο χθες.
Η αίσθηση ματαιότητας του αγώνα και της δράσης των πολιτών σήμερα γεννήθηκε πολύ πριν, όταν σε όλη την Ευρώπη, οι εργαζόμενοι ήσαν στη γωνία και έβλεπαν κάποιους να πλουτίζουν ασύστολα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάσουμε. Για μας, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει μεγάλη σημασία να κατανοήσουμε το γιατί υπάρχει αύξηση των ακροδεξιών και συντηρητικών σχηματισμών με ταυτόχρονη απόρριψη μιας σοσιαλδημοκρατικής προοπτικής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το συμπέρασμα είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ νίκησε στις εκλογές αλλά η πολιτική ευθύνη που αναλαμβάνει είναι μεγάλη.
Η νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ εκ των πραγμάτων έχει «πιλοτικό χαρακτήρα» σε σχέση με τις απαντήσεις και τις λύσεις που μπορεί να δώσει η σοσιαλδημοκρατία στα αδιέξοδα των συντηρητικών πολιτικών και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πρόεδρος μας είναι και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Όπως το ’81 ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Μιττεράν σάλπισαν τον αέρα της Αλλαγής στην Νότια Ευρώπη, έτσι μπορεί και πρέπει να γίνει και τώρα.
Είναι πλέον δική μας ευθύνη να πείσουμε τους πολίτες να εμπιστευτούν το κίνημά μας.
Πρέπει να πείσουμε τους πολίτες να κάνουν δικό τους κτήμα την διακυβέρνηση της χώρας.
Η παρουσία μας πρέπει να γίνει δυναμική στην κοινωνία την οποία πρέπει να επανασυσπειρώσουμε γύρω από την πολιτική.
Με οργανωμένη και συγκροτημένη παρέμβαση μπορούμε να ανατρέψουμε την χαλαρή ενασχόληση, την βαριεστημένη παρουσία, την αμφισβήτηση, τη αδιαφορία.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ οφείλει να εξηγήσει στο λαό αυτά που συμβαίνουν και να καταθέσει την πρόταση του για την διακυβέρνηση της χώρας.
Η Ν.Δ βρίσκεται παγιδευμένη στις 151 έδρες και δεν πρόκειται να αλλάξει πολιτική. Θα σέρνεται από τους πολιτικούς υπεύθυνους των σκανδάλων και τους μικροεκβιασμούς των υπουργήσιμων.
Μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει δυνατότητες για την μεγάλη ανατροπή αν επανασυνδεθεί με τις λαϊκές δυνάμεις που παραδοσιακά το στήριξαν και δημιούργησαν το πλειοψηφικό ρεύμα που το έφεραν στην εξουσία.
Η επανασύνδεση θα γίνει αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ ανοίξει όλα τα καυτά θέματα, τα θέσει σε δημόσιο διάλογο και ταυτόχρονα να δεσμευτεί τουλάχιστον για την ειλικρινή πρόθεσή του να τα λύσει και τις βέβαιες δυνατότητες που έχει γι’ αυτό.
Ο ελληνικός λαός δεν χρειάζεται γενικότητες αλλά συγκεκριμένο πρόγραμμα όπως το ’81 (πρόγραμμα 100 ημερών) για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα της Νέας Αλλαγής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για να πάμε στις εκλογές χρειάζεται να έχουμε υπόψη μας μερικά πολύ βασικά πράγματα.
Μερικά πολύ συγκεκριμένα πράγματα:
Κατ’ αρχήν χρειαζόμαστε συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα.
Πρέπει να προσδιορίσουμε τις στρατηγικές μας και να εξειδικεύσουμε προτάσεις προσαρμοσμένες στην ιδεολογία μας.
Που σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να εξηγήσει στο λαό:
► ποιο κράτος θέλει
► ποιος θα είναι ο ρόλος του κράτους
1. στην ανάπτυξη
2. στην οικονομία
3. στην υγεία
4. στην παιδεία
5. στην κοινωνική ασφάλιση
6. στις εργασιακές σχέσεις, κ.λ.π.
και να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά, την οργάνωση και τη λειτουργία αυτού του κράτους, σε σύγχρονη βάση.
Η «απόσυρση» του κράτους έχει απαξιωθεί ως εργαλείο οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και έχει υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας μας.
Αυτό δεν σημαίνει επιστροφή στον κρατισμό, ο οποίος έχει αποτύχει ως μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, αλλά λειτουργία ενός κράτους που θα κυριαρχείται από κοινωνικά χαρακτηριστικά, εμποδίζοντας την ανάπτυξη κάθε είδους ασυδοσίας.
Χρειαζόμαστε ένα κράτος ρυθμιστή, ένα κράτος που θα αρνηθεί το ρόλο του μεσάζοντα για να επιβραβεύσει τους πολιτικούς που θεωρούν ότι κατέχουν μετοχές ανωνύμου εταιρείας για να εισπράξουν κέρδη.
Το πολιτικό σύστημα της χώρας ζει στον αστερισμό των αποκαλύψεων του Χριστοφοράκου και το ζήτημα δεν είναι αν κάποια αδικήματα έχουν παραγραφεί, αλλά αν υπάρχει δυνατότητα οι πολιτικοί να αποκτήσουν αξιοπιστία και ευθύνη σεβασμού του δημόσιου συμφέροντος.
Δεν γίνεται να φορολογείται ο Ελληνικός Λαός και να αυξάνεται το δημόσιο χρέος για να πλουτήσουν κάποιοι. Έχουν χρέος όσοι ευθύνονται για την αδιαφάνεια να μιλήσουν.
Στα κόμματα ηγεσίας δεν ευθύνονται μόνο κάποια μεμονωμένα άτομα αλλά τα συστήματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία. Είναι ώρα πλέον να αναλάβουμε όλοι της ευθύνες μας, όποιες και αν είναι για να αποκατασταθεί μια στοιχειώδη ηθική ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει:
-Να εξηγήσει στο λαό πως θα φορολογήσει τον πλούτο και πως θα προστατεύσει το εισόδημα των εργαζόμενων, των αγροτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων.
-Να εξηγήσει πως θα διαχειριστεί τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των πολιτών.
-Να ενημερώσει το λαό για τις προτάσεις του σε θέματα Δημόσιας υγείας η οποία καταρρέει κάτω από το βάρος των υπέρογκων χρεών.
-Να στηρίξει τη Δημόσια παιδεία.
Αλήθεια για πιο λόγο η νεολαία μας πρέπει να κάνει την προσπάθεια για το πανεπιστήμιο;
Τι προσφέρει η τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Ποιός ο λόγος που πρέπει να ξοδεύονται τα νοικοκυριά για να σπουδάσουν τα παιδιά μας;
Για να αμείβονται με 600 €;
-Να προστατεύσει την απασχόληση και να εγγυηθεί την εργασία.
-Να εξηγήσει στο λαό πως θα αντιμετωπίσει την ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία.
-Να δεσμευτεί και να εξαγγείλει ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία της Δημόσιας περιουσίας.
Πως θα πεισθούν αλήθεια οι πολίτες να πληρώνουν τους φόρους τους όταν η δημόσια περιουσία εκποιείται με τόση θρασύτητα;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να πείσει ότι επιδιώκει την εξουσία για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Λαού και να βγάλει την χώρα από την κρίση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ χρειάζεται να πείσει το Λαό περισσότερο για τις προθέσεις του μιας και οι δυνατότητες είναι πολλές φορές δεδομένες.
Πρέπει να οικοδομήσουμε μια έντιμη και ειλικρινή σχέση με το Λαό, ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο αλλά συγχρόνως να πείσουμε ότι θα τιμήσουμε την υπογραφή μας σ’ αυτό.
Σ’ αυτή λοιπόν τη συγκυρία το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, καταθέτοντας στον Ελληνικό λαό συγκροτημένη πρόταση για το κοινωνικό κράτος, που διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή, την οικονομία των πολιτών, το περιβάλλον, την οικονομική Δημοκρατία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το δεύτερο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι ένα κόμμα όπου το στελεχιακό δυναμικό δουλεύει συντονισμένα και ενωτικά.
Η πορεία μας προς τις εκλογές δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά των ευρωεκλογών.
Η δεξιά θα επιχειρήσει με την κινδυνολογία και την κρατική μηχανή να αντισταθεί.
Εμείς μόνο μ’ ένα κόμμα συνθετικό και αποφασισμένο μπορούμε να απαντήσουμε.
Για να νικήσουμε απαιτείται συλλογική και συντονισμένη προσπάθεια για να μειωθούν στο ελάχιστο οι μικροπολιτικές επιδιώξεις.
Ο ελληνικός λαός περιμένει από εμάς υπερβάσεις και μόνο η ενιαία έκφραση του κόμματος μπορεί να του τη δώσει.
Σ’ αυτές τις εκλογές δεν περισσεύει κανείς και είναι χρέος της κομματικής ηγεσίας να το εγγυηθεί. Όλοι οφείλουν να συστρατευθούν και να οργώσουμε την Ελλάδα από το Σουφλί μέχρι τη Γαύδο. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι οι εκλογές εξαρτώνται μόνο από μας και μόνο έτσι θα κερδίσουμε.
Όταν ο λαός είναι σε σύγχυση, αποκλεισμό ή ομηρία, δεν πρόκειται να ενεργοποιηθεί, δεν πρόκειται να συναινέσει στην ανασυγκρότηση της χώρας, αν δεν έχουμε ένα κόμμα ισχυρό να τον ταρακουνήσει και να τον καθοδηγήσει.
Η πορεία μας προς την εξουσία είναι δεδομένη.
Η διακυβέρνηση όμως της χώρας θα είναι δύσκολη και επίπονη και ίσως και μη αρεστή, διότι χρειάζονται μέτρα και πολύ συγκεκριμένες πολιτικές για να βγούμε από την Εθνική και την Διεθνή κρίση.
Η πορεία του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε συγκεκριμένο μονόδρομο.
Υπηρετώντας εμφανώς το κοινωνικό κράτος, μπορεί να ελπίζει στη στήριξη των πολιτών.
Πάμε κοντά στο λαό, Ξαναφέρνουμε κοντά μας τη νεολαία.
Με τη συμμετοχή, με τη σοβαρότητα και με τους πολίτες συμμάχους μας έχουμε το δικαίωμα και την πίστη να λέμε ότι θα πετύχουμε!!!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σ’ αυτό το περιβάλλον, το ζητούμενο δεν είναι μόνο μια κυβερνητική αυτοδυναμία. Την ώρα που έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του λαού στο πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση θα γίνει αυτός που θα επιδιώξει την κοινωνική αυτοδυναμία.
Αυτός που θα σβήσει το κοντέρ της αντιπαράθεσης για την εξουσία και θα γράψει χιλιόμετρα μιλώντας με την κοινωνία.
Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ το ’81 σήμαινε κυβέρνηση κοινωνικής αυτοδυναμίας. Σήμαινε συσχετισμούς μέσα στους οποίους ο λαός ένιωσε αγάπη, φροντίδα, ζεστασιά.
Ένιωσε ικανός να πετύχει το ακατόρθωτο. Πέταξε σαν αητός ο λαός.
Και σήμερα έχει γίνει ο λαός αντικείμενο μετρήσεων που καταγράφουν αν μπορεί ακόμη να σέρνεται στον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης.
Ο λαός δεν αγαπά τις «λευκές επιταγές». Ούτε τις δίνει, ούτε τις παίρνει.
Ο λαός θέλει μια σύγχρονη, συλλογική, διάφανη και ασυμβίβαστη πορεία προς τον σοσιαλισμό.
Κάνουμε βήμα εμπρός για να πάμε απ’ την παράδοση στο μέλλον. Για να πάμε μπροστά τα πράγματα. Για ν’ ανοίξουμε τα αυτιά, τα μάτια και τις καρδιές μας και να συναντηθούμε με τη νέα κοινωνική πλειοψηφία που έχει διαμορφωθεί.
Για να ξαναγράψουμε την ιστορία απ’ την αρχή.
Για να γίνουν οι επόμενες εθνικές εκλογές νέα αφετηρία για τους Έλληνες και τερματισμός αδιέξοδων φιλοδοξιών.
Δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα κόμματα το 2009.Υπάρχουν μικρές και μεγάλες αλήθειες που η κοινωνία είναι έτοιμη ν’ ακολουθήσει.
Επιστροφή στο "Σίβυλλα-Sibilla"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου